به گزارش سایت خبری پرسون، قربانعلی تنگ شیر در یادداشتی نوشت: زندگی یک بازتاب است هر چی بفرستی باز میگردد و هر انسانی معمار زندگی خودش است؛ مغز قدرتمندترین عضو بدن است. در زندگی باید خوبیها را مطرح کرد نه بدیها را: بعضی حرفها را نباید زد بعضی حرفها را نباید خورد، بیچاره دل چه میکشد میان این زد و خورد؛ انسانها را باید در زیستن آنها شناخت نه در گفتار، انسانیت بهترین دین است.
رنج بخش غیر قابل زندگی است؛ باید از مشکلات تازیانهای برای راندن غم ساخت. عدالت همواره بر دوش فقرا نمینشیند؛ مدرک مهم است اما اکنون زمان مهارت است. فردی که در نبرد زندگی می خندد سزاوار ستایش است و دردناکترین چیز آن است که انسان «حقش» را آرزو کند. به ما هنر زندگی کردن را نیاموختند اما باهم باشیم تا لذت یکدست بودن را بفهمیم.
زندگی سفری است که هر قدم از مسیر آن را باید لمس کرد چشید و از آن لذت برد. کاش بیدغدغه می خندیدیم، بیمنت میبخشیدیم و بیفکر میخوابیدیم تا غرق در آرامش و اشتیاق بیدار شویم.
مهر ورزیدن زیباترین کار دنیاست؛ از دور همه چیز آنطور که هست که به نظر نمیرسد. هرگز سعی نکنید دیگران را اصلاح کنید و روزانه کمی سکوت را در برنامه برای استراحت خودتان داشته باشید.
در این دنیا وسایل آسایش داریم ولی آرامش نداریم. عزت نفس در زناشویی باید رعایت شود؛ زندگی در حقیقت یک مرگ تدریجی و حرکت به سوی مرگ است.
اضطراب میتواند هر بلایی سر آدم بیاورد؛ وقتی خوشحال هستید قول و وقتی عصبانی هستی جواب ندهید. اگر از داشتههای خود ناراضی هستید کاشتههای خود را مرور کنید.
افسردگی محصول درماندگی و نافهمی زندگی است؛ خیلی بد است که هم ببینید و هم کور باشید. کسانی هستند خوب میبینند ولی خود را به کوری میزنند؛ غم با افسردگی تفاوت دارد: غم محصول فهم انسان از واقعیتهای زندگی است و باعث خلق معنا میشود اما افسردگی محصول درماندگی و نافهمی زندگی است.
منبع: آفتاب یزد