به گزارش سایت خبری پرسون، ونگوگ کار خلق تابلو «کلبههای چوبی در میان درختان زیتون و سرو» را در اکتبر ۱۸۸۹ به پایان رساند؛ زمانی که در یک آسایشگاه روانی نزدیک سن-رمی-دو-پروانس در جنوب فرانسه زندگی میکرد و عجیب اینکه تازه فقط یک ماه پیش از کشیدن این منظره رویایی و آرامشبخش چند حمله ذهنی را پشت سر گذاشته بود. ونسان در جولای ۱۸۸۹ هنگام کار کردن بیرون آسایشگاه تلاش کرده بود با خوردن رنگ خودش را مسموم کند.
پس از آنکه ونگوگ دریافت کارش به نوعی خودکشی بوده است، یکی دو ماه طول کشید تا دوباره بتواند کار کند و نقاشی بکشد. او پس از بهبودی اجازه یافت از آسایشگاه بیرون برود و همانجا بود که کلبههای چوبی یک کشاورز محلی را در محاصره درختان زیتون و سروهای بلندقامت دید. نقاش هلندی که از شمال اروپا میآمد، آرامشی چشمگیر در این منظرهها و چشماندازها یافته بود و میکوشید بخشی از آن را در تابلوهایش بازتاب دهد.
«کلبههای چوبی در میان درختان زیتون و سرو» تا ۱۹۱۰ در اختیار بیوه تئو (برادر ونسان ونگوگ) بود و آن سال در یک گالری به مجموعهداری اهل برلین فروخته شد. چند سال بعد، ماریوس دیزایاس (هنرمند و دلال زاده مکزیک) تابلو ونگوگ را خرید. او بعدها چهرهای کلیدی در عرصه هنر آوانگارد نیویورک شد و دوست آلفرد استیگلیتس (عکاس سرشناس آمریکایی) و پابلو پیکاسو (نقاش و هنرمند نامدار اسپانیایی) بود.
دیزایاس در ۱۹۲۳ به بحران مالی خورد و «کلبههای چوبی در میان درختان زیتون و سرو» را همراه چند نقاشی دیگر از ونگوگ فروخت. تابلو استاد هلندی چند دست دیگر در پاریس و بروکسل چرخید تا در ۱۹۸۲ به ادوین کاکس رسید؛ غول نفتی و سرمایهدار اهل دالاس که یک سال بعد در ۹۹ سالگی از دنیا رفت. گفته میشود مجموعهداران شرق دور از مشتریان جدی تابلو ونسان هستند.
کاکس در مجموعه خود چند اثر دیگر از پل سزان و گوستاو کایبوت دارد که انتظار میرود همراه نقاشی ونگوگ در حراجی کریستیز نیویورک در ماه نوامبر ۲۰۰ میلیون دلار چکش بخورند. «کلبههای چوبی در میان درختان زیتون و سرو» از ۱۹۲۰ تا امروز فقط دو بار در ۱۹۴۹ لندن و ۱۹۸۰ بلژیک به نمایش درآمده است.