به گزارش سایت خبری پرسون، ستارهشناسان با استفاده از تلسکوپهای ناسا، دورترین سیاهچالهای را کشف کردهاند که تاکنون در پرتو ایکس دیده شده است. این سیاهچاله که پیشتر هرگز مشاهده نشده بود، در مراحل اولیه رشد خود به سر میبرد و در این مرحله جرم آن مشابه کهکشان میزبانش است. این نتیجه ممکن است توضیح دهد که چگونه برخی از اولین سیاهچالههای کلانجرم در جهان شکل گرفتند.
این گروه پژوهشی با ترکیب دادههای «رصدخانه پرتو ایکس چاندرا» و «تلسکوپ فضایی جیمز وب» توانستند نشانهای از یک سیاهچاله در حال رشد را تنها ۴۷۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ بیابند.
«آکوش بوگدان»(Akos Bogdan) پژوهشگر «مرکز اخترفیزیک هاروارد اسمیتسونیان»(CfA) گفت: ما به جیمز وب برای یافتن این کهکشان بسیار دور و چاندرا برای یافتن سیاهچاله کلانجرم آن نیاز داشتیم. همچنین، ما از یک ذرهبین کیهانی بهره بردیم که میزان نوری تشخیصدادهشده را افزایش میداد. این اثر بزرگنمایی به عنوان «همگرایی گرانشی» شناخته میشود.
بوگدان و گروهش یک سیاهچاله را در کهکشانی به نام «UHZ۱» در جهت خوشه کهکشانی «آبل ۲۷۴۴»(Abell ۲۷۴۴) که در فاصله ۳.۵ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، پیدا کردند. دادههای جیمز وب نشان دادند که کهکشان بسیار دورتر از خوشه و در فاصله ۱۳.۲ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد؛ یعنی زمانی که جهان تنها سه درصد از سن کنونی خود را داشت.
بیش از دو هفته مشاهده با چاندرا، وجود گاز شدید و فوق گرم و پرتو ایکس را در این کهکشان نشان داد که علامتی برای وجود یک سیاهچاله بزرگ در حال رشد است. نور کهکشان و پرتوهای ایکس در اطراف سیاهچاله بزرگ آن توسط ماده مداخلهگر در آبل ۲۷۴۴ به دلیل همگرایی گرانشی تقریبا چهار برابر میشوند، سیگنال فروسرخ شناساییشده توسط جیمز وب را تقویت میکنند و به چاندرا امکان میدهند تا منبع کمنور پرتو ایکس را شناسایی کند.
منبع: ایسنا