فرهنگ نگهداری حیوان

در مطالعه تطبیقی در خصوص شیوه نگهداری حیوانات خانگی درجوامع سنتی و مدرن می‌توان به مواردی مهم اشاره کرد. فرهنگ نگهداری حیوان در جامعه سنتی و مدرن تفاوتهای فاحشی دارد. در جامعه سنتی و نگهداشت این گونه‌های حیوانات برای بهره‌برداری و منفعت از توانایی‌های آنها بوده است. به جای هزینه از مهارت‌های حیوان بهره‌برداری می‌نمودند.
تصویر فرهنگ نگهداری حیوان

به گزارش سایت خبری پرسون، جعفر بای نوشت: در جوامع گذشته نگهداری حیوان نه تنها هزینه‌ای دربر نداشته بلکه منافع فراوانی رابرای نگهدارنده به همراه داشته است. مثلا در امور کاشت، داشت و بر داشت محصولات کشاورزی و یا بهره‌برداری در حمل و نقل، رفت و آمد و سواری خوردن بعنوان یک وسیله نقلیه مورد استفاده قرار میگرفت. برخی از حیوانات مانند اسب موجب فخر و دارایی دارنده بود ویا گاو که دارنده‌اش را = گودار = می‌نامیدند و گوداران از ارزش و اعتبار ویژه اجتماعی و اعتبار طبقاتی خاصی بهره مند بودند و تعداد گاو‌ها موجب منزلت اجتماعی می‌گشت.

ولی در جوامع مدرن امروزی نگهداری حیوانات با هزینه‌های سر سام آوری همراه است و برخی از نژاد‌ها برای صاحبش کلاس دارد و بسیاری از آنان با نوع حیوان و نژاد آن به اطرافیان فخر فروشی می‌کنند. نگهداری حیوانات خانگی درجوامع سنتی متناسب با غرایز و ویژگی‌های ذاتی و طبیعی و خدادادی آنان بود و هیچگونه تغییری در روند زندگی آنان حادث نمیشد. ولی در جوامع مدرن امروزی سبک زندگی حیوانات دستخوش تغییرات فراوانی شده است که همه حیوان دوستان جهان معترضند. حیوان نگهداری‌ شده در خانه محکوم به شرایطی است که صاحبش برای او پدید آورده و آن با حال و روز طبیعی حیوان نه تنها متفاوت است بلکه کاملآ متضاد میباشد.

غذای آماده و ماشینی حیوانات خانگی را تنبل و در حسرت شکار گذاشته.آنان ضعیف و سست و بی‌رمق شده اند. به گونه‌ای که اگر یک شب بیرون از خانه بمانند قطعا ناتوان در تهیه غذا و دفاع از حلمه دیگر حیوانات خواهند مرد.بلایی برسر حیوان مظلوم آورده شده که اکثرا دچار افسردگی روحی شده‌اند و درفقدان یک همبازی در رنجند. حیوانات را در آپارتمان‌های کوچک اسیر و گرفتار کرده و همانند یک زندانی با آن‌ها رفتار می‌شود. یک زندگی غیر طبیعی و مصنوعی و درست در تضاد با امیال و غرایز و خلقیات آنان زندگی نکبتباری بر آنان تحمیل کرده است.

در جوامع سنتی هیچ گونه دستکاری در اندام‌ها و فیزیولوژی حیوانات انجام نمی‌شد. اقدامی در خصوص ژنتیک حیوانات صورت نمی‌پذیرفت و حیوان به گونه اصلی و طبیعی و واقعی خود زندگی خودش را داشت. ولی امروز در جوامع مدرن به مدد دانش روز و علم طب دستکاری‌های فراوانی در ژن حیوانات با هدف کوچک کردن آنها و به اصطلاح مینیاتوری نمودن شان انواع تغییرات ژنتیکی انجام میدهند و بلاهای خانمانسوز بر سر حیوانات می‌آورند. جراحی‌های پر هزینه در فک و چانه و صورت و لب و گوش‌ها و... حیوانات عجیب و غریب و جدیدی را بوجود آورده است.

دخالت در ظاهر و باطن این حیوانات موجبات آزار و اذیت آنان شده و خیانت نا بخشودنی را بر این زبان بستگان مظلوم روا می‌دارند که اگر میتوانستند زبان اعتراض بگشایند قطعا فریاد خشم‌شان دنیا را پر میکرد. در جوامع سنتی نگهداشت حیوانات کاملا طبیعی و بدون هیچگونه دستکاری صورت می‌پذیرفت مثلا حیوان برای تهیه غذایش شکار میکرد و با تلاش و مبارزه و گاهی هم پس مانده سفره صاحبش را می‌خورد.ولی در جوامع مدرن امروزی کارخانه عظیمی برای تهیه و بسته‌بندی انواع غذا‌های ماشینی با گردش مالی میلیاردی احداث شده و حیوان خانگی آماده و بدون هیچگونه زحمتی غذایش را میل میکند.

این کار برای حیوانات باعث سستی و تنبلی و ضعیف شدن آنان شده است و برای صاحبانشان باعث هزینه کرد‌های بسیار سنگینی میشود. یاد‌آور شدیم در جوامع سنتی فلسفه نگهداری بهره‌مندی همه‌جانبه از توانایی‌های حیوان بوده ولی در جوامع مدرن امروزی فلسفه اصلی نگهداری حیوانات صرفا برای جبران کمبود عاطفی و ارضاء خلا روحی و روانی از حیوان بوده است. قطعا حیوان نمی‌تواند کمبود مهر و محبت انسان به انسان را تامین نماید.

کاهش و فقدان ارتباطات بین فردی باعث بروز مشکلات فراوانی در ساختار روحی و ابعاد روانی آدمیان شده است و بدلیل بی‌ضرر بودن و بدون چشمداشت و بی‌ریا و طمع مهرورزی حیوان باعث شده برخی از انسانها این محبت را از حیوان جستجو نمایند.در جوامع سنتی نگهداری از حیوانات از تنوع چندانی بر خوردار نبود و درصورت لزوم به حیوانات سودمند که به اسب و الاغ و استر و گربه محدود میشد، نگهداری مینمودند.

ولی در جوامع مدرن هم تنوع حیوانات افزایش یافته و هم نژاد و نسل آنان متکثر شده است.

توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.

منبع: آفتاب یزد

330550