به گزارش سایت خبری پرسون، مجید ابهری آسیب‌شناس در یادداشتی نوشت: مشکلات و نارسایی‌ها با ابعاد و اندازه‌های مختلف در اکثر جوامع دنیا وجود دارند، اما دولت‌ها و سازمان‌های حکومتی تلاش می‌کنند تا کاستی‌ها و معضلات را تا حد مقدور کاهش دهند. در دو دهه اول پیروزی انقلاب اسلامی، رانت‌خواری و اختلاس چندان نمود و نفوذی در ساختارهای کشور نداشت و حتی در بعضی از موارد با عکس‌العمل‌های سازمانی و مردمی مواجه می‌شد.
زندگی اشرافی و لاکچری، چندان مرسوم نبود و به‌رغم 8 سال دفاع مقدس و معضلات ناشی از گسترش دامنه جنگ به بخش‌های قابل توجهی از کشور و ویرانی‌های ناشی از جنگ، هزینه‌های معنوی و مادی به مردم و کشور تحمیل می‌شد. متاسفانه در کشور ما عوامل مختلف موجب افزایش نارسایی‌ها و در نتیجه فشار به مردم گردید. اصلی‌ترین کاستی‌ها بر اثر ضعف برخی مدیریت‌ها، عدم هماهنگی بین ارگان‌های حاکمیتی، بعضا دخالت دادن سلیقه‌های شخصی و جانبداری‌های گروهی، ترجیح منافع شخصی و گروهی بر منافع ملی از اصول اولیه در تصمیم سازی‌های کلان هستند. از سوی دیگر تحریم‌های ناجوانمردانه، اقتصاد زخمی شده از جنگ را با مشکلات بیشتر روبه‌رو کرد.
بعد از آن دوران، عصر سازندگی آغاز شد و تفکر و خِردورزی‌های آن دوران، ساخت ویرانی‌های پس از جنگ بود. تهمت‌ها و هجوم‌های سیاسی و لفظی نثار بانی عصر سازندگی شد و بهره و نتایج مالی داخلی وخارجی آنها نصیب کسانی گشت که نه در جنگ و نه در دوران بعد از آن کوچک‌ترین سهمی نداشتند. دست‌های آشکار و نهان در شبکه‌های اقتصادی، زالو‌وار به‌جان اقتصاد افتادند. شاید نسل‌های دهه شصت به بعد مطلع نباشند که مافیای ناراضی تراشی به موازات خدمات جانانه اقشاری از هموطنان دست به‌کار شدند تا با ایجاد کمبودهای مصنوعی و احتکار همسو با ایجاد کندی در خدمات اداری و سازمانی، مشکلات را به سمت دولت‌ها سوق دهند.
ایجاد رکود در بخش‌هایی از صنایع و کارخانجات به بهانه ملی‌سازی، خصوصی سازی، بیکاری و رشد تورم نیروی انسانی مخصوصا تحصیلکرده را به‌همراه داشت و موجب آسیب‌های اجتماعی ریز ودرشت شد. بخشی از فرهیختگان به‌دلیل تعهد به آرمان‌های انقلاب و به‌رغم مشکلات و کاستی‌ها ترجیح دادند در کنار هموطنان خود مانده و عطای مهاجرت را به لقای آن بخشیدند. قصد اینجانب از بیان نکات فوق تبرئه افراد غرض ورز و به‌ظاهر دوست در ساختارهای مختلف کشور نیست.
در وطن ما کارشکن‌ها، عوامل بیگانگان فرصت‌طلبان رانت‌خوار و صاحبان امضا‌های طلایی مثل بسیاری از جوامع حضور داشته و هرلحظه از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند، اما نکته اساسی مورد نظر نگارنده این است که هیچ دولت و هیچ کشوری مثل ما دشمنان دوست‌نما نداشته و این حجم از شبکه‌های ماهواره‌ای، مجازی و حقیقی به شایعه‌سازی و دروغ پردازی مشغول نیستند.
برخی از آنها تصور می‌کنند که اینگونه کوته فکری‌ها وخیانت‌ها مردم را فرسوده کرده و آماده استقبال از آنان می‌نماید در حالیکه اگر دولت به راهنمایی‌های دلسوزان و مشاوره علاقه‌مندان توجه بیشتری نموده و رفاه نسبی و ارزانی مقدور را به جامعه وارد کرده و از فشارهای وارده به مردم بکاهد، هیچ دولت بیگانه و هیچ گروهی نخواهد توانست بر ما غلبه کند. همچنین خروج نخبگان و مهاجرت متخصصان به‌خاطر اشتغال یکی از پروژه‌های اصلی آنهاست که قطعا با درایت آقای رئیسی و سر و سامان بخشی به اقتصاد کشور با جراحی اقتصادی، می‌تواند خنثی شود.
منبع: روزنامه آرمان ملی