به گزارش سایت خبری پرسون، محمد قاضی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «کارزار» که این روز‌ها در سینما‌های کشور در حال اکران است، اظهار کرد: من علاوه بر تهیه‌کنندگی، هم به عنوان پخش‌کننده و هم به عنوان سینمادار در سینمای ایران فعالیت می‌کنم. پس از انقلاب فیلم‌های بسیاری تهیه کردم که اکثر این آثار مربوط به فیلمسازان فیلم اولی است. فیلم «یار دبستانی» به کارگردانی منصور تهرانی، «کرکس‌ها می‌میرند» به کارگردانی جمشید حیدری، «دلار» به کارگردانی ناصر مهدی‌پور، «دیوار» به کارگردانی شهاب ملت‌خواه، «مأموریت آقای شادی» به کارگردانی محمدرضا زهتابی و... فیلم‌های اول کارگردان‌هایشان هستند و من همیشه به کار با جوانان علاقه داشتم و فیلم «کارزار» هم اولین اثر سینمایی شهرام اسدزاده بود که همین مسئله یکی از دلایل ساخت این اثر برای من به حساب می‌آید.
قاضی خاطرنشان کرد: نکته دیگر این است که «کارزار» واقعاً قصه و فیلمنامه جذابی دارد و به نظرم اثری با محتوا و ارزشمند است که هشدار‌هایی در دل خود دارد. قمار و قماربازی به نظر من امروز یکی از مسائلی است که باید درباره آن به جامعه و جوانان هشدار دهیم چراکه این موضوع هر روز پر رنگ‌تر از گذشته می‌شود و افراد بسیاری به دام آن گرفتار می‌شوند.
وی افزود: قمار به نظر من امروز یکی از معضلاتی است که در جامعه ما روز به روز پر رنگ‌تر می‌شود. من دوستی داشتم که فردی نسبتاً ثروتمند بود، اما گرفتار قمار شد و در فقر از دنیا رفت. انسان‌های بسیاری هستند که گرفتار قمار شده‌اند و زندگی‌شان به خطر افتاده است. در «کارزار» هم ما چنین نگاهی را دنبال کردیم و سعی کردیم به مخاطب این هشدار را بدهیم که قمار عاقبت خوبی ندارد و می‌تواند زندگی انسان را به شکل وحشتناکی گرفتار اتفاقات تلخ کند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «یوزپلنگ» در پاسخ به پرسشی درباره انتخاب طبقه متوسط برای روایت قصه «کارزار» گفت: قمار پدیده‌ای است که هم در قشر ضعیف و هم در قشر متوسط و قشر متمول دیده می‌شود، ولی هر کدام به شکلی گرفتار این معضل می‌شوند، ولی در هر کدام به شکلی و به دلیلی این پدیده نمود پیدا می‌کند. قشر متمول شاید برای تفریح و در موقعیتی متفاوت این کار را انجام دهد، اما اقشار متوسط و ضعیف بعضاً با هدف دستیابی به پول و رفع معضلاتشان قمار را انتخاب می‌کنند و به همین دلیل ممکن است کسی که نمی‌تواند هزینه اجاره خانه‌اش را فراهم کند با انتخاب قمار درگیر اتفاقات بدتری نسبت به وضعیت اولیه‌شان می‌شود. به همین دلیل انتخاب قشر متوسط در این فیلم به نظر من انتخاب هوشمندانه‌ای بود چرا که روایت قصه را جذابتر می‌کرد. من قمار را یک پدیده اعتیادآور می‌دانم و معتقدم که اعتیاد به آن حتی از اعتیاد به مواد مخدر هم می‌تواند مخرب‌تر و بدتر باشد.
این تهیه‌کننده سینما در ادامه تصریح کرد: همه فیلم‌هایی که تا امروز ساخته‌ام را با بودجه شخصی خودم تهیه کردم و به همین دلیل فروش آثار برایم مهم بودند و تقریباً همه فیلم‌هایی که تولید کردم توانستند به سود برسند. متأسفانه امروز شرایط تهیه‌کنندگی در سینمای ایران پیچیده شده و با وجود بالا رفتن هزینه تولید شاهد هستیم که فقط فیلم‌های کمدی شانس موفقیت دارند و به همین دلیل شاید نتوان به دیگر فیلم‌های غیرکمدی امید چندانی داشت.
قاضی تأکید کرد: شهرام اسدزاده کارگردان جوان و با استعداد و بسیار کار بلدی است که برای «کارزار» فیلمنامه خوبی هم نوشته و مطمئناً این فیلم می‌تواند رضایت مخاطبان خود را جلب کند. اگر ضعف‌هایی در فیلم وجود دارد به دلیل کمبود سرمایه بود چراکه ما به همین دلیل محدودیت‌هایی داشتیم. در این سال‌ها معدود فیلم‌های غیرکمدی که موفق بوده‌اند، فیلم‌هایی هستند که توانسته‌اند از حضور بازیگران مطرح سینما بهره‌مند شوند و اگر سرمایه بیشتری داشتیم قطعاً بیش از این از بازیگران مطرح سینما استفاده می‌کردیم. امسال شاید تنها فیلم موفق اجتماعی «بی‌بدن» باشد که الناز شاکردوست و پژمان جمشیدی در آن ایفای نقش کرده‌اند و قطعاً این بازیگران در فروش موفق این فیلم تأثیرگذار بوده‌اند و به همین دلیل پژمان جمشیدی امروز یکی از پرکارترین بازیگران ایران است که در این مورد من را یاد بیک ایمانوری پیش از انقلاب می‌اندازد، بازیگری که در یک هفته به طور همزمان در چند فیلم بازی می‌کرد.
وی افزود: ما تبلیغات گسترده‌ای برای «کارزار» در نظر گرفتیم، ولی متأسفانه مخاطب اصلاً فیلم اجتماعی را انتخاب نمی‌کند. من سینمادار هستم و می‌بینم که مخاطبی که «کارزار» را انتخاب کرده است از دیدن آن رضایت دارد، اما باید کاری کنیم که این فیلم‌ها هم به انتخاب مخاطبان اضافه شوند.
قاضی در پایان درباره شرایط اکران فیلم سینمایی «کارزار» اظهار کرد: همانطور که پیش‌تر گفتم من پخش‌کننده هم هستم و می‌توانم سینماداران را درک کنم. برای یک سینمادار فرقی نمی‌کند که فیلم متعلق به چه کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای است، او ترجیح می‌دهد فیلمی که بتواند فروش داشته باشد را اکران کند چرا که یک سینما هزینه‌های بالایی دارد و او باید حقوق کارمندان و هزینه‌های ساختمان و سالن‌ها را فراهم کند و طبیعی است که اکران فیلم کم‌فروش برایش به صرفه نباشد. وقتی فیلم نمی‌تواند فروش چندانی داشته باشد طبیعتاً سینمادار هم از اکران آن استقبال نمی‌کند و سانس‌های چندانی به فیلم اختصاص نمی‌دهد. ما سعی داریم شرایطی را فراهم کنیم که در هفته‌های آینده میزان فروش «کارزار» بیشتر شود و تبلیغات را گسترده‌تر خواهیم کرد، اما قطعاً شرایط به نفع این فیلم نیست و ما هم در کم‌فروش بودن این اثر نقشی نداریم، چون همانطور که گفتم فیلم‌های اجتماعی فرصت و موقعیت چندانی برای فروش ندارند.
منبع: ایلنا
