به گزارش سایت خبری پرسون، مهرداد خدیر نوشت: درست 45 روز پیش _ ششم تیر 1400 – و در پایان مطلبی در همین تارنما به مناسبت چهلمین سالگرد ترور آیت‌الله خامنه‌ای (امام جمعۀ تهران) در ششم تیر 1360 در مسجد ابوذر تهران با عنوان «کار فرقان بود یا مجاهدین (منافقین)»؟ نوشتم:
«ذکر این نکته هم جالب است که علی سلیمانی بازیگر سریال های تلویزیونی از پشت شیشه پنجره شاهد چگونگی انفجار بوده و جایی گفته بود:
"من کودکی ده یازده ساله بودم و خانه مان جوادیه بود. بعد از بازی و گشت و گذار رفتم خانه ناهار بخورم و دیدم مادرم نیست. می دانستم به مسجد می رود. رفتم مسجد و از پشت شیشه پنجره دنبال مادرم بود تا پیغام بدهم بگوید ناهار داریم یا نه و کجا گذاشته. چون دیدم سخنرانی است داخل نشدم .همان موقع دیدم فردی برخاست و ضبط صوت بزرگی را از بین حاضران جلو برد و دقایقی بعد منفجرشد و دیدم آقای خامنه‌ای یک طرف افتاد و محافظان بغل کردند و خانمی کمک‌های اولیه را انجام داد و او نقش مهمی در حفظ جان ایشان ایفا کرد."
خبر امروز این است: علی سلیمانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به خاطر ابتلا به کرونا درگذشت.
نه به ذهن نویسندۀ این سطور نه قطعا هیچ یک از خوانندگان آن یادداشت، خطور نمی کرد چهره ای که در حاشیۀ یک متن جدی سیاسی به نام او اشاره شده بود تنها 45 روز بعد در جدال با ویروس مرگ بار کووید 19 و در 50 سالگی از پا می افتد در حالی که پر از شور و انرژی بود.
دربارۀ او دوستان دیگر نوشته اند و می نویسند و غرض از این یادداشت جدای تجدید آن اشارت، این یادآوری است که هر یک از 500 نفر و کمتر و بیشتر که هر روز پرپر می شوند برای خانواده و دوستان خود علی سلیمانی هستند و تفاوت در این است که بازیگران را بیشتر می شناسیم.
حرفی برای گفتن نیست جز این که همه باید به فکر تأمین واکسن باشیم. روزگاری محسن مخملباف کارگردان سینما گفته بود اهمیت سینما در روزگار ما چنان است که گمان می کنم اگر اکنون پیامبری برانگیخته می شد نه با کتاب که با فیلم می‌آمد. اغراقی شاعرانه است و در نسبت به پیامبران باید محتاط بود اما به همین سیاق می‌توان گفت پیامبر ما که گفته است «علم را بجویید ولو در چین باشد» و چین در آن دوران دور از دست رس بود، اکنون چه بسا می‌گفت واکسن بیاورید ازهر جا که باشد. چرا که سلامت مردمان به تأمین واکسن چه با واردات چه با تولید داخل و رعایت دستورالعمل ها وابسته است.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: عصر ایران
