به گزارش سایت خبری پرسون، مارک گالوتی، استاد مناسبات بین الملل و متخصص مسائل امنیتی روسیه در مقاله ای برای نشریه اسپکتیتور نوشت: آیا حمله متقابل اوکراین از قبل آغاز شده است؟ در پایان ماه گذشته، الکسی رزنیکوف، وزیر دفاع، وعده داد که «به محض اینکه اراده خدا، شرایط جوی و تصمیم فرماندهان وجود داشته باشد، آن را انجام خواهیم داد». در چند هفته گذشته، آنچه ارتش آن را شکل دادن به عملیات، آماده کردن زمینه برای نبرد، با حملات به انبارهای سوخت و تسلیحات روسیه و مراکز فرماندهی توصیف می کند، افزایش یافته است. تهاجم این هفته یگان‌های مخالف روسیه به منطقه بلگورود نیز می‌تواند تلاشی برای منحرف کردن حواس مسکو و متفرق کردن نیروهایش به دور از خطوط احتمالی حمله باشد.
مسلماً بزرگترین تهدید بالقوه اوکراین نه از نیروهای مسلح کرملین که عملکرد ضعیفی دارند، بلکه ناشی از هرگونه تضعیف وحدت و اراده غرب برای حمایت از جنگ است. کی یف به طور همزمان در حال مبارزه با یک کارزار نظامی علیه مسکو و یک کارزار سیاسی در غرب است تاکنون "فرسودگی اوکراین" به یک مساله جدی تبدیل نشده است، اما وعده هفته گذشته رهبران G۷ مبنی بر ادامه حمایت "تا زمانی که لازم باشد" اساسا لفاظی بود. کی یف توهمات کمی دارد اما این موضوع می تواند به سرعت تغییر کند، به ویژه با انتخابات ریاست جمهوری سال آینده آمریکا که چشم انداز بازگشت دونالد ترامپ را مطرح می کند، مردی که پیش از این از پیوستن به مراسم تایید حمایت از اوکراین خودداری کرده است.
این به این معنی است که کی یف نمی تواند از عهده بازی امن برآید. پس از حمله زمستانی ناموفق و نادرست روسیه، که فرصت خود را برای تحکیم نیروهایش از دست داد، اوکراین در موقعیت نسبتا قوی قرار دارد. با این حال، ضروری است که مقامات ایالات متحده چه اقداماتی را در حمایت از هم پیمانان غربی انجام داده اند. بنابراین هدف دستیابی به برخی اهداف ملموس و قدرتمند از نظر سیاسی خواهد بود که بر حسب دستاوردهای سرزمینی سنجیده می شود. هدف واقعی اوکراین این است که نیروهای روسی را از طریق درهم شکستن خطوط تدارکات و فرماندهی، شکستن روحیه آنها و وادار کردن آنها به موقعیت هایی که آشکارا غیرقابل دفاع هستند، در برابر مقاومت ناتوان نشان دهد.و