به گزارش سایت خبری پرسون، در پی انتشار خبر دردناک مرگ یک دختر دانش آموز در تاریخ پنجم مهرماه 1402 یک بار دیگر نوک پیکان انتقادات اولیه به سمت نبود امکانات و فقر جاده ای و خدمات درمانی در مناطق محروم شهرستان ایذه رفت.
در این میان و در اولین گزارشات منتشره، برخی از رسانه ها و به نقل از رضا فرامرزی رئیس آموزش و پرورش عشایری خوزستان در تاریخ 16 مهرماه نوشتند: مستانه شاهپری دانش آموز پایه پنجم دبستان شهید بداغی عشایر ایذه بود که به دلیل زنبورگزیدگی جان خود را از دست داد و از میان ما رفت.
در فاصله دو روز پس از انتشار این خبر، روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش خوزستان در تاریخ 18 مهرماه بیانیه ای بدین شرح صادر می کند: روز پنجم مهرماه "مستانه شاهپری" دانش‌آموز پایه پنجم دبستان شهید بداغی عشایر ایذه در خارج از زمان فعالیت مدرسه و در محل سکونت خود فوت می‌کند.
در ادامه این بررسی ها، حسین مرادی بخشدار سوسن ضمن تایید و اعلام خبر مرگ این دانش موز به دلیل زنبورگزیدگی به رکنا گفت: دختری در روستای شیمن به دلیل زنبور گزیدگی و سهل انگاری خانواده و عدم مراجعه به موقع به پزشک جان خود را ازدست داد.
مرادی در پاسخ به این پرسش خبرنگار رکنا که مرگ این دانش آموز نمی تواند به دلیل بُعد مسافت و نبود دسترسی به جاده و تاخیر در اعزام به موقع آمبولانس باشد، گفت: ما در این منطقه یک خانه بهداشت داریم، منتهی این حادثه در زمان خارج از تایم اداری بوده است.
مرادی افزود: این حادثه در یک بازه زمانی یک تا دوساعته صورت گرفته و اینکه چقدر زمان برده اطلاعات دقیقی در دست نیست. ضمنا به محض دریافت خبر، اورژانس به منطقه اعزام شده است.
او در پاسخ به این پرسش که فاصله اورژانس تا محل استقرار بیمار چقدر بوده، گفت: نمی دانم. اما سه آمبولانس در منطقه سوسن مستقر هستند. یکی درجَنگه، یکی درتَرُشُک «محل اعزام اولیه » و یکی هم در اختیار اورژانس جاده ای است.
در ادامه عموی این دانش آموز به رکنا گفت: در محل سکونت مستانه شاهپری شرایط مناسبی برای دسترسی به جاده وجود ندارد . برادرزاده من در روز حادثه به همراه اهالی روستا برای جمع آوری هیزم به کوه های طراف روستا رفته بود.
عمه و دخترعمه او نیز همراه او بودند. دوازده سال بیشتر نداشت. در حین جمع آوری هیزم چند زنبور وحشی " به زبان محلی گُنج شیر" به سر او حمله میکنند. به گونه ای که همراهان او دیدند که چند زنبور در لای موهای سرش گیر کرده بود.
او ادامه می دهد: پس از این اتفاق همراهان او تلاش می کنند تا مستانه را کول کرده و به نزدیکترین محل به جاده برسانند. همراهان تلاش می کنند تا در زودترین زمان فاصله کوه تا جاده را طی کنند . این اتفاق در زمانی رخ داد که خود من در ایذه بودم. ساعت 4 بعدازظهر با من تماس گرفته شد و به همین خاطر به سرعت به طرف منطقه سوسن راه افتادم. به درمانگاه بخش سوسن که رسیدم هنوز آمبولانس نرسیده بود.
او افزود: همراهان مستانه که همگی زن و بچه بودند، به هر زحمتی که بود او را بر روی دوش تا جاده رساندند. در ادامه با موتور سیکلت او را تا بیش از 15 کیلومتر و تا خود« کِفت گله» انتقال می دهند تا به آمبولانس برسند.
اینکه چرا آمبولانس دیر رسید را من نمی دانم .خود من بیست دقیقه ای در درمانگاه منتظر ماندم تا اینکه آمبولانس رسید .
بداغی عموی مستانه ادامه داد: با رسیدن آمبولانس دیدم که دارند به برادرزاده ام شُک وارد می کنند. ده دقیقه بعد به ما گفتند کاری از دست ما بر نمی آید. بعد از مرگ مستانه درخواست انتقال جسد به ایذه را دادیم که قبول نکردند.
گفتیم بابت انتقال هزینه می دهیم که باز هم نپذیرفتند و ما به ناچار مجبور شدیم تا با یک ماشین شخصی جسد برادرزاده ام را به ایذه انتقال دهیم.
او در پایان گفت: این دانش آموز دردانه پدر و مادرش بود و با مرگ او عملا زندگی آنها سیاه شد. روستای شیمن منطقه محرومی است. بارها پیگیر مشکلات آن بوده ایم ولی اقدامی مشاهده نمی کنیم.
روستای شیمن در بخش سوسن شرقی شهرستان ایذه واقع شده و از مناطق محروم استان خوزستان محسوب می شود.
منبع: رکنا
