به گزارش سایت خبری پرسون، حسین آخانی استاد دانشگاه تهران نوشت: امسال نیز همان سناریو اما در ابعاد وسیع‌تر و زودتر از سال گذشته تکرار شد و کار به‌جایی رسیده که حالا اورژانس در خیابان‌ها مستقر است. این ابعاد همان افزایش سوخت مازوت در نیروگاه‌ها و در کشوری است که بر روی گاز قرار دارد.
مسئولان مازوت می‌سوزانند چون انبارهای نگهداری مازوت به‌واسطه تحریم‌ها سرشار از صدها هزار یا شاید میلیون‌ها لیتر مازوت شده و دیگر جایی برای نگهداری آنها وجود ندارد. در این میان مسئولان کشور ما، بدترین راه مصرف مازوت را انتخاب کرده‌اند و از سوخت کوره به عنوان آلاینده‌ترین پسماندهای نفتی در شرایطی برای تولید برق بهره می‌گیرد که موضوع وارونگی هوا به‌دلیل سرما و دود خودروها، جان مردم را به لب‌شان رسانده و حالا دود مازوت نیز در دو سال گذشته به خفگی مردم دامن می‌زند.
براساس آنچه که وزارت بهداشت اعلام کرده سال گذشته تنها در تهران بیش از سه هزار نفر از شهروندان بالای 30سال جانشان را براثر عوارض ناشی از آلودگی هوا از دست دادند که از بین این افراد ۸۵ نفر بیماران مزمن تنفسی، ۹۶ نفر بیماران مبتلا به سرطان ریه، ۱۰۵۸ نفر بیمار قلبی و ۵۲۶ نفر دچار سکته مغزی شدند! این درحالی است که آلودگی هوا سالانه بر بیش از ۳۳ هزار مرگ در کشور تاثیر می‌گذارد و این تاثیر با ورود ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون به ریه و بافت بدن به افزایش مرگ کمک می‌کند.
متاسفانه مازوت منشا آلودگی هوا در بسیاری از شهرهای کشور است و لازم است یک‌بار برای همیشه این مشکل برطرف شود. سیاست‌های توسعه‌ای کشور که همیشه متاثر از منافع بازیگران شرکت‌های خصولتی است، سال‌هاست پروژه‌ها را نه مبتنی بر کاهش تقاضا که براساس افزایش عرضه گذاشته است. این سیاست هم در آب و هم در برق، سیاستی ویرانگر است که برای محیط‌زیست و اقتصاد کشور آسیب‌‌زاست.
کشوری که استعداد فوق‌العاده در استفاده از انرژی‌های نو دارد، همچنان گرفتار تامین انرژی به هر قیمت با سدسازی در سازندهای خطرناک همچون گچساران (مانند سد چم‌شیر) و استفاده از مازوت در نیروگاه‌های حرارتی است. درحالی‌که تغییر ریل توسعه ضروری است. این تغییر، مستلزم پذیرش خطا‌های گذشته و استفاده از روش‌های نوین در مدیریت کشور است. تغییر هم جسارت می‌خواهد و برای حذف آلاینده‌های زیست‌بوم، باید روش‌ها و بازیگرانی حذف شوند که نان‌شان در آلوده کردن خاک، آب و هوای کشور است.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی
