افرادی که به بیماری‌های خاصی مبتلا هستند که با روزه گرفتن ممکن است آسیب جدی به سلامتیشان وارد شود نباید روزه بگیرند. در ادامه به سوال روزه برای چه کسانی ممنوع است ؟ پاسخ می‌دهیم.
روزه داری برای چه کسانی ممنوع است؟
طبق گفته پزشکان، بیماران باید برای روزه گرفتن با پزشک خود مشورت کنند.
دیابت
بیماران دیابتی که قصد روزه‌داری دارند، باید سه – چهار روز پیش از شروع ماه رمضان قند خون خود را کنترل کنند و تا پیش از سحر و افطار قند خونشان زیر ۱۳۰ و دو ساعت پس از آن زیر ۱۸۰ باشد.
بیماران کلیوی
نارسایی مزمن کلیه به پنج مرحله تقسیم می‌شوند. بیمارانی که در مراحل اول تا سوم بیماری قرار دارند، علائم نارسایی کلیه در آنان بسیار خفیف است و حتی بسیاری از این مبتلایان از ابتلای خود به این بیماری آگاهی ندارند. این بیماران منعی برای روزه‌داری ندارند، مگر اینکه روزه گرفتن موجب تشدید نارسایی کلیه آن‌ها شود.
بیماران هموفیلی
هموفیلی یک بیماری ژنتیک است که مبتلایان به آن دچار اختلال انعقاد خون هستند. بدن مبتلایان به هموفیلی با این بیماری سازگار شده است و این افراد منعی برای روزه‌داری ندارند، چون روزه گرفتن موجب افزایش اختلال انعقادی آن‌ها نمی‌شود. البته بیمارانی که سابقه اختلالات و خونریزی‌های گوارشی دارند، باید پس از مشورت پزشک اقدام به روزه‌داری کنند.
بیماری ام اس
مبتلایان به ام اس که بیماری‌شان عود کرده و در حال مصرف کورتون هستند، نباید روزه بگیرند. علاوه بر آن بیمارانی که نیازمند مصرف داروهای خوراکی هستند یا پس از تزریق آمپول دچار علائمی مانند تب و بدن درد می‌شوند و برای کاهش این علائم باید داروی خوراکی مصرف کنند، مجاز به روزه‌داری نیستند. مبتلایان به ام اس که بیماری آنان با گرسنگی عود می‌کند نیز اجازه روزه‌داری ندارند.
بیماران تالاسمی
مبتلایان به تالاسمی ماژور به علت شرایط متابولیک خود توانایی روزه‌داری ندارند چون بدنشان نمی‌تواند گلیکوژن کافی در کبد ذخیره کند.
مبتلایان به آنمی داسی شکل نیز وضعیت مشابه مبتلایان به تالاسمی ماژور را دارند و شرایط خون‌رسانی‌شان ایده‌آل نیست. این بیماران هم باید پس از مشورت با پزشک، اقدام به روزه‌داری کنند.
بیماران ریوی
بیماران ریوی به خصوص آن‌هایی که شغل‌شان ایجاب می‌کند که در محیط باز فعالیت کنند. به علت تغییرات دمایی بدن آن‌ها ممکن است دچار کم آبی شود، بهتر است روزه نگیرند.
بیماران دچار آسم و برونشیت مزمن با غلیظ شدن خلط بیماری‌شان تشدید می‌شود. این بیماران چنانچه مایعات کافی در طول روز مصرف نکنند این کم آبی به علاوه گرمی هوا بر شدت بیماری‌شان می‌افزاید.
بیماری‌های چشمی
تنها یک مورد از بیماری‌های چشمی منع روزه‌داری دارد، آن هم مبتلایان به آب سیاه یا گلوکوم است. از آنجاکه فشار داخل چشم این بیماران بالا است، اگر روزه بگیرند، در هنگام افطار که مایعات مصرف می‌کنند و به اصطلاح روزه را افطار می‌کنند، به یکباره فشار مضاعفی به آن‌ها وارد می‌شود که خطرناک است.
بیماران قلبی
به طور کلی مبتلایان به مشکلات دریچه‌ای قلب نیز منع روزه‌داری ندارند، اما باید با پزشک خود مشورت کنند. شاید ابتلای آن‌ها به برخی بیماری‌های همراه یا شرایط خاص سنی یا جسمی‌شان نیازمند بررسی و حتی منع روزه‌داری شود.
بیماران فشارخونی
گروهی از بیماران که فشارخون‌های کنترل نشده دارند، نباید روزه بگیرند. هرگونه تغییری در حجم خون و شرایط فیزیکی بدن موجب عدم تعادل آب و الکترولیت‌ها در خون و برهم خوردن فشارخون می‌شود و این بیماران منع روزه‌داری دارند.
بیماری نارسایی کبدی
بیمارانی که به نارسایی کبد یا مشکلات کبدی به همراه تورم بدن دچارند و تنظیم پروتئین بدن و دیگر فاکتورهای حیاتی آن‌ها از طریق داروها تحت کنترل درآمده است، هرگز نباید روزه بگیرند.
برخی دیگر از اشخاص و بیماری‌ها
- اشخاصی که کلیه‌های سنگ‌ساز دارند
- بیماران پیوند کلیه
- بیماران دیالیزی
- اشخاص که بیماری یبوست مزمن دارد
- زنان باردار و مادران شیرده
- بیماری دستگاه گوارش
