به گزارش سایت خبری پرسون، بسیار عجیب است که فردی مثل تتلو که نه فقط در موسیقی‌هایی که تولید می‌کند بلکه در کنسرت ها، با رکیک‌ترین الفاظ مخاطبان را خطاب قرار می‌دهد، زمانی در کشور خودمان، فرصت پخش موسیقی و دیده شدن و در محافل مهم سیاسی بودن را داشته، اما بسیاری از چهره‌های ماندگار موسیقی کشور نه فقط به چهره بلکه حتی به اسم نیز برای جوانان ناشناخته مانده اند. عجیب‌تر این که برخی چهره‌های موسیقی اصیل ما شهرت بین المللی دارند، اما در کشور خودمان اساسا مورد اقبال مسئولان و تصمیم گیرندگان نیستند. نتیجه همین است که سلیقه موسیقیایی افراد به درستی رشد نمی‌کند و شاهد رشد قارچ گونه افرادی مثل تتلو و هوادارنی مثل تتلیتی‌ها هستیم.
انتشار ویدئو‌هایی جنجالی درباره امیرتتلو و ساکنان ویلای او که عمدتا دختران کم سن و سال هستند، با واکنش‌هایی گسترده همراه شده است. این نخستین بار نیست که تتلو به واسطه اعمال و گفتار خود، مورد توجه قرار می‌گیرد.
در بسیاری از ویدئو‌های خبرساز، افرادی ادعا کرده‌اند که دختران جوان و نوجوانی در منزل این خواننده مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. پیش از این نیز، روایت‌ها و فیلم‌هایی از آزار جنسی امیر تتلو در فضای مجازی منتشر شده است.
در کنار دختران گمنام و کمتر شناخته شده‌ای که روایت‌هایی از زندگی در ویلای وحشت امیر تتلو مطرح کرده اند، سحر قریشی، بازیگر سینما و تلویزیون نیز اظهار نظر کرده است. سحر قریشی که مدتی با عنوان نامزد جدید امیر تتلو شناخته می‌شد و البته مدتی کوتاه نیز در ویلای او در ترکیه سکونت داشت اخیرا در کانال یوتیوبی خود مدعی شده که بخشی از تتو‌هایی را که روی بدن دارد، در ویلای تتلو زده است، آن هم تحت شکنجه، کتک و در شرایط نامساعد روحی و روانی.
اگرچه نام امیر تتلو پس از مهاجرت به ترکیه بار‌ها به علت مسائلی از حمله استعمال مواد مخدر، ارتباطات نامشروع و البته فعالیت در سایت‌های شرط بندی مطرح شده است، اما در ماه‌های پیش از خروج از ایران نیز، حضور او در ویدئوی تبلیغاتی ابراهیم رئیسی و ضبط یک ویدئو درباره نرژی هسته‌ای روی ناو جنگی ارتش، بسیار مورد توجه قرار گرفت.
پس از انتشار اخبار عجیب و دردآور از ویلای تتلو، خبرگزاری «ایهلاس» در ترکیه گزارش داد پلیس این کشور گزارش‌هایی از فعالان حقوق زنان دریافت و تحقیقاتش را درباره منزل مسکونی امیر تتلو آغاز کرده است. پلیس ترکیه اعلام کرده تا نتیجه قطعی از تخقیقات، امکان دسترسی رسانه‌ها به این پرونده محدود خواهد بود. اما قطعا اگر ادعا‌های مطرح شده صحبت داشته باشد، عاقبت بدی در انتظار تتلو خواهد بود. موازی با همین خبر، روزنامه جام‌جم در ایران نیز خواستار آن شد که ایران از طریق پلیس اینترپل امیر تتلو را به کشور برگرداند. این روزنامه اصولگرا نوشته است: «پس از افشای جنایت‌های سیاه تتلو در خانه وحشت... با توجه به این‌که قربانیان او از اتباع ایران بوده و خودش نیز تابعیت ایران دارد، هیچ منع قانونی برای محاکمه و مجازات او در ایران وجود ندارد. همان‌طور که پس از استرداد میلاد حاتمی به ایران، او در دادگاه محاکمه و برای‌شان مجازات در نظر گرفته شد. به نظر می‌رسد، پلیس اینترپل می‌تواند از طریق پیگیری اعلان قرمز علیه تتلو برای انتقال او به ایران اقدام کند.»
با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که چرا جوانان و نوجوانان با وجود همه حواشی تتلو او را دنبال می‌کنند و چرا تتلو در جامعه ایرانی، چهره می‌شود؟ محمد حیدرپور، جامعه شناس فرهنگی، در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
فرهیختگان هنر و فرهنگ را فراری داده ایم
محمد حیدرپور گفت: «اگر به دنبال این هستیم که ببینیم چرا افرادی مثل امیرحسین مقصودلو (تتلو) چهره می‌شوند، باید اول این نقد را به نهاد‌های تصمیم گیرنده حوزه فرهنگ و هنر وارد کنیم که چرا افراد فرهیخته و ممتاز را به حاشیه رانده اند؟ شرایط اجتماعی متاثر از فضای کاری هنرمندان است. هنرمندان مستقل که به جریان‌های فکری خاصی گرایش ندارند، اغلب در انزوا فعالیت می‌کنند و حتی مخاطبان نیز این افراد را نمی‌شناسند. طبعیست که وقتی اعضای جامعه، چهره‌های ارزشمند فرهنگ و هنر را نشناسند، خواه ناخواه به سمت ابتذال تمایل پیدا می‌کنند. ما به جای رشد دادن جریان‌های اصیل فرهنگی، ریشه آن‌ها را خشک کرده ایم. مشخص است که در این شرایط، جوان‌ها و نوجوان‌ها علاقه خود را به این افراد ارزشمند از دست می‌دهند.»
وی افزود: «وقتی حاکمیت یا نهاد‌های تصمیم گیرنده به دنبال این باشند که بسیاری از فعالان حوزه فرهنگ و هنر را کنار گذاشته و سلیقه‌ای رفتار کنند، انتظار دارند مخاطبان جوان و نوجوان چه واکنشی داشته باشند؟ موضوعات حوزه فرهنگ و هنر بسیار حساس است. هر نوع رفتار سلیقه‌ای یا محدودیت‌های خارج از عرف می‌تواند منجر به همین نتایجی شود که میبنیم. دنبال کردن شخصی مثل تتلو از سوی گروه زیادی از جوانان و آسیب پذیری از چنین شخصی در کنار تاثیرپذیری مداوم محصول تفکراتی است که به هنر و فرهنگ به شکل انحصارطلبانه نگاه می‌کنند.»
این جامعه شناس فرهنگی در ادامه گفت: «تقویت فرهیختگان و نخبگان در یک جامعه می‌تواند مانع از کشیده شدن جوانان به ابتذال و گرایش‌های سطح پایین باشد. وقتی موسیقی داخل کشور در سبک‌های مختلف و بر اساس سلایق مختلف اجازه انتشار ندارد، وقتی دسترسی جوانان و نوجوانان به برخی حوزه‌های مرتبط با هنر در پایین‌ترین سطح قرار دارد، افرادی مثل تتلو به چهره‌های مهمی در جامعه تبدیل می‌شوند، چون نوجوان ایرانی آشنایی مناسب و کاملی با چهره‌های درخشان موسیقی کشور ندارد. این وظیفه کارگزاران حوزه موسیقی و فرهنگ است که در حوزه توسعه ظرفیت‌های این بخش، سرمایه گذاری کنند.»
وی افزود: «بسیار عجیب است که فردی مثل تتلو که نه فقط در موسیقی‌هایی که تولید می‌کند بلکه در کنسرت ها، با رکیک‌ترین الفاظ مخاطبان را خطاب قرار می‌دهد، زمانی در کشور خودمان، فرصت پخش موسیقی و دیده شدن و در محافل مهم سیاسی بودن را داشته، اما بسیاری از چهره‌های ماندگار موسیقی کشور نه فقط به چهره بلکه حتی به اسم نیز برای جوانان ناشناخته مانده اند. عجیب‌تر این که برخی چهره‌های موسیقی اصیل ما شهرت بین المللی دارند، اما در کشور خودمان اساسا مورد اقبال مسئولان و تصمیم گیرندگان نیستند. نتیجه همین است که سلیقه موسیقیایی افراد به درستی رشد نمی‌کند و شاهد رشد قارچ گونه افرادی مثل تتلو و هوادارنی مثل تتلیتی‌ها هستیم.»
تتلو نشانه یک بحران اجتماعی است
این استاد دانشگاه گفت: «به اعتقاد من راهکار واحدی برای بهبود سلیقه و ذائقه مخاطبان وجود ندارد، اما اصلی‌ترین راهکار در کشور ما این است که باید فضای فعالیت اهالی فرهنگ و هنر گشوده شود. مدیریت سفت و سخت و چارچوب بندی خشک در این عرصه جواب نمی‌دهد. ویژگی یک جامعه پویا و آگاه همین است که واجد تنوع افکار و عقاید گوناگون باشد. یک جامعه بسته و تک صدایی به مرور زمان به همین مرحله‌ای می‌رسد که ما رسیده ایم. امثال تتلو نشانه یک بحران اجتماعی هستند. مسئله ما شخص تتلو نیست، بحث بر سر محدودیت‌هایی است که تتلو‌ها را بزرگ و بزرگ‌تر می‌کند. وقتی در‌ها را برای فعالان اصیل حوزه‌های فرهنگ و هنر باز کنیم، خود به خود، ذائقه جامعه نیز تغییر می‌کند.»
وی افزود: «محدودیت‌ها فقط در عرصه موسیقی وجود ندارد، وقتی کتابی نوشته می‌شود و اجازه انتشار پیدا نمی‌کند، وقتی سریالی ساخته می‌شود و سانسور می‌شود و زمانی که فیلمی ساخته می‌شود و اجازه اکران پیدا نمی‌کند، به معنای بستن فضای فرهنگ و هنر برای یک عده و باز کردن در‌ها برای عده‌ای دیگر است که از قضا هیچ هنر و فرهنگی هم ندارند. افراد بی مایه و کم مایه دقیقا رد شرایطی که قحطی هنر اصیل باشد رشد می‌کنند. طبیعی است که وقتی فضا معکوس باشد، تعداد تتلو‌ها و طرفدارانشان کاهش پیدا می‌کند.»
منبع: آفتاب‌‌نیوز
