"روزجهانی صلح "

به گزارش سایت خبری پرسون، علی مصطفی نژاد در یادداشتی نوشت: بیش از سی سال است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل، ۲۱ سپتامبر بنام روز جهانی صلح نام گرفته است. هدف آن ترویج صلح و مهربانی و دوری از جنگ و خشونت بود. در اعلامیه این مجمع رسما خواسته شد که در این روز بایست در همه ی کشور ها جشن گرفته شود. در این روز بایست طرح ها، برنامه ها و ایده های صلح طلبان مورد حمایت قرار گیرد. صلح یک آرمان جهانی است. برای همه ی مردمان جهان نیک و مقدس است. در سایه ی صلح و آرامش ، انسان به کرامت می رسد. کودکان، زنان و مردان شایسته ی آرامش، احترام، امنیت و برخورداری از صلح بشری هستند.

و اما صلح در هزاره سوم میلادی دهه هشتاد برای ما برابر بود با پایان هزاره ی دوم و آغازه ی هزاره سوم میلادی! قبل از آغازه هزاره سوم، بشر تجربه تلخ دو جنگ جهانی را با خود همراه داشت. حاصل دو جنگ جهانی، کشته شدن حدود یکصد میلیون انسان بی گناه بود که تنها به خاطر زیاده خواهی حاکمان سرزمین ها رقم خورد !هزاره دوم با همه ابعادش آخرین نفس ها را می کشید. باید می رفت و یک هزاره دیگر متولد گردد. هزاره ای بر مبنای خرد، اندیشه، فهم، حرمت انسانی، اخلاق و صلح جهانی.

اندیشمندان، متفکران ، صلح طلبان و قلم به دستان، امیدوار به هزاره ای به دور از خشونت، جنگ و بی عدالتی. در سراسر جهان فعالیت هایی در راستای صلح شکل گرفت. جمهوری اسلامی ایران، آغازه هزاره سوم میلادی را خوب آغازید. طرح ایران، بدون حتی یک رای مخالف مورد پذیرش همه روسای جمهور جهان قرار گرفت و نخستین سال هزاره سوم میلادی بنام ایران اسلامی در حافظه تاریخ بشر بر مبنای صلح و دوستی تا ابد جاودانه ماند. بشر به ستوه آمده از جنگ و خونریزی در آغازه این هزاره، از فرهیختگان و قلم به دستان و صاحبان دانش انتظارات فراوانی داشت. همه ی چشم ها رو به سوی صلح خواهان جهان بود. در همه جهان ، صلح خواهان به ارائه طرح و برنامه پرداختند، در کشور خودمان نیز طرح ها و برنامه هایی ارائه گردید.

همه وظیفه داریم در راستای نهادینه کردن صلح در هزاره سوم میلادی کوشش کنیم. هر کس به سهم خویش.چگونه می توان جلوی پریشانی ذهن از کودکان یتیم، زنان بی پناه و مردان قامت خمیده از جنگ را گرفت! چگونه می شود، بی اهمیت بود از آوارگی های طولانی مدت مردان و زنان از جنگ و خونریزی!

پناه بی پناهان چه کسی باید باشد. وظیفه ی نخبگان چه می تواند باشد ، قلم به دستان چگونه بایست بنویسند و کار حاکمان چیست ؟هزاره سوم، آغازه اش را صلح رقم زد،‌ باید بشر این هزاره متفاوت باشد با بشر هزاره های پیشین. شکافی باید ایجاد گردد ، نوری باید بتابد ، جهانی بایست روشن گردد . طعم شیرین صلح را همه بایست بچشند ! کودکان آفریقا، آسیا، اروپا ، آمریکا و ... برای با صلح بودن همه یکی هستند و هیچ تفاوت ندارند !بایست یک کشور متمدن محور صلح هزاره گردد .ایران عزیز می تواند محور این خیزش و این صلح خواهی باشد.

روز جهانی صلح را گرامی می داریم باشد که قدر این روز و همه ی آنان که در راه صلح و مهربانی قدم برمی دارند و قلم می زنند را بیش از پیش بدانیم.