به گزارش سایت خبری پرسون، البته بسیاری از علاقهمندان به این مجموعهی فانتزی، معتقدند که در دنیای هریپاتر، هیچلذتی قابل مقایسه با خواندن کتابهای این مجموعه نیست و پیشنهادشان این است که اگر کسی میخواهد پا به دنیای هری بگذارد، بهتر است اول سراغ کتابهای این مجموعه برود.
این گروه دلیل موجهی هم برای پیشنهادشان دارند: در زمان کوتاه فیلم، نمیتوان تمام جرئیات کتاب را به تصویر کشید! مثلاً حجم قابل توجهی از جلد اول مجموعهی هریپاتر (هریپاتر و سنگ جادو) در کلاسهای جادوگری میگذرد که برای مخاطبان این اثر بسیار جذاب است؛ اما در فیلم این قسمت، تنها چند صحنهی کوتاه از این کلاسها به تصویر کشیده شده.
و دیگر اینکه مانند بسیاری از فیلمنامههای اقتباسی از یک رمان معروف، فیلمنامههای هریپاتر هم تفاوتهای ریز و درشتی با رمان اصلی دارد که گاهی برای عاشقان هریپاتر، این تغییرات، پذیرفتنی نیست.
اما نکتهی جالبتر از نگاه کتابخوانهای حرفهای، این است که آنها دوست دارند ابتدا خودشان صحنهها و حتی شخصیتهای داستان را در ذهنشان به تصویر بکشند و از دیدن جزئیات حاضر و آمادهی فیلم، چندان لذت نمیبرند.
در هر صورت باید پذیرفت که رمانها و فیلمهای هری پارتر در اوایل سالهای دههی هشتاد شمسی، از پرمخاطبترین تولیدات برای نوجوانان در سراسر جهان بودند، تا جاییکه هزاران نفر از شب پیش از انتشار این داستانها برای خرید آنها تا صبح مقابل کتابفروشیها صف میکشیدند.
بد نیست بدانید هفتهنامهی دوچرخه هم در آن سالها، ویژهنامههای فراوانی با موضوع هریپاتر برای نوجوانها منتشر کرد؛ ترجمهی گفتوگو با جی.کی.رولینگ، خالق رمان، گزارشها و یادداشتهای فراوان قبل از اکران هر فیلم و... از این دست بودند. این ویژهنامهها مربوط به دورهای بود که نوجوانهای آن روزگار، مثل الآن به اینترنت دسترسی نداشتند و یکی از پلهای ارتباطیشان با دنیای تازههای کتاب و فیلمهای هریپاتر، دوچرخه بود.
منبع: هفتهنامه دوچرخه