به گزارش سایت خبری پرسون، حسن روحانی به تازگی گفته است که «برای مجلس شورای اسلامی شاید بشود لیستی برای تهران و شهرهای دیگر ارائه کرد. لیستی که قابل قبول باشد. این وابسته به این است که ببینیم در نهایت در موضوع صلاحیت‌ها چه می‌کنند».
او حتی رسما اعلام کرده است که بنا دارد در انتخابات مجلس اثرگذاری داشته باشد و گفته که «اگر در مجلس شورای اسلامی بتوان ۷۰ نفر یا حتی ۵۰ نماینده داشت، از هیچ که بهتر است».
روحانی در این مقطع عزم خود را همه‌جانبه جزم کرده است تا بار دیگر قدرت سیاسی را ولو نسبی و حالا در خبرگان و مجلس به دست بگیرد. او نمی‌خواهد از صحنه سیاسی کنار برود اما به شدت دستش خالی است و عملا هیچ نیرویی راضی به همراهی با او نمی‌شوند. او مدام اصرار می‌کند که آرایش سیاسی سال92 تکرار شود و اصلاح‌طلبان همه‌جانبه با او ائتلاف کنند اما اصلاح‌طلبان راضی به این همراهی نمی‌شوند.
اصلاح‌طلبان دریافته‌اند که نام روحانی هم می‌تواند در شرایط کنونی بیش از پیش آنها را مطرود جامعه کند؛ به همین دلیل طیف‌های زیادی از اصلاح‌طلبان بارها گفته‌اند تحت هیچ شرایطی دیگر زیربار سیاست ائتلافی نمی‌روند و آن طور که مشخص است برخی طیف‌ها عدم مشارکت در انتخابات را بهتر از ائتلاف با روحانی می‌دانند. البته طیف‌های محدودی مانند کارگزاران سازندگی شاید در شرایطی که اصلاح‌طلبان وارد انتخاابت نشوند با روحانی همراه شوند ولی یک حزب و دو حزب برای روحانی کافی نیست و او تنها در شرایطی می‌تواند این احتمال را بدهد که وارد خبرگان شود یا چندنماینده‌ای نزدیک به خودش وارد مجلس شوند، که حمایت همه‌جانبه اصلاح‌طلبان از جمله سید محمد خاتمی را به دست بیاورد.
حسن روحانی تا اینجای نتوانسته است به جز ظریف، واعظی و نوبخت و احیانا چند نفری دیگر در حزب اعتدال و توسعه کس دیگری را راضی به ائتلاف کند. با این اوصاف به نظر می‌رسد که روحانی بیش از آنکه یک هدف سیاسیِ واقعی را دنبال کند، در پی سراب است.
منبع: مثلث آنلاین
