به گزارش سایت خبری پرسون، احتمالا همه شما با بازی پین‌بال آشنایی دارید. پین‌بال یک بازی سکه‌ای بسیار محبوب است که در آن یک توپ وارد دستگاه بازی با طراحی خاص (که به «ماشین پین‌بال» معروف است) می‌شود. هدف اصلی بازی این است که، قبل از این‌که توپ از دست برود، آن را به سمتی هدایت کنیم که به چراغ‌ها، ضربه‌گیرها، سطوح شیب‌دار و دیگر اهداف قرارگرفته در ماشین پین‌بال برخورد کند. با هر ضربه، به میزان امتیازات ما افزوده می‌شود.
جالب است بدانید که بازی پین‌بال سال‌ها در شهر نیویورک غیرقانونی بوده است. فیلم «پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد» با محوریت ممنوعیت این بازی مطرح، با دوبله اختصاصی توسط پلتفرم فیلم‌نت در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. این فیلم، داستان نویسنده‌ای جوان به نام راجر شارپ است که ممنوعیت ۳۵ساله شهر نیویورک از ماشین‌های پین‌بال را لغو کرد.
کارگردانی و نگارش فیلمنامه «پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد» بر عهده آستین براگ و مردیت براگ بوده است و مایک فیست، کریستال رید، دنیس بوتسیکاریس و کریستوفر کانوری در آن نقش‌آفرینی کرده‌اند.
تاریخچه ممنوعیت پین‌بال:
برای بررسی ممنوعیت عجیب بازی پین‌بال باید به دهه ۱۹۴۰ برگردیم؛ جایی‌که فیورلّو لا گواردیا، شهردار نیویورک، اعلام کرد که بازی پین‌بال در این شهر غیرقانونی است چون پین‌بال یک بازی شانسی است، نه مهارتی، و بنابراین نوعی قمار محسوب می‌شود. لا گواردیا این ممنوعیت را در اولویت اصلی اداره پلیس نیویورک قرار داد و به افسران پلیس دستور داد تا به محل‌های نگهداری ماشین پین‌بال حمله کرده و هزاران دستگاه متخلف را به رودخانه هادسون بریزند. به‌زودی اکثر شهرهای بزرگ در سراسر آمریکا مانند لس‌آنجلس، فیلادلفیا و شیکاگو نیز بازی پین‌بال را غیرقانونی اعلام کردند. به لطف تلاش‌های راجر شارپ، روزنامه‌نگار و بازیکن متبحر پین‌بال، ممنوعیت شهر نیویورک در سال ۱۹۷۶ لغو شد. آخرین شهری که پین‌بال را قانونی اعلام کرد شهر کوکومو در ایالت ایندیانا بود که این تصمیم را در سال ۲۰۱۶ گرفت.
واکنش‌ها:
بر اساس هزار و چهارصد رای، میانگین امتیاز کاربران IMDB به فیلم «پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد» ۷ از ۱۰ است که امتیازی در سطح قابل‌قبول محسوب می‌شود. نظر منتقدان هم در مورد این فیلم عموما مثبت است. نوئل موری از لس‌آنجلس تایمز هر چند به این اشاره می‌کند که داستان فیلم کشش یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای را ندارد اما معتقد است هر کسی که به تاریخچه بازی‌ها علاقه داشته باشد می‌تواند چیزهای زیادی برای لذت‌بردن در «پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد» پیدا کند. همچنین به‌نوشته او، زیبایی کلّی فیلم آن‌قدر هست که بتواند مخاطب را ۹۰ دقیقه پای تماشای آن بنشاند.
ریچارد برادی، منتقد سرشناس نیویورکر، از این هم فراتر رفته و «پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد» را یک فیلم ۴.۵ ستاره (از ۵ ستاره ممکن) ارزیابی کرده است. به عقیده برادی، برادران براگ که فیلمنامه «پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد» را نوشته و این فیلم را کارگردانی کرده‌اند، توانسته‌اند پیچیدگی سرگیجه‌آور این ماجرا را با نوعی سرخوشی بازیگوشانه و جذابیتی دلچسب به تصویر بکشند.
منبع: ایلنا
