آمار و اعتماد مردم

اصلا اصراری نیست که دولت الان بخواهد آمار نرخ بیکاری را اعلام کند و آن را موفقیت محسوب کند. چون برخی اوقات این شتاب در اعلام کردن آمار اعتماد مردم را به آمار دولت خدشه دار می کند. اما خب باید سیاست ها را به نحوی اعلام می کردند که طبق فلان فرمول خاص توانستیم موفق شویم.
تصویر آمار و اعتماد مردم

به گزارش سایت خبری پرسون، آلبرت بغازیان اقتصاددان در یادداشتی نوشت: آمارهایی که از سوی دولت ارائه می شود مثل آمار بیکاری، ساز و کاری برای سنجش ندارد. چرا که اگر مراکز کاریابی یا مشابه آنها را داشتیم می شد آمار بهتری حداقل از وضعیت اشتغال، گروه های فعال و بیکاری به جامعه ارائه شود. اما از اینکه آمار بیکاری در این دولت و حتی دولت های پیشین چگونه اندازه گیری شده و روش آماری و ساز وکاری اجرایی اش اطلاعی در دست نیست. ولی به نظر می رسد که با اینگونه آمارها تعریف بیکار و شاغل در حال خدشه دار شدن است.

اکنون تعریف شاغل این است که هرکس در طول یک هفته یک ساعت کار کرده باشد شاغل محسوب می شود. خب اگر اینگونه باشد عده زیادی در زمره شاغلین قرار خواهند گرفت و ممکن است دولت ها از این افراد استفاده کنند تا آمار بیکاری را بهبود یافته نشان دهند. چون یا باید روش قبلی را استفاده کرد یا اساسا روش قبلی را کنار گذاشت و روش جدیدی را پیش گرفت. یا اکنون باید با روش قبلی اعلام شود که درصد بیکاری چقدر است. اما اینکه با روش های دیگر آمارهایی ارائه کنند و روی آن صحه بگذارند را نمی توان به طور دقیق مورد ارزیابی قرار داد.

چرا که این آمار را وزارت کار تهیه می کند و مرکز آمار متولی آن می شود. حال اینکه اعلام می کنند نرخ بیکاری نسبت به سال گذشته بهبود یافته و به 8.2 درصد رسیده خیلی خوب است، اما باید بگویند که کدام سیاست های اشتغال زایی باعث کاهش نرخ بیکاری شده و این عدد را بهبود داده است؟ آیا تولید رشد کرده، سطح قیمت ها کم شده، قیمت تمام شده کاهش پیدا کرده، ارز بیشتری به کارخانجات دادیم یا اینکه پروژه های جدیدی افتتاح شده است؟ این شاخص ها هستند که اشتغال را زیاد می کنند، اما اینکه صرفا افراد را شاغل کنیم درصد اشتغال را افزایش و نرخ بیکاری را کاهش ندادیم. چرا که فرد فقط به سرکار رفته است. پس باید آمارهای موازی آن هم بهبود پیدا کرده باشد. همین امر است که موجب می شود نسبت به آمارهای ارائه شده از سوی دولت تأمل صورت گیرد.

اصلا اصراری نیست که دولت الان بخواهد آمار نرخ بیکاری را اعلام کند و آن را موفقیت محسوب کند. چون برخی اوقات این شتاب در اعلام کردن آمار اعتماد مردم را به آمار دولت خدشه دار می کند. اما خب باید سیاست ها را به نحوی اعلام می کردند که طبق فلان فرمول خاص توانستیم موفق شویم.

از طرفی اینکه از رشد 4 درصدی صحبت شده باید مشخص شود که در چه حوزه ای بوده است. آیا در بخش نفت بوده در بخش کشاورزی بوده و با این وضع قطع برق و کمبود آب آیا پروژه جدیدی افتتاح شده که صحبت از رشد اشتغال و رشد ۶ درصد اقتصادی می شود. آمار چیزی نیست که بتوان به طور شخصی اندازه گرفت و آمار اینگونه در بحث تورم و تولید از سوی نهادهای مسئول مثل بانک مرکزی، سازمان برنامه و... مطرح می شود. نمی شود با آمار دادن و اغراق در آمار بگوییم وضعیت خوب است. اینکه مسئولی بگوید قیمت ها کاهش پیدا کرده در عمل می بینیم که در بازار حداقل در حوزه کالاهای اساسی چیزی ارزان نشده است. سفر که ارزان نشده، پوشاک هم ارزان نشده و در سایر امور نیز موارد به همین گونه است. پس باید اگر آماری ارائه می شود مردم به طور ملموس نیز آن را حس کنند. لذا مشخص نیست که چرا برخی مسئولان آمارهای اغراق آمیز اعلام می کنند چرا که شاید در تحلیل وضعیت فعلی رد شود. بنابراین رشد تولیدی که اعلام می کنیم از رشد ناخالص ملی و داخلی برخی اوقات طول می کشد و ارقام برآوردی است.

منبع: آرمان ملی

507465

سازمان آگهی های پرسون