به گزارش سایت خبری پرسون، امیرعلی ابوالفتح تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی نوشت: تمام دولت ها و روسای جمهور مستقر در آمریکا رویکرد یکسانی علیه جمهوری اسلامی داشته اند و رویه اعمال تحریم علیه ایران را در پیش گرفته اند. چنانکه در زمان روی کار آمدن جو بایدن در آمریکا نیز بر خلاف آنهایی که معتقد بودند او آمده تا تحریم ها را بردارد و دوباره گفت وگو های برجامی و هسته ای از سر گرفته شود، نه تنها اینگونه نبود بلکه بایدن اصلا نیامده بود که تحریم ها را بردارد بلکه آقای بایدن آمده بود که ایران را قانع کند که تغییرات در برجام و سپس توافق بر اساس آن تغییرات نیز برجام های ۲ و 3 را بپذیرد. دقیقا برنامه ای که ترامپ می خواست اجرا کند.
ترامپ از برجام بیرون آمد که به زعم خود قرارداد بهتری را امضا کند چون معتقد بود جان کری در ماجرای برجام سرش کلاه رفته و بلد نبوده قرارداد درستی امضا کند. لذا ما از این قرار داد بیرون می آییم که بعدا بتوانیم قرارداد خوب داشته باشیم. دولت بایدن هم نه به صراحت ترامپ اما دائم می گفت که ما باید تغییراتی در برجام اعمال کنیم و برجام ۲۰۱۵ دیگر قابل اجرا نیست. لذا سیاست هر دو رییس جمهور آمریکا همین بود و حداقل در مورد ایران و برجام یکسان بود. بنابر این در انتخابات پیش روی ایالات متحده آمریکا هم چه کامالا هریس بیاید و چه دونالد ترامپ بیاید هیچ تفاوتی با سیاست های گذشته آمریکا نسبت به ایران ندارد. از نظر آنها آمریکا از برجام بیرون نرفته که بخواهد به برجام برگردد. تحریم ها نیز زمانی برداشته می شود که آمریکا قانع شود که برداشته شدن تحریم ها منافع ملی ایالات متحده آمریکا را تامین می کند. به عبارت دیگر ایران به خواسته های آمریکا تن بدهد، حال اگر صددرصد نه ۷۰ یا ۸۰ درصد تن دهد.
تا الان هم چون ایران به خواسته های آمریکا تن نداده، تحریم ها برداشته نشده است. لذا خیلی ربطی به دموکرات، جمهوری خواه یا ترامپ، بایدن و هریس ندارد و از این جهت خیلی فرقی نمی کند دولت بعدی آمریکا دموکرات باشد یا جمهوری خواه. مهم این است که ایران آیا به خواسته امریکا تن می دهد که این مساله دور از انتظار است به خاطر اینکه اصلا یکسری از خواسته های آمریکا قابل مذاکره و چانه زنی نیست. یعنی چیزی نیست که بگویند ۵۰ تا سانتریفیوژ یا ۵۰۰ تا یا ۵ هزار تا داشته باشیم. مساله بحث امنیت ملی است که کشوری خواسته آمریکا را می پذیرد که در یک جنگی به شکل مطلق شکست خورده باشد و حاضر باشد خود را خلع سلاح کند. در منطقه پر آشوب غرب آسیا خواسته آمریکایی ها مثل این است که ایران بخواهد خودش را خلع سلاح کند. کاری که مثال ژاپن و آلمان بعد از جنگ جهانی دوم کردند. آمریکایی ها نه تنها از خواسته شان کوتاه نمی آیند بلکه هر روز خواسته شان بیشتر هم می شود. البته ایران فشارهای سنگین را تحمل می کند اما آنچه آمریکا می خواهد خیلی دشوار تر از آن چیزی است که ایران بتواند بپذیرد. از طرفی هم وزارت خزانه داری آمریکا برای تحریم کردن تربیت شده و اصلا بلد نیست رفع تحریم کند.
منبع: آرمان ملی