به گزارش سایت خبری پرسون، به نقل از geediting، وقتی ما دائماً اعمال و تصمیمات خود را جدا می کنیم، به خودمان فضایی برای رشد و یادگیری نمی دهیم. تشخیص این رفتارهای خودانتقادی در خودمان می تواند سخت باشد. اما شناخت آنها اولین قدم برای غلبه بر آنهاست.
در این مقاله، ما نگاهی دقیقتر به ۹ رفتاری که معمولاً توسط افرادی که بیش از حد خودانتقادگر هستند نشان میدهند و اینکه چگونه آنها را عقب نگه میدارد، خواهیم داشت. وقت آن است که به خود استراحت دهید، فکر نمی کنید؟
۱) کمالگرایی
کمال گرایی در نگاه اول می تواند یک ویژگی مثبت به نظر برسد. بالاخره چه کسی نمی خواهد کارها را به طور کامل انجام دهد؟ اما جنبه تاریکی در این تلاش مداوم برای کمال وجود دارد که اغلب نادیده گرفته می شود.
افراد بیش از حد خودانتقادگر معمولا کمال گرا هستند. آنها استانداردهای غیرواقعی بالایی برای خود تعیین می کنند و دائماً احساس می کنند که در حال کوتاهی هستند.
این احساس مداوم بی کفایتی می تواند فوق العاده آسیب زا باشد. این می تواند ما را از جشن گرفتن موفقیت ها و حرکت رو به جلو باز دارد، زیرا ما بیش از حد مشغول تمرکز روی چیزهایی هستیم که می تواند بهتر باشد.
۲) بیش از حد فکر کردن
خود انتقادی بیش از حد اغلب منجر به تفکر بیش از حد می شود. تفکر بیش از حد خستهکننده است و میتواند ما را از پذیرش چالشهای جدید باز دارد، زیرا ما بیش از حد درگیر گذشته هستیم.
۳) ترس از شکست
افرادی که بیش از حد خودانتقادگر هستند، ترس شدیدی از شکست دارند. این ترس فقط یک نگرانی ساده نیست - می تواند آنقدر فلج کننده باشد که حتی از تلاش برای دستیابی به اهدافشان جلوگیری کند.
۴) مقایسه مداوم
یکی دیگر از رفتارهای رایج افراد بیش از حد خودانتقادگر، مقایسه مداوم با دیگران است. آنها همیشه دستاوردها، ظاهر یا مهارت های خود را با دستاوردهای دیگران می سنجند. خواه یک همکار باشد که ترفیع گرفته است، دوستی که به تازگی خانه ای خریده است، یا حتی یک اینفلوئنسر تصادفی در رسانه های اجتماعی که به ظاهر عالی زندگی می کند، مقایسه هرگز پایان نمی یابد.
این عادت می تواند به طرز باورنکردنی مخرب باشد زیرا باعث ایجاد احساس بی کفایتی و تلخی می شود. در عوض، بسیار مهم است که بر سفر خود تمرکز کنید و از نقاط قوت و دستاوردهای منحصر به فرد خود قدردانی کنید.
۵) دشواری در پذیرش تعریف
آیا پذیرش تعریف برای شما سخت است؟ ممکن است آنها را نادیده بگیرید، دستاوردهای خود را کم اهمیت جلوه دهید، یا وقتی دیگران موفقیت شما را تصدیق می کنند احساس ناراحتی کنید. این یک ویژگی مشترک در بین کسانی است که بیش از حد خودانتقادگر هستند.
به جای اینکه تعریف و تمجید را به منزله قدردانی از کار یا استعداد خود بدانند، تمایل دارند فکر کنند که مردم فقط خوب رفتار می کنند یا آنچه را که می گویند منظوری ندارند.
این عادت می تواند عزت نفس را تضعیف کند و از تقویت مثبت جلوگیری کند. مهم است که یاد بگیرید با مهربانی تعریفات را بپذیرید، آنها را به عنوان شناختی که هستند ببینید و به آنها اجازه دهید اعتماد به نفس شما را تقویت کنند.
۶) بیمیلی به جشن گرفتن موفقیت
آیا تا به حال به چیزی عالی دست یافته اید اما نمی توانید آن را جشن بگیرید؟ در عوض، ممکن است روی هدف یا کار بعدی تمرکز کنید و به سختی مکث کنید تا موفقیت خود را تأیید کنید.
افراد بیش از حد خودانتقادگر اغلب با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند. آنها به سختی از موفقیت خود لذت میبرند، زیرا بیش از حد روی اتفاقات بعدی تمرکز کردهاند، یا معتقدند که میتوانستند بهتر از این هم عمل کنند.
این یک واقعیت دلخراش است زیرا هر کس شایسته است به دستاوردهای خود افتخار کند. جشن گرفتن موفقیتهایمان فقط به معنای احساس خوب در لحظه نیست. این در مورد شناخت تلاش های ما، لذت بردن از شادی و تقویت انگیزه ما برای تلاش های آینده است.
۷) صحبتهای منفی درونی
همه ما یک صدای درونی داریم. اما برای کسانی که بیش از حد از خود انتقاد می کنند، این صدا می تواند خشن و بی امان باشد. این خودگویی منفی می تواند فوق العاده آسیب زا باشد. عزت نفس شما را از بین می برد، شما را پر از شک می کند و حتی می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود.
نکته کلیدی این است که تشخیص دهید این گفتگوی منفی چه زمانی شروع می شود و آگاهانه تصمیم بگیرید که آن را با جملات تاکیدی مثبت جایگزین کنید. این یک فرآیند است، اما با گذشت زمان، می توانید آن منتقد درونی را به بزرگترین تشویق کننده خود تبدیل کنید.
۸) مشکل در درخواست کمک
افراد بیش از حد خودانتقادگر اغلب اوقات سختی برای درخواست کمک دارند. آنها آن را نشانه ضعف یا بی کفایتی می دانند و معتقدند که باید بتوانند به تنهایی از پس همه چیز برآیند. در واقع کمک خواستن نشانه قدرت است. این نشان می دهد که محدودیت های خود را می شناسید و مایل به یادگیری و رشد هستید. از هیچکس انتظار نمی رود که همه چیز را بداند یا بتواند همه چیز را انجام دهد.
اگر متوجه شدید که با این رفتار دست و پنجه نرم می کنید، سعی کنید به یاد داشته باشید که همه گاهی به کمک نیاز دارند. این بازتابی از توانایی یا ارزش شما نیست، بلکه صرفا بخشی از انسان بودن است.
۹) نادیده گرفتن مراقبت از خود
نادیده گرفتن مراقبت از خود نشانه ای از افراد بیش از حد خودانتقادگر است که نشان دهنده مبارزه با اولویت دادن به رفاه و سلامت خود است. خواه نادیده گرفتن وعده های غذایی، نادیده گرفتن ناراحتی های جسمی یا عاطفی، یا محروم کردن خود از استراحت باشد، غفلت از مراقبت از خود چرخه مضر انتقاد از خود و فرسودگی شغلی را تداوم می بخشد.
اولویت دادن مستمر نیازهای دیگران بر نیازهای خود، سلامت روحی و جسمی آنها را تضعیف می کند. این در نهایت مانع از توانایی آنها برای عملکرد مؤثر و یافتن رضایت در هر دو جنبه شخصی و حرفه ای زندگی می شود.
سخن نهایی: شفقت به خود امری کلیدی است
برای کسانی که خود را در چرخه بی امان خودانتقادی گرفتار می بینند، بدانید که در این مبارزه تنها نیستید. اشکالی ندارد که عیوب و اشتباهات خود را بپذیرید - آنها ارزش شما را به عنوان یک شخص مشخص نمی کنند.
همانطور که می خواهید به یک دوست مهربانی کنید، بسیار مهم است که همان شفقت را به خودتان نیز ابراز کنید. با برداشتن گام های کوچک هر روز برای اولویت بندی نیازهای خود و پرورش ذهن، بدن و روح خود شروع کنید.
منبع: همشهری انلاین