به گزارش سایت خبری پرسون، سید عبدالجواد موسوی در یادداشتی نوشت: نه طعنه می زنم و نه قصد تمسخر دارم. بارها و بارها در این باره نوشته ام. حتی خیلی پیش تر از دیدار تاریخی آقای رئیسی و تتلو. حتی پیش تر از مراسم تقدیر خبرگزاری فارس از هنرمندان ارزشی ایران اسلامی یعنی جناب تتلو و سرکار خانم بهنوش بختیاری و با حضور مدعیان ارزشمداری جنابان ضرغامی و رسایی.
نوشته بودم این بزرگواران علاوه بر استفاده ابزاری از هرچیز و هرکس و دنبال کردن استراژی جذب اکثریت خاموش و تئوری هدف وسیله را توجیه می کند سطح فکر و سلیقه فرهنگی و هنری شان همین است که می بینید. از این ها که نمی توانید توقع داشته باشید به جای تتلو، شجریان گوش کنند و یا به جای تقدیر از بهنوش بختیاری به علی نصیریان توجه کنند. بندگان خدا بضاعتشان و استعدادشان در درک و فهم هنری همین است. و البته در سیاست هم همین است. طبیعی است که چنین پدیده هایی به جای ماندلا و گاندی برای پوتین غش و ضعف کنند. امروز هم اگر می بینید بر در و دیوار خزعبلاتی به نام ویکتورهوگو در ستایش و ترویج حجاب نقش بسته است و باعث انبساط خاطر خلق الله شده است، تعجب نکنید. به حکم از کوزه همان برون تراود که در اوست نمی توان از این جماعت انتظار بیشتری داشت. اصلا مغز این بندگان خدا کشش بیشتر از این ها را ندارد. بزرگان معتقد بودند که اسلاف این ها توانایی اداره یک نانوایی را هم ندارند اما تغاری شکست و ماستی ریخت و جهان به کام این مدعیان انقلابی گری گردید.
مدعیان انقلابی گری خوب فهمیده اند آن چه در این سرزمین میزان و متر و معیار است شعار است و نه عملکرد. شما می توانید در عمل گند بزنید به همه ارزش های انقلابی و اسلامی اما نمی توانید لحظه ای از سر دادن شعارهای انقلابی غافل شوید. این گناهی است نابخشودنی که به هیچ وجه نمی توان از
آن چشم پوشید. شعار اصل و اساس موفقیت و جلب رضایت بزرگان است. بنابر این شما می توانید با حمایت پنهان و آشکار از فیلمفارسی، سر در سینماهای این مملکت را پُر کنید از ادا و اصول مشتی هنرپیشه الکی خوش اما پشت تریبون که می روید فریاد بزنید: سینما به بچه های انقلاب برگشت. شما می توانید با پشتیبانی از مبتذل ترین و منحط ترین شکل موسیقی در و دیوار ام القرای اسلام را پُر کنید از تبلیغات خواننده هایی که نه صدا دارند، نه شعر می فهمند و نه ذره ای از هنر سر در می آورند اما هم چنان مدیر انقلابی باقی بمانید. شما حتی می توانید در سالن های کنسرت مردم را به رقص و پایکوبی تشویق کنید اما حواستان باشد مبادا خواننده ای که به وضع موجود اعتراض دارد حرفی بزند و یا آهنگی منتشر کند که در این صورت کل سابقه انقلابی شما زیر سئوال خواهد رفت.
این چیزهایی که گفتم چیزهایی نیست که کسی نداند. کار به جایی رسیده است که مدعی ارزشمداری صراحتا در ستایش فیلم فارسی قلم می زند و نه تنها به فروش بالای آن افتخار می کند که بی تعارف می نویسد هرچه باشد از فیلم هومن سیدی که بهتر است. رسما تعارف و شرم از میان برخاسته است. بی پروا به ترویج ابتذال می پردازند و با جسارت تمام چشم در چشم شما می دوزند و می گویند: ما انقلابی هستیم، شما مشکلی دارید! به یاد سخنان معاون مدیر شبکه سه می افتم که صراحتا به صاحب این قلم گفت: فعلا که دور، دور ماست. هروقت به دست شما افتاد هرکاری دلتان خواست بکنید. حقیقتا که: صعب روزی، بوالعجب کاری، پریشان عالمی.
