به گزارش سایت خبری پرسون، مهدی پازوکی اقتصاددان در یادداشتی نوشت: وزیر نفت اعالم کرده است که تمامی پول های حاصل از صادرات گاز به عراق به بانک تجارت این کشور واریز می شود و عراق در برابر گاز صادراتی ایران طلب تهران که میلیارد ها دلار است را با کالا های اساسی و دارو تسویه می کند. این خبر درحالی به صورت رسمی اعلام می شود که در گذشته احتمال آن از سوی کارشناسان اقتصادی داده می شد اما مقامات دولت از دریافت طلب ایران سخن می گفتند.
واقعیت آن است که دولت ابراهیم رئیسی بعد از گذشت حدود دو سال توانسته دستاوردی داشته باشد. دستاوردی که از بد ماجرا اساساً مطلوب هم نیست. نفت در برابر غذا دستاوردی است که این دولت می تواند آن را رسما به عنوان عملکرد خود اعلام کند.
این وضعیت که گاز و برق به عراق صادر کنیم و در برابر عراق کالا های اساسی و دارو به ایران ارسال کند نشان دهنده آن است که دولت سیزدهم استراتژی ای برای سیاست خارجی خود ندارد. مشکل تنها این نیست. دولت سیاست گذاری برای امور اقتصاد داخلی نیز ندارد. از ابتدای روی کار آمدن دولت تا این لحظه حدود ۲۰ ماه می گذرد اما یک برنامه دقیق و منسجم از سوی دولت رسانه ای نشده که دولت قرار است چگونه با مسائل و مشکلات مختلف مواجه شود. باید برنامه ای از سوی دولت وجود داشته باشد تا بررسی شود که سیاست خارجه دولت در خدمت کشور و مردم است یا خیر؟
زمانی که عراق این برخورد را با ایران می کند سایر کشور ها که فاصله بیشتری با ایران دارند چه برخوردی با ایران خواهند کرد؟ برخورد عراق در تأمین نیاز های کالایی ایران یک معنا بیشتر ندارد و آن نفت در برابر غذاست. آیا وضعیت اقتصادی ایران آنقدر بد شده است که باید پروژه نفت در برابر غذا یا گاز در برابر غذا یا برق در برابر غذا و دارو در مورد ایران اجرایی شود؟ درست است که تأمین نیاز های اساسی وظیفه دولت است اما تأمین کالا های اساسی به این شیوه در شان و جایگاه مردم ایران نیست.
تمامی این شواهد نشان می دهد که دولت فاقد استراتژی اقتصادی در سیاست خارجی است و تنها به گذران امور اعتقاد دارد. تا زمانی که دولت استراتژی سیاست داخلی و خارجی خود را مشخص نکند و باری به هر جهت حرکت کند ، با بحران های متعددی را در سال جاری در ابعاد مختلف روبرو خواهیم شد. در سال جاری با فقدان سیاست گذاری از سوی دولت با کاهش ارزش پول ملی و تورم شدید روبرو خواهیم بود. عدم حاکمیت نظام تدبیر اقتصادی برای بهتر اداره کردن امور و عدم استفاده از نیرو های با تجربه، کارشناس و کار آمد در دولت و استفاده از یک طیف تفکر محدود؛ قطعاً می تواند تبعات بسیار منفی را برای کشور ارمغان بیاورد.
آنچه از نان شب برای دولت واجب است، دعوت گروهی از کارشناسان خبره است تا این افراد سیاست های کلی در ارتباط با تعامل با جامعه جهانی را ایجاد کنند. امروز پوپولیست در ایران آنقدر حاکم شده است که خوب و بد ارتباط با جهان وارونه به نمایش گذاشته می شود. امروز ارتباط ایران با غرب چه از نظر سیاسی و چه از نظر اقتصادی، به نفع ایران و به ضرر دشمنان قسم خورده ایران از جمله تل آویو است. امروز مسئولین ایران ارتباط اقتصادی با اروپا را وادادگی می دانند در حالی که ارتباط با جهان غرب به نفع ایران و به ضرر تل آویو است. تبعات منفی سیاست های دولت و فقدان برنامه برای آینده مستقیماً به جیب مردم منتقل می شود و این موضع اساساً به نفع حاکمیت نیست. چرا که چنین وضعیتی کشور را در آینده با بحران ناکارآمدی روبرو خواهد کرد.
منبع: آرمان ملی
