آبشار آبنیک بعد از آبشار لالون، در مسیر گرمابدر و در انتهای دره آبنیک قرار دارد. «داریوش شهبازی»، تهران شناس، در باره ویژگی و وجه تسمیه این آبشار می‌گوید: «نام این آبشار برگرفته از نام روستای آبنیک است. آب تازه، گوارا و سرشار از مواد معدنی این آبشار سال‌ها سلامت اهالی روستا آبنیک را تضمین کرده است تا جایی که ویژگی‌های زندگی‌بخش آن توجه شاهان قاجار را نیز به خود معطوف کرد. آب چشمه آبنیک از خواص ویژه‌ای برخوردار است و مردمان آبنیک دلیل قامت‌های بلند و اندام تنومند خود را نوشیدن آب آن می‌دانند. یکی از دلایل نامگذاری این چشمه و روستا به نام «آب نیک» همین ویژگی‌های آب گوارای چشمه است.
آبنیک در گویش محلی به «آب نک» یا «اونک» نیز معروف است.» این آبشار در همه فصول دیدنی و خاص است و در فصل بهار دامنه کوه‌های اطراف روستا سرشار از قارچ‌های خوراکی، والک، سیرک وتره کوهی است و چشم‌اندازی بکر و دیدنی دارند. دکتر غیاث‌الدین جزایری در کتاب زبان خوراکی‌ها در باره روستای آبنیک می‌نویسد: «در نزدیکی فشم شهرکی به نام آبنیک وجود دارد که ساکنان آن بلند قد هستند و فرزندان آنها نیز خوش‌هیکل و بلند قامت می‌شوند. چشمه‌های این شهرک نیز به حد کافی مواد معدنی برای بلندی قد دارند.
برای رسیدن به این روستای سرسبز، باید از بزرگراه شهید بابایی وارد جاده لشکرک شده و مسیر را تا گردنه قوچک ادامه دهید. با رسیدن به پایین گردنه و دوراهی لواسان‌ـ فشم، به سمت جاده فشم بروید. پس از رسیدن به فشم در میدان امام خمینی(ره) از خروجی اول خارج شده و وارد جاده زایگان شوید. پس از حدود ۱۲ کیلومتر رانندگی در جاده پرپیچ‌وخم و کوهستانی زایگان و گذر از کنار روستاهای زایگان و لالان، در انتهای مسیر به تابلوی روستای زیبای آبنیک می‌رسید.
نام: آبشار آبنیک
موقعیت: روستای آبنیک
دسترسی: جاده لشکرک، فشم، روستای آبنیک
