به گزارش سایت خبری پرسون، یکی از روزهای شهریور سال ۸۸بود که ۲ مرد در یکی از مناطق شمال پایتخت با هم درگیر شدند. دعوای آنها بر سر مسئله‌ای کاملا پیش پا افتاده بود اما جنجال بزرگی برپا کرد. ماجرا از این قرار بود که روز حادثه، آنها در خیابان با یکدیگر چشم در چشم شدند؛ طوری که همین نگاه چپ، باعث شد به همدیگر اعتراض کنند و در نهایت کار به مشاجره کشیده شود. یکی از آنها به دیگری می‌گفت که چرا به او چپ چپ نگاه کرده است و آنقدر بحث میان آن ۲ نفر بالا گرفت که تبدیل به زد و خورد شد و در آخر یکی از آنها با چاقو ضرباتی به دیگری زد.
پس از آنکه مرد با ضربات چاقو زخمی شد، ضارب از ترسش فرار کرد و شاهدان، پلیس و اورژانس را در جریان قرار دادند. مرد زخمی برای درمان به بیمارستان انتقال یافت اما جانش را از دست داد و در این شرایط کارآگاهان جنایی جست‌وجوی خود را برای بازداشت متهم به قتل فراری آغاز کردند.
نام متهم در لیست افراد تحت تعقیب قرار گرفته و با توجه به سرنخ‌های موجود، زمان زیادی طول نکشید که وی دستگیر شد. او در بازجویی‌ها به قتل اقرار کرد و گفت: هرگز قصد نداشته جان مقتول را بگیرد. وی گفت: دعوای ما از چشم در چشم شدن شروع شد و اصلا فکر نمی‌کردم که به قتل مرد جوان و قاتل شدن خودم منجر شود. از اینکه جان فردی را گرفته‌ام، به‌شدت پشیمانم و از خانواده‌اش طلب بخشش دارم.
متهم به قتل پس از مدتی در دادگاه کیفری پای میز محاکمه رفت و به قصاص محکوم شد. حکم قصاص او به تأیید قضات دیوان عالی کشور رسید و پرونده برای انجام مقدمات اجرای حکم به شعبه دوم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران فرستاده شد. عامل درگیری مرگبار چندین بار پای چوبه دار رفت اما هر بار موفق شد در واپسین لحظات از اولیای دم مهلت بگیرد و به زندان برگردد.
درحالی‌که قرار بود به‌زودی، تاریخی برای اجرای حکم قصاص قاتل در نظر گرفته شود، تیم صلح و سازش دادسرای جنایی تهران تلاش خود را شروع کرد تا از اولیای دم رضایت بگیرد. یکی از نکته‌هایی که حائز اهمیت بود، توبه قاتل و رفتارهای مناسب او در زندان بود.
او در زندان چند جزء از قرآن را حفظ کرده بود و وقتی این اخبار به گوش اولیای دم رسید، آنها دلشان به رحم آمد و به حرمت اربعین تصمیم بزرگی گرفتند و سرانجام ۲ شرط برای بخشش قاتل عزیزشان مطرح کردند؛ نخست پرداخت دیه بود و دوم اینکه قاتل پس از آزادی هرگز در منطقه‌ای که اولیای دم زندگی می‌کنند آفتابی نشود.
وقتی قاتل در زندان در جریان این ۲ شرط اولیای دم قرار گرفت، قبول کرد که پس از آزادی هرگز به منطقه‌ای که اولیای دم زندگی می‌کنند پا نگذارد. از سوی دیگر بخشی از دیه را با کمک خانواده‌اش پرداخت کرد و بخش دیگری نیز با کمک خیرین فراهم شد و به این ترتیب او از مجازات مرگ رهایی یافت تا به‌زودی پس از ۱۳سال حبس، از زندان آزاد شود.
