به گزارش سایت خبری پرسون، جعفر گودرزی درباره اهمیت فیلمنامه خوب بر ماندگاری یک اثر سینمایی، اظهار داشت: قطعا مهمترین وجه یک اثر خوب سینما و مهمترین عامل ماندگاری آن فیلمنامه است. برای نمونه با اینکه ۴۶ سال از ساخت فیلم محمد رسول‌الله ساخته مصطفی عقاد می‌گذرد اما همچنان اثری دیدنی و قابل اعتناست.
وی توضیح داد: جدای از کارگردانی و ساختار و دیگر اجزای فیلم که هر کدام کارکردی درست، اثرگذار و دارای جایگاه دارند مهمترین نقطه قوت و یکی از رازهای ماندگاری این فیلم، فیلمنامه حساب شده و چفت‌وبست‌دار و درستش است. عنصری که سینمای ما سال‌هاست از آن محروم است و به عنوان عنصری دم دستی از آن بهره برده می‌شود.
رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینما ایران، با بیان این که ضعف فیلمنامه همواره پاشنه آشیل سینمای ایران بوده و هست، تاکید کرد: فقدان فیلمنامه های استخوان‌دار و محکم و چفت‌وبست‌دار سال‌های سال است سینمای ایران را با رنجی بی‌پایان عجین کرده است.
گودرزی افزود: در کشورهایی که سینما عامل اصلی توسعه و پیشرفتشان بوده و به عنوان یک صنعت تمام عیار حضوری قدرتمند و تاثیرگذار و جریان ساز دارد، به عنصر حیاتی و اساسی سینمایشان یعنی فیلمنامه توجه جدی داشته و دارند و پژوهش، تحقیق و تیمی کار کردن در این حوزه را امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر می‌دانند و چیزی حدود ده درصد از هزینه تولید و ساخت فیلمشان را به فیلمنامه اختصاص می‌دهند.
این منتقد سینما گفت: در همین فیلم ماندگار محمد رسول الله (۱۹۷۶، مصطفی عقاد) برای نوشتن فیلمنامه فیلم یک تیم، دو سال زمان صرف کرده‌اند. عقاد برای نوشتن فیلمنامه سراغ هری کریگ ایرلندی رفت.
وی در ادامه تصریح کرد: کریگ که در آن زمان ۵۰ سال داشت بعد از تنظیم فیلمنامه اولیه با عقاد، یک سال در هتل هیلتون نیل قاهره اقامت کرد. او با کمک ۵ فیلمنامه‌نویس عرب‌تبار فیلمنامه نهایی را نوشت و در نهایت ۱۳ ماه هم فیلمبرداری فیلم عقاد طول کشید. درست برعکس سینمای ما که در آن فیلمنامه در ۲۰ تا ۳۰ روز نوشته می‌شود و برای فیلمبرداری ۹۰ تا ۱۲۰ روز زمان می‌گذارند.
رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینما ایران، گفت: البته گاه در بیشتر مواقع در سینمای ایران کار با یک طرح اولی (سیناپس) کلید می‌خورد و به مرور و ورق به ورق فیلمنامه داغ داغ به سر صحنه می رسد! با این اوصاف خودتان به راحتی درمی‌یابید که چرا اوضاع و احوال سینمای ایران این گونه است.
وی با بیان آن که متاسفانه در سینمای ایران فیلمنامه از اولویت چندانی برخوردار نیست، اذعان کرد: در سینمای ما آن طور که باید و شاید به فیلمنامه اهمیت نمی‌دهند و گویا فیلمنامه حتی دغدغه مسئولان سینمایی هم نیست.
گودرزی خاطرنشان کرد: در حال حاضر چیزی که قطعی و ضروری به نظر می رسد این است که ما به شدت به یک نهضت تولید محتوا و قصه نیازمندیم.
منبع: ایرنا
