به گزارش سایت خبری پرسون، هر یک از ما چندین تصنیف و ترانه در حافظه داریم که با شنیدن شان، ناخودآگاه خاطره ای تلخ یا شیرین در ذهن مان تداعی می شود.
ترانه های جاودان، زنده، ساده و صمیمی که هرگز کهنه نمی شوند و با وجود آن که متعلق به دوران خاصی است تا نسل ها بعد نیز به دست فراموشی سپرده نمی شوند. ترانه هایی که در بطن خود داستان هایی دارند شنیدنی.
"قصه ترانه " به کارگردانی و طراحی" مجتبی سعادت" مجموعه مستندی است که داستان آفرینش ترانه‌های ماندگار را از زبان شاعران آن‌ها بیان می‌کند تا شنونده با راز خلق آن ها آشنا شود.
امروزه که بیشتر مردم همراه با شعر و موسیقی، شاعر را می شناسند تا شعر و ترانه محض، مستند "قصه ترانه " امکان معرفی ترانه سرایان را نیز به مخاطب می دهد. در این زمینه با کارگردان قصه ترانه گفتگویی ترتیب داده ایم که با هم می خوانیم:
لطفا درباره خودتان و سابقه هنری تان برای مخاطبان پرسون مختصری توضیح دهید.
مجتبی سعادت هستم. در دانشگاه و اموزش گاه های آزاد سینمایی دوره کارگردانی گذرانده ام و الان تقریبا ۱۲ سال است به مستند سازی، فیلم نامه نویسی و تدوین مشغول هستم.
مستند یک حضور( زندگی جعفر والی)، مستند جان صحنه ( پرتره سیامک صفری)، جلال (مستند جلال پیشواییان )، مجموعه مستند اقتباس در سینما ۸ قسمت، مجموعه مستند داستان عکس ۴ قسمت و ... را در کارنامه هنری خود دارم.
فیلم برداری مجموعه مستند قصه ترانه از چه تاریخی شروع شده است و تاکنون چند قسمت آن جلوی دوربین رفته است؟
فیلم برداری از پاییز ۱۴۰۱ شروع شده و مقطعی به خاطر شرایط، وقفه ای ایجاد شد و بعد دوباره شروع کردیم و احتمالا به زودی کارمان از یکی از پلت فرم های داخلی آماده بخش بشود.
مستند قصه ترانه در سه فصل که هر فصل ۵ قسمت هست تولید می شودو تا امروز ۴ قسمت فیلمبرداری و تدوین شده است. استاد محمد علی شیرازی، استاد محمد علی بهمنی، استاد اهورا ایمان و استاد اکبر آزاد جلو دوربین قصه ترانه رفته اند.
ملاک انتخاب ترانه های ماندگار برای مجموعه "قصه ترانه"چه بوده است؟
ملاک انتخاب ترانه در درجه اول برای ما و تیم سازنده ماندگاری در حافظه عمومی مخاطب بوده و همچنین خاطره سازی ترانه ها.
یکی از نکات قابل تامل در آثار شما با توجه به مجموعه "قصه ترانه" و مجموعه مستند "داستان عکس" که داستان عکس‌های خاطره‌انگیز را از زبان عکاسان آن روایت می‌کند تا مخاطب با قصه‌های‌شان آشنا شوند، توجه به داستان خالق اثر است. این قصه ها از چه نظر برای شما جالب است؟
معمولا مخاطب ها بعد از شنیدن یا دیدن یک اثر هنری برداشت های ذهنی خود را از آن اثر دارند اما نحوه شکل گیری و متولد شدن یک اثر هنری برای خالق آن اثر ممکن است علت های متفاوتی داشته باشد و بازگو کردن و شنیدن آن روایت از زبان خالق اثر قطعا جذاب است و نوعی تاریخ شفاهی سرزمین مان محسوب می شود.
روایت قصه های ترانه سرایانی که در قید حیات هستند را از زبان خود آن ها می شنویم، اما داستان شاعرانی در بین ما نیستند را از چه منابعی گرداوری کردید؟
من در قصه ترانه و داستان عکس با اساتید و هنرمندانی صحبت کردم که در قید حیات هستند. متاسفانه محمد علی شیرازی ترانه سرا مدتی بعد از مصاحبه به دلیل مسائل پزشکی فوت شدند
از عواملی که در این مستند یار و همراه شما بودند، بفرمایید؟
این مجموعه مستند ماحصل تلاش یک گروه صمیمی و با انگیزه هست که با کمک ها و لطف شان باعث بوجود آمدن این اثر شدند و در وهله اول از راما نامی به عنوان تهیه کننده و مشاور اسم می برم که اگر دانای عزیز در کنار این کار نبود هیج وقت ساخته نمی شد .از حسین خلج دستیار و برنامه ریز کار ممنونم که مثل همیشه کنار من بود
از خانم میرترابی میزبان و کارشناس هنری تشکر میکنم که همراه این اثر بودن و از آقای صالح صارمی مدیر تولید و خانم فرناز پتگر مجری طرح کار تشکر می کنم. من هم به عنوان طراح و کارگردان و تدوین کار کوچکترین همراهی را داشتم.
با توجه به اینکه سال هاست در این حوزه مشغول فعالیت هستید، بزرگترین معضل مستند سازان را چه چیزی می دانید؟
بزرگترین مشکل مستند به نظر من عدم حمایت از هنرمندان این حوزه است. درست است نسب یه سال های اخیر حمایت ها و اقبال مخاطبین به مقوله مستند کمی بهتر شده اما به نظر من هنوز خیلی فاصله تا شرایط مناسب در این حوزه هست. مستند ساز ارتش تک نفره است و امید دارم نگاه مسئولین به این حوزه بیشتر شود و مخاطبین مستند هم هر روز بیشتر شوند.
درمورد کار بعدی تان بگویید؟
کار بعدی من مستند پرتره یکی از خوانندگان مطرح آواز کشور هست که بزودی اطلاع رسانی می کنم.
گفت و گو از: پریسا مسعودی
