مرکز پژوهشهای مجلس طی گزارشی با عنوان مذاکرات وین؛ تقابل اراده‌ها و جنگ روایت‌ها به بررسی این مذاکرات پرداخت.
به گزارش سایت خبری پرسون، به نقل از مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در این گزارش آمده است:
در جریان مذاکرات وین، آمریکا برای تغییر محاسبه جمهوری اسلامی ایران و وادار ساختن آن به عقب نشینی از خواسته لغو تحریم‌ها و ارائه تضمین، به صورت همزمان تلاش دارد تا از تاکتیک دپیلماسی برای «مقصرسازی» ایران، از اعمال تحریم جدید و ابراز آمادگی در جهت اجرای سخت گیرانه تر تحریم برای «مأیوس کردن» ایران و در نهایت از تهدید به حمله نظامی برای «ایجاد هراس» از توسعه برنامه هسته‌ای استفاده کند.
چالش اصلی رویکرد «فشار هوشمند» دولت بایدن و تهدید به اجرای برنامه جایگزین (Plan B) این است که افزایش فشار به ایران -همانند آنچه بعد از ترور شهید فخری زاده یا اقدام خرابکارانه اخیر در نطنز رخ داد- می‌تواند نتایج معکوسی داشته باشد و بیش از آنکه ایران را وادار به عقب نشینی نماید، منجر به واکنش تقابلی آن و تحمیل هزینه به طرف مقابل شود. اگرچه تاکنون در وین توافقی حاصل نشده ولی الگوی رفتاری جمهوری اسلامی ایران منجر به شکل گیری این درک شده است که اعمال فشار علیه ایران بدون هزینه و پاسخ نخواهد بود. ایجاد چنین نگرشی را می‌توان مهمترین دستاورد جمهوری اسلامی ایران در خلال گفتگوهای وین دانست که منجر به تقویت توان بازدارندگی ایران شده است.
دستیابی به نتیجه مطلوب در وین در گرو آن است که چه کسی اراده قویتری داشته و در خلق روایت از توانمندی بیشتری برخوردار است.
گزارش دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهشهای مجلس با عنوان "مذاکرات وین؛ تقابل اراده ها و جنگ روایت ها" با شماره مسلسل ۱۷۹۰۱ به بررسی ابعاد مختلف این موضوع می‌پردازد.
منبع: ایسنا
