به گزارش سایت خبری پرسون، محمد جواد پهلوان- حقوقدان و استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: یکی از مشکلات عمده ای که در این ملک داریم و بنده به شخصه بارها در این باره نوشته و گفته ام این است که مسائل پیش آمده را بدون آنکه برای آن راه حلی پیدا کنیم و رفع نماییم به گوشه ای گذاشته و رها می کنیم. بسان خانم خانه داری که به جای آنکه آشغال های خانه را جمع کرده و داخل سطل زباله بریزد آن ها را زیر فرش قائم نموده و اینگونه از خود رفع تکلیف می کند!
مسئولان ما هم در مورد موارد مهم و اثر گذار بر جامعه دقیقا همین گونه عمل می کنند. وقتی مشکلی پدید می آید که اتفاقا از خاصیت و طبیعت حکمرانی است به جای پیگیری و رفع آن صبر و تامل می کنند تا جنجال های رسانه ای خاموش شود و بعد از آن به صورت کامل موضوع به فراموشی سپرده می شود. این در حالیست که از ملزومات حکمرانی خوب آن است که مسائل جامعه به حال خود رها نشوند و مسئولان مختلف و مرتبط برای حل آن چاره اندیشی و عمل کنند.
اینکه رئیس یک قوه صرفا دستور تشکیل کمیته ای را صادر کند و بعد مشخص نشود اصلا آن کمیته چه کرده و خروجی چه بوده اصلا زیبنده و صحیح نیست و آثار زیبانباری دارد. بطوریکه هر زمان اتفاق ناخوشایندی رخ می دهد و پیرو آن دستوری برای تشکیل کمیته جهت بررسی صادر می شود برای بسیاری از ناظران مسجل می شود که بنا نیست موضوع حل شود بلکه آقایان سعی دارند موضوع به ورطه فراموشی سپرده شود!
در موضوع اهدای رانتی شاسی بلندها به مسئولان مختلف از جمله نمایندگان مجلس مجددا این موضوع تکرار شد. در حقیقت ماجرا توسط یک نماینده مجلس رسانه ای می شود سپس یک جو و شور رسانه ای سنگین برپا می شود و مسئولان وارد عمل شده دستور بررسی می دهند. اما نکته تکراری و تاسف بار اینجاست که این دستورات معمولا مشمول مرور زمان می شود و بعد از چند صباحی موضوع به طور کل فراموش می شود.
اکنون به نظر می رسد در فقره اهدای رانتی شاسی بلند چون مشخص شد فقط پای نمایندگان مجلس در میان نیست و بسیاری دیگر از مسئولان و نهاد ها نیز در این ماجرا ذی نفع بودند به شکل نانوشته ای قراردادی منعقد شده تا ماجرا به طور کل به ورطه فراموشی سپرده شود. وگرنه تردید نکنید اگر چنین رویدادی با این ضریب منفی در جامعه در کشور توسعه یافته ای رخ داده بود مسئولان آن کشور نمی توانستند به این سادگی و راحتی از موضوع قسر در بروند.
حداقل آن بود چند مسئول مجبور به استعفا و عذرخواهی می شدند و به قول معروف زلزله ای سیاسی در این کشور رخ می داد. نکته خوشمزه آنجاست که در کشور ما چنین افتضاحی رخ داده زلزله که هیچ حتی آب از آب هم تکان نخورده !حتی ما شاهد یک عذرخواهی خشک و خالی هم نبودیم! بهرحال فرق ما و آنها همین جاهاست.
