به گزارش سایت خبری پرسون، برنامه هستهای ایران سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در نظام پهلوی آغاز شد، سال 53 سازمان انرژی اتمی تأسیس شد و ایران از خیلی قبل ترعضو آژانس بینالمللی انرژی اتمی بود.
در دهه 80 برنامه هستهای ایران شکل تازهای یافت و با حساسیتهای ایجاد شده به ابزار تحریم کشور تبدیل شد. در سال 81 یعنی زمانی که محمد خاتمی رئیسجمهور بود، خبر تهیه سوخت هستهای برای نیروگاههای هستهای منتشر و در زمان احمدینژاد خبر غنی سازی اورانیوم رسانهای شد.
همین پیشرفتها در فعالیتهای هستهای ایران کافی بود تا تنشها میان ایران و نهادهای بینالمللی و کشورهای قدرتمند که از قبل ریشه داشت، شدت گیرد. پرونده هسته ای که در آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد بررسی قرار میگرفت به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع شد و زمینه برای صدور قطعنامه های متعدد و مختلف و در نهایت تحریم ایران فراهم شد.
جمهوری اسلامی ایران در تمام این سالها بر کاربردهای صلح آمیز انرژی اتمی نظیر پزشکی و تأمین برق تأکید کرده و هدف دستیابی به بمب اتم را رد کرده، در این رابطه مقام معظم رهبری ساخت و استفاده از بمب اتم را حرام اعلام کردهاند، اما با این وجود، غرب همواره بر دیدگاههای خود مبنی بر ایران هستهای تأکید کرده و رسانههای آنها از ایران نزذ جهانیان یک فضای تیره ترسیم کردند.
احمدینژاد و تحریمهایی که کاغذپاره نام گرفت
در دولت اول احمدینژاد یعنی سال 82، غنی سازی اورانیوم که در دولت خاتمی تعلیق شده بود، از سر گرفته شد و پرونده ایران از آژانس به شورای امنیت ارجاع داده شد که نتیجه آن صدور چند قطعنامه و اعمال تحریم علیه ایران بود.
در این زمان احمدی نژاد اهمیتی به تحریمها علیه ایران نمیداد و آنها را کاغذپاره مینامید و شعار انرژی هستهای حق مسلم ماست، تکرار میشد، غافل از این که دشواریها برای مردم ایران آغاز شده بود، تحریم ها با محوریت آمریکا اعمال میشد و دیگر کشورها را نیز که چارهای غیر از تابعیت نداشتند را با خود همراه میکرد.
چرا حساسیتها و تحریم صرفا برای برنامه هستهای ایران است؟
نهادهای بینالمللی چشم خود را وجود بمب هستهای در کشورهایی مانند هند و پاکستان و رژیم صهیونیستی بسته و صرفا منتظر یک اقدام ایران هستند، همین مسئله کافی است تا بدانیم آنها نگاه حقوقی به این موضوع ندارند و آن را سیاسی کردهاند.
به پاکستان هستهای نگاهی کنید، هیچ یک از چالشهای ایران را نداشته، در حالی که برنامه هستهای ایران که هیچ گاه به بمب اتم نیز نرسیده، ابعاد مختلف زندگی هشتاد میلیونی ایرانی را تغییر داده است.