دیروز رئیس جمهور طی نطقی در روزهای آخر عمر دولت اشاره‌ای به کارنامه این دولت کرد اما مهمترین بخش از اظهارات روحانی را باید این بخش دانست:« ما توانمان را در این زمینه بکار گرفتیم؛ اما معنای این کار این نیست که کار ما بی‌نقص بوده است، حتماً نقص داشتیم و ما معصوم نیستیم و تلاش ما بر این بوده که عیب و نقص‌مان کمتر باشد، اما اگر عیب و نقصی داشتیم از مردم عذرخواهی و طلب عفو و رحمت می‌کنیم، برای اینکه در حد توانمان در آن شرایط اقدامات خود را انجام دادیم.
به گزارش سایت خبری پرسون، سید علیرضاکریمی نوشت: این مرسوم است که مسئولان در پایان دوره خود چنین اظهاراتی را مطرح کنند.آنان تلاش می‌کنند در کنار آنکه خود و همکاران خود را محق مطرح کنند قدری هم مناعت طبع نشان داده و از مردم حلالیت بطلبند.حسن روحانی هم دیروز به همین سیاق عمل کرد.او از معذورات و کمبود‌ها گفت.وی به مانع تراشی‌ها نیز اشاره کرد و بیان نمود که اگر اینگونه نبود شرایط به طور کلی فرق می‌کرد.رئیس جمهور مثل 3 سال گذشته سهم زیادی برای نقش روی کار آمدن ترامپ در ضعف‌های دولت‌اش قائل شد و در نهایت تاکید کرد که نتوانسته همه واقعیت را در این سال‌ها به مردم بگوید زیرا نفعی در آن نبوده است.
به هرحال هرکس با هر نگاه و ایده‌ای می‌تواند نظر خاصی در مورد اظهارات پایانی رئیس دولت داشته باشد اما به واقع مردم حسن روحانی را می‌بخشند؟اجازه دهید بیشتر و بهتر این پرسش را باز کنم.در حقیقت،مردمی که زیر بار فشار گرانی کمرشان خم شده و طی دو سال گذشته به صورت مکرر داغ عزیز دیده‌اند حاضرند عوامل و مسئول آن را عفو کنند؟
مردم ایران به صبر و گذشت معروف اند.دوستی که ساکن کشور هلند بود تعریف می‌کرد درصد خیلی پایینی از اتفاقات و مصائبی که در کشورمان رخ می‌دهد اگر در کشور اروپایی مذکور روی دهد مردم حاضر نیستند لحظه‌ای و لختی صبر کنند و دلخوش به وعده‌ها بمانند.خیلی سریع ان جی او ها،رسانه‌ها و مردم مطالبات را آغاز کرده و تا رسیدن به حق و حقوق خود آرام نمی‌نشینند.
قصد ندارم صبر و گذشت مردم را خدای ناکرده زیر سوال ببرم و یا بگویم امر اشتباهی است؛خیر. قطعا شرایط ما قابل قیاس با مردم کشورهای دیگر نیست اما هدف از ذکر این مثال این است که برخی سوء مدیریت‌ها و بی‌تدبیری‌ها در سال‌های گذشته به حدی رسیده که دیگر جای عذرخواهی باقی نمانده است.
مردم سال‌های سال با کمبود‌ها و محرومیت‌ها کنار آمده‌اند اما وقتی تبعیض‌ها را می‌بینند و درک می‌کنند که فلان مسئله حاصل یک دعوای جناحی و سیاسی است خاطرشان مکدر می‌شود.
گذشت و بخشش برای زمانی است که مسئولان با تمام توان انرژی بگذارند و تدبیر به خرج دهند سپس نتیجه دلخواه به وجود نیامده باشد؛آن زمان هم اگر عذرخواهی شد قابل پذیرش است.اما وقتی بی‌تدبیری می‌شود و کسی هم آن را به گردن نمی‌گیرد برای چه ببخشند؟
مثال پایانی: تیم فوتبال کشورمان در مقابل تیم آرژانتین می‌بازد اما مردم به خیابان می‌آیند، هم شادی می‌کنند و هم از بازیکنان تشکر می‌نمایند؛چرا؟چون تلاش شد هرچند به نتیجه نرسید.حال آیا حسن روحانی و تیم‌اش تلاش وافر و مکفی انجام دادند که مردم ببخشند؟
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آفتاب یزد
