به گزارش سایت خبری پرسون، یکی از مسائل مهمی که در ایران مطرح می‌شود این که موضع جمهوری اسلامی در قبال حمله به روسیه به اوکراین چه باید باشد؟
آیا باید جنگ را تقبیح کند و رسما طرف خود را مشخص کند یا با توجه به رابطه‌ای که با مسکو دارد، موضع سکوت اختیار کند تا رابطه‌اش را به خاطر کشور دیگر تحت الشعاع قرار ندهد؟
آیا ایران می‌تواند فراتر از یک نظاره‌گر عمل کند و نقش میانجی میان دو کشور را بازی کند؟
آیا جمهوری اسلامی و مهمتر از آن ابراهیم رئیسی چنین توانایی‌ای را دارد؟
یا حتی با کشورهایی نظیر ترکیه ابتکاراتی مشترک به خرج دهند؟
نکته دیگر اینکه با توجه به عدم رابطه سیاسی مناسب ایران با ناتو، آیا بهترین گزینه ایجاد فضایی است که ناتو از مرزهای ایران دورتر و دورتر شود و با حمایت از روسیه چنین اقدامی انجام دهد؟
هر کدام از این مواضع چه پیامدهایی دارند؟
تمام اینها سوالاتی است که به ذهن هر ناظر ایرانی خطور می‌کند و رویداد۲۴ نیز همین موضوع را با دکتر بهرام امیراحمدیان کارشناس روابط بین‌الملل و دکتر یوسف مولایی استاد حقوق بین‌الملل بررسی کرده است.
امیراحمدیان معتقد است در گام اول مهم‌ترین مساله این است که نباید رفتار روسیه را تایید کرد، زیرا از منظر حقوق بین‌الملل، روسیه به اوکراین تجاوز کرده است و این پذیرفتنی نیست و سپس نقش میانجی را انجام داد، با این حال مولایی این سوال را طرح کرده که ایران با کدام نیرو، جایگاه و توان می‌خواهد این کار را انجام دهد؟
کسی که این کار را می‌کند باید مورد وثوق دو طرف باشد و در سطح جهانی نیز آنقدر اعتبار داشته باشد که بخواهد به عنوان بازیگر مورد اعتنا و اعتبار وارد عمل شود، صرف گفتن در جامعه جهانی نمی‌توان عمل کرد.
ایران می‌تواند به عنوان میانجی‌گر ورود کند
یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل در خصوص بحران اوکراین اظهار داشت: درباره اعلام موضع، می‌شود در جبهه موافق یا موافق قرار گرفت، ولی کشورهایی که با هر دو طرف روابط دیپلماتیک دارند و عضو جنبش عدم تعهد هستند، ضمن اعلام بیطرفی، باید دو طرف مخاصمه را به خویشتنداری و گفت‌وگو در میز مذاکره و حل مسالمت‌آمیز مساله دعوت کنند زیرا منطق زور و تجاوز همیشه محکوم است.
بهرام امیراحمدیان گفت: حمله نظامی و نقض تمامیت ارضی و حاکمیت کشوری دیگر به شدت محکوم است و بهترین راه حل مذاکره و گفت‌وگو است. به جای کشتن انسان‌های بی‌گناه و تخریب شهر‌ها بهتر است که مذاکره کنند، زیرا در هر صورت پیروزی و شکست هر دو طرف متضرر می‌شوند و ضرر‌ها جبران‌ناپذیر است زیرا مردم بی‌گناه کشته می‌شوند و ویرانی به زیرساخت‌ها وارد می‌شود بنابراین منطق زور و جنگ محکوم است.
وی افزود: بسیاری از کشورهای جهان به‌ویژه کشورهای اروپایی حمله روسیه به اوکراین را محکوم کرده‌اند و آن را بعد از جنگ جهانی دوم بر هم زننده امنیت و ثبات اروپا ارزیابی کرده‌اند. در شرایط کنونی برای ما اعلام بیطرفی به این مفهوم است که طرفین را به خویشتنداری دعوت می‌کنیم، زیرا با هر دو کشور روابط خوبی داریم، با روسیه روابط نزدیک داریم و با اوکراین هم خصومتی نداریم و مهمتر اینکه ما خواهان جنگ نیستیم زیرا تجربه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را داریم.
این کارشناس مسائل روسیه با بیان اینکه ایران می‌تواند به عنوان میانجی‌گر به موضوع جنگ دو کشور ورود پیدا کند، عنوان کرد: آقای رئیسی، رئیس‌جمهور ما نیز گفته است که ایران می‌تواند در این خصوص نقش میانجی‌گری را بازی کند.
گرجستان و ترکیه نیز چنین پیشنهادی را مطرح کرده‌اند.
به نظر بنده ترکیه هم با روسیه و هم با اوکراین روابط خوبی دارد، ایران نیز همین‌طور، هم ایران و هم ترکیه می‌توانند ورود کنند و با روسیه برای توقف جنگ صحبت کنند. بهتر است ایران پیشنهاد آتش بس برای به نتیجه رسیدن مذاکرات را مطرح کند.
وی عنوان کرد: اوکراین به عنوان یک کشور عضو سابق اتحاد جماهیر شوروی توانایی تهدید روسیه به عنوان دومین قدرت نظامی جهان را ندارد و هیچگاه اوکراین نمی‌تواند روسیه را تهدید کند و این روسیه است که یک تهدید برای اوکراین است و اکنون هم بخشی از سرزمین اوکراین را اشغال کرده است؛ بنابراین توجیهی ندارد که اوکراین امنیت روسیه را به خطر می‌اندازد. روسیه یک قدرت اتمی است و یک کشور کوچکی مانند اوکراین تهدیدی برای آن نیست.
روزنامه آرمان ملی