به گزارش سایت خبری پرسون، دکتر فرشته قراط مدیر کمیته پژوهش انجمن طب سنتی ایران گفت: دستورات طب سنتی در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات نشان می دهد در جهان بیش از ۶۰درصد مردم در گام اول درمان از طب سنتی استفاده می کنند. به همین دلیل کشورهایی که طب سنتی قوی تری دارند پژوهش های خود را علمی کرده تا مردم هر کشور به عنوان قدم اول درمان از آن استفاده کنند.
وی افزود: کشور چین از چندین سال قبل این کار را شروع کرده و امروزه اگر در پایگاه های پژوهشی دنیا سرچ کنیم. شاهد رشد چشمگیر مقالات طب سنتی چینی خواهیم بود. امروزه چاین میدیسین به یک برند تبدیل شده است و در همه جای دنیا به عنوان یک مکتب طبی شناخته شده است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه سبزوار تصریح کرد: در ایران طب سنتی برای اولین بار در سال ۸۶ به صورت رشته ی دانشگاهی درآمد و در قالب رشته تخصصی آکادمیک تعریف شد. این رشته ابتدا در قالب کارشناسی ارشد و پس از یکسال به در قالب phd به صورت آکادمیک تعریف شد. این رشته در حال حاضر یکی از تخصص های پزشکی محسوب می شود با این تفاوت که به دلیل نیاز به پژوهش-محور بودن و بازتعریف منابع و روزآمد کردن این علم در راستای هم افزایی با طب رایج، در قالب مقطع پی اچ دی تعریف شده است. . در واقع تا آن زمان کسی طب سنی ایران را به صورت آکادمیک تعریف نکرده بود.
تا پیش از ایجاد رشته دانشگاهی، طب سنتی ایرانی در جهان با نام یونانی مدیسین (طب یونانی) شناخته می شد که غالبا در هند و پاکستان مورد استفاده و استناد قرار می گرفت ولی امید می رود که با ادامه روند تحقیقات متخصصین این رشته و ثبت مقالات با کلید واژه طب ایرانی در پایگاه های علمی بین المللی، به تدریج نام "طب سنتی ایران" نیز همچون طب سنتی چین و طب سنتی هند در جهان شناخته شود . از سال ۹۱ دانشجویان و اساتید این رشته، مقالاتی را با نام طب سنتی ایرانی منتشر کردند و تا امروز حدود ۴۰۰ مقاله چاپ شده که طب سنتی ایرانی را به جهان معرفی می کند. بسیاری از این مقالات دارای شاخص استناد بالایی هستند.
وی اذعان کرد: طبق آخرین آمار سایت بین المللی پاب‌مد، در سال ۲۰۱۲ ایران فقط ۱۵ مقاله در زمینه طب سنتی ایرانی منتشر کرده بود؛ این تعداد در سال ۲۰۱۶ به ۲۰۵ مورد رسیده است که رشد چشمگیری را با توجه به این زمان اندک نشان می دهد.
قراط ادامه داد: توجه به افزایش اعضای هیئت علمی در این زمینه به زودی شاهد رشد علم در این زمینه خواهیم بود.
این عضو انجمن طب سنتی ایران اذعان کرد: تا قبل از سال ۲۰۱۰ تمام مقالات مربوط به طب ابن سینا توسط غیرایرانی ها انجام شده و بیش از ۹۵درصد این مقالات در خارج این ایران به ثبت رسیده است.
وی در آخر افزود: طی چند سال اخیر مراکز طب سنتی، مراکز دانش بنیان، چاپ کتاب و مجلات در این حوزه نیز افزایش یافته است ولی هنوز ظرفیت های بسیاری در این زمینه وجود دارد که می بایست از آن استفاده کرد.
