آقای رئیس‌جمهور! این‌بار حقیقت را به مردم بگویید

به گزارش سایت خبری پُرسون، عبدالجواد موسوی در یادداشتی نوشت: مخالفان مذاکره مستقیم می روند سراغ اسرائیل و آمریکا. صدا و سیما هم که اصرار دارد اتفاقی نیفتاده تازه بیست و چهار ساعت بعد یادش می آید که این فاجعه را به ملت ایران تسلیت بگوید و گوشه تصاویرش را به روبانی مشکی مزین کند. رسانه های آن طرف آب اما معطل نمی مانند و در همان ساعات اولیه خبر منتشر می کنند. خبر و تحلیل. آن هم قاطعانه و بی تردید. چیزی به اسم مرجعیت رسانه ای عملا در کشور وجود ندارد. آن هایی که سخن آن طرف آبی ها برایشان حجت است همان اول ماجرا روایت ارائه شده را می پذیرند و تمام. آن هایی که اما کمی وسواس بیشتری دارند متحیر و سر در گم میان این همه روایت مانده اند چه کنند. ظاهرا کسی هم به فکر این اوضاع بلبشو نیست. مثل همیشه کار با چند بیانیه درباره کشف حقیقت تمام می شود و بعد هم همه می روند دنبال کار و زندگی شان. درست مثل همیشه. مگر پس از این همه سال بالاخره فهمیدیم قتل های زنجیره ای کار چه کسانی بوده؟ این هم مثل همان داستان. مگر کسی به ما گفت آن انفجار هولناک قطار نیشابور و ناپدید شدن چند روستا و مردمانش دلیلش چه بود و مقصر چه کسانی بودند؟ مگر از چند و چون ماجرای اسید پاشی به صورت زنان و دختران این سرزمین سر درآوردیم؟ این مصیبت هم می رود بغل دست بقیه مصیبت هایمان و سوگواری روی سوگواری تلنبار می شود تا وقتی که دیگر حتی به قول گلشیری فرصت زاری نداشته باشیم.

چه می شود کرد؟ سوابق فجایعی از این دست نشان می دهد هیچ کاری از دست من و شما برنمی آید مگر این که مردی از خویش برون آید و کاری بکند. نمی خواهم به شعر و شعار اکتفا کنم. می خواهم یک پیشنهاد قابل اجرا بدهم. پیشنهادی غیر متعارف به آقای رئیس جمهور. مردی که مشهور است به این که اگر چیزی را بداند و یا بشنود چندان پروایی در بازگویی آن ندارد. می خواهم به آقای پزشکیان پیشنهاد کنم قبل از این که پیگیر این پرونده شود یک سریال ببیند. یک مینی سریال شش قسمتی که وقت چندانی از ایشان نمی گیرد. سریالی با نام «روز صفر». با بازی رابرت دونیرو. مختصر و مفید داستان سریال این که: ایالات متحده هدف یک حمله سایبری هولناک قرار می گیرد. رئیس جمهور سابق کشور ماموریت پیدا می کند کمیته ای تشکیل دهد و ته و توی ماجرا را دربیاورد. حوادث متعددی پیش می آید و در نهایت رئیس جمهور سابق متوجه می شود که بخش مهمی از اهالی قدرت و جناح های سیاسی در این حادثه دست دارند. به مصلحت همگان است که رئیس جمهور سابق گزارشی خنثی و بی رنگ و بویی را ارائه کند و همه چیز به خیر و خوشی تمام شود. در روز موعود اما رئیس جمهور سابق چیزی را می گوید که نباید بگوید. او حقیقت را فاش می کند و به مصالح سیاسی و جناحی وقعی نمی نهد. در پایان هم چیزی شبیه به این مضمون می گوید: «من چیزی را می گویم که به نفع آمریکاست. به نفع آینده آمریکا». آقای پزشکیان! شما را به همان صاحب نهج البلاغه سوگند می دهم یک بار برای همیشه به این بازی های سیاسی و جناحی ضد مردمی پایان دهید. یک بار برای همیشه کمیته ای از افراد مورد اعتمادتان تشکیل دهید و نتیجه را هرچه بود به گوش مردم برسانید. نه برای حفظ وضع موجود. نه برای این که مردم از شما خوششان بیاید یا بدشان بیاید. فقط برای ایران. برای آینده ایران.

منبع: خبرآنلاین