به گزارش سایت خبری پرسون به نقل از ساینس‌آلرت، بی‌قراری، اختلال خوابیدن یا کم خوابی مشکلی است که بسیاری از افراد به خصوص در شب‌های گرم با آن مواجه هستند.
تحقیقات جدید روی گروهی متشکل از ۵۰ داوطلب بالای ۶۰ سال که در بوستون، ایالات متحده زندگی می‌کنند، نشان می‌دهد که محدوده دمایی مطلوب برای آرام‌ترین خواب برای افراد مسن، بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است.
هنگامی که دما از ۲۵ درجه سانتی‌گراد به ۳۰ درجه سانتی‌گراد رسید، کیفیت خواب شرکت کنندگان در مطالعه یعنی مدت زمانی که آنها پس از رفتن به رختخواب برای مدتی به صورت چشم بسته می‌گذرانند، تا ۱۰ درصد کاهش یافت.
این میزان ناچیز نیست. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که کاهش ۱۰ درصدی کیفیت خواب برای ایجاد اختلال در عملکرد مغز، افزایش استرس، اضطراب و خستگی کافی است و بر کنترل سطح قند خون بدن در روز بعد تاثیر می‌گذارد.
با گرم شدن شب‌ها و با گرم شدن سیاره ما، یافته‌های این مطالعه از نیاز به انجام اقداماتی برای بهبود دمای خانه‌ها، به‌ویژه خانه‌های سالمندان حمایت می‌کند. تحقیقات دیگر راه حل‌هایی فراتر از تهویه مطبوع، مانند رنگ‌های بازتابنده و سایر مصالح ساختمانی را بررسی می‌کنند.
امیر بنی‌اسدی، مهندس و محقق بهداشتی در دانشکده پزشکی هاروارد که این مطالعه را رهبری می‌کند، می‌گوید: در حالی که با پیامدهای گسترده‌تر تغییر آب و هوا دست و پنجه نرم می‌کنیم، نباید تاثیر بالقوه آن را بر چیزی اساسی مانند خواب نادیده بگیریم.
ما می‌دانیم که خواب ضعیف می‌تواند تاثیرات ماندگاری بر سلامت جسمی و روانی ما داشته باشد. حتی نحوه نگرش ما به مردم را تغییر می‌دهد و بر روابط ما تاثیر می‌گذارد.
داده‌های تاریخی و مطالعات طولی همچنین نشان می‌دهند که افزایش دما در گذشته احتمالا الگوهای خواب را به روش‌های معناداری تحت تاثیر قرار داده است و گرمایش زمین بیشتر باعث اختلال در خواب افراد بیشتری می‌شود.
تا سال ۲۰۹۹، دمای بالاتر ممکن است حدود ۵۰ ساعت خواب را سالانه در هر فرد کاهش دهد. افراد مسن از آسیب پذیرترین افراد در برابر تنش گرمایی، چه در روز و چه در شب هستند.
بسیاری از مطالعات بر روی خواب در محیط‌های آزمایشگاهی با دمای کنترل شده انجام شده است، در حالی که این مطالعه جدید الگوهای خواب و دمای افراد را در داخل خانه خود شرکت‌کنندگان ردیابی می‌کند.
شرکت‌کنندگان ۶۵ ساله و بالاتر، حسگرهای دمای هوا و رطوبت را در اتاق خوابشان تعبیه کرده بودند و در طول شب از یک دستگاه حلقه‌مانند برای ردیابی خواب، دمای پوست، ضربان قلب و حرکت خود استفاده می‌کردند.
در مجموع، محققان نزدیک به ۱۱ هزار شب داده‌های مربوط به خواب و داده‌های محیطی را برای تجزیه و تحلیل جمع‌آوری کردند.
بنی‌اسدی می‌گوید: در حالی که دمای بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد آرامش بخش‌ترین خواب را ایجاد می‌کند، این مطالعه تفاوت زیادی بین افراد مختلف نشان داد، به این معنی که هر فرد محدوده دمایی مطلوب خود را برای خواب دارد که حتی ممکن است در طول زمان تغییر کند.
او پیشنهاد می‌کند برای بهینه‌سازی خواب، تنظیمات کوچکی را در محیط خواب شخصی خود انجام دهید، مانند بهبود جریان هوا و انتخاب لباس خواب سبک.
شرکت‌کنندگان در این مطالعه در خانه‌های مختلفی زندگی می‌کردند، از آپارتمان‌های کوچک گرفته تا خانه‌های شخصی بزرگ، اگرچه اکثر آنها استانداردهای زندگی نسبتا بالایی را گزارش کردند.
بنی‌اسدی و همکارانش در مقاله خود می‌نویسند: مطالعه ما بر تاثیر بالقوه تغییر آب و هوا بر کیفیت خواب در افراد مسن تاکید دارد، به‌ویژه آنهایی که وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تری دارند.
به همین ترتیب، افرادی که در خانه‌های اجتماعی زندگی می‌کنند و مستاجرانی که اغلب در ساختمان‌های قدیمی‌تری زندگی می‌کنند که عایق‌بندی ضعیفی در برابر گرما و سرما دارند نیز به انجام تغییراتی در خانه‌های خود نیاز دارند تا راحت بمانند، زیرا دما روز و شب در شهرهای سراسر جهان افزایش می‌یابد.
بنی‌اسدی می‌گوید: در مواجهه با تغییرات آب و هوایی، این اقدامات صرفا اقدامات پیشگیرانه نیستند، بلکه سازگاری‌های لازم برای سلامت و رفاه ما هستند.
این مطالعه در مجله Science of The Total Environment منتشر شده است.
