به گزارش سایت خبری پرسون، محمد جواد پهلوان، حقوقدان و استاد دانشگاه نوشت: استراتژی تل آویو در قبال تهران مدت هاست سرگرم کردن ایران به مسائل داخلی و چالش‌های مرزی مختلف است.
همگان می‌دانند دولت جمهوری آذربایجان در حد واندازه ای نیست که بخواهد تهران را تهدید و تحدید کند ولی با این حال می توان به عنوان یک گزینه برای سرگرم نمودن تهران از آن سود جست. اسرائیل و مقامات اطلاعاتی و امنیتی نیز به همین دلیل است که در حال سرمایه گذاری در باکو هستند. البته این موضوع یک طرف داستان است. طرف دیگر ایران و تدبیر مسئولانه‌اش است که می‌تواند این چالش را مرتفع کنند.
نکته مهم اینجاست که سقف خواسته رژیم صهیونیستی در ماجرای اخیر درگیری نظامی هرچند کوچک و کوتاه میان تهران و باکو است. به هرحال اسرائیل می داند ایرانی ها تعصب فراوانی بر سرزمین پدری و این ملک دارند و هرگونه دست درازی ولو تهدید لسانی خون آنان را به جوش می‌آورد.
فلذا آنان روی این موضوع و واکنش احساسی تهران حساب ویژه ای باز نموده بطوریکه که تصمیم گیران اصلی ایرانی اسیر جو موجود شوند و دست به ماشه گردند.
ات
برخی اظهارنظرهای سوپر ملی از سوی بعضی نمایندگان مجلس از قبیل لزوم بازگرداندن سرزمین نخجوان و باکو به ایران و غیره برای اسرائیل اهمیت مهمی دارد زیرا همانی است که آنان منتظرش هستند. به همین خاطر هم است که طی دو روز گذشته این تیپ اظهارنظرها از سوی رسانه‌های وابسته به تل آویو به شدت بازنشر و روی آن مانور داده شده است.
بنابراین باید اذعان نمود پاسخ به رئیس جمهور گستاخ جمهوری آذربایجان عین صواب است و حتی رزمایش فداییان ارتش نیز کاملا بجاست لیکن باید حد وحدودی را در نظر داشت و بیش از آن به پیش نرفت.
اگر بخواهم در یک جمله عرض کنم در موضوع شمال غرب کشورمان ناچاریم در این مورد ملی و میهنی احساس را کنار گذاشته و از افراط و تفریط دوری نماییم.
نکته پایانی اینکه لازم است در دستور کار دست اندرکارن نظام قرار گیرد فعال نمودن دیپلماسی است. فعال کردن دیپلماسی کشور به معنی برخی تحرکات نمایشی و بچه گانه نیست بلکه به عنوان مصداق روشن بازگشت به مذاکرات برجامی و آغاز دور جدید رایزنی‌ها با همه طرف‌های غربی است.
سکوت این روزهای روسیه در مورد گستاخی‌های الهام علی اف برای چندمین بار ثابت کرد دو قدرت بزرگ شرق یعنی پکن و مسکو در شرایط اضطرار خبری از شان نیست و تهران را تنها می‌گذارند. فلذا ریشه این گستاخی و تهدید‌ها ضعف در دیپلماسی است که می‌توان برای جبران در گام نخست مذاکرات احیای برجام را در اسرع وقت کلید زد.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
