سایت خبری پرسون ـ از ایلام و تمدن کهنسال آن تا کرمانشاه و بیستون با همه تاریخ پرفروغش و از آنجا تا سنندج و سپس شهر زیبای ارومیه، امتداد سرزمینی است که مردمان آن با زبان و فرهنگ «کردی» هویت می‌یابند. تاریخ پر افتخار این سرزمین از زمان مادها تاکنون نام آنان را با ایران پیوند داده و بخشی از گذشته غرورانگیز ما را به نام خود ثبت نموده است.
در مسیر کرمانشاه به سمت شمالغرب، در دل کوههای شاهو، سرزمینی اساطیری واقع شده که هورامان می نامندش. دروازه هورامان شهری است که با چشمه بزرگ و خروشانش، دریچه‌ای از عشق و صفا را به رویت گشوده و پاکی دلهای مردمانش را برایت معنا می‌کند.
سراب روانسر با موسیقی امواج زلالش تو را همدم و همراز طبیعت مهربان این دیار می‌سازد و آرامش دل انگیزش نیز هر غم و اندوهی را تحقیر می‌کند.
در زیر آسمان گرفته و ابرآلود بهار، نشستن بر کنار صخره‌های این چشمه جوشان، شمیم طرب انگیزی را تراوش می دهد که روح هر رهگذری را با افسون طبیعت بهار، آمیزش داده و معجزه رنگ ها را در تابلوی قوس قزح ترسیم می‌کند.
آن سو تر معمار افسونگر طبیعت در دل کوههای مغرور هورامان، تمام زیباییهای عالم را در دل زمین حکاکی کرده و زبان هر مسافری را به تکریم و تحسین وا می‌دارد.
غار قوری قلعه با آن طاق‌ها و نقوش خیره کننده‌اش همچون سفال تازه سازی که به آبش فرو زنند، نگارهای زیبایش را به رویت می‌گشاید و تو را مسحور هنرمندی خویش می‌سازد.
هر چه بیشتر در عمق طبیعت هورامان غور کنی، درختان خندان بلوط، ساقی بزم بهارند که با سبزی و طراوت بی نظیرشان، غمزه زنان، شکوفه ها را به خنده واداشته و عطر معطر ربیع را به شامه هایت هدیه می‌دهند.
از گردنه زیبای شمشیر که بگذری طبیعت مفرح پاوه زبان به خوشامدگویی گشوده و تا شهر پاوه سفره سبز و دلگشایی را به رویت پهن می‌کند.
سبزی روستاهای نسمه و دوریسان با درختان برافراشته گردو، شمیم شامه نواز بهار را در فضای روح‌بخش آن متراوش ساخته و آرام آرام تو را تا شهر پاوه بدرقه می‌نماید.
شهر هزار پله پاوه در میان کوههای برافراشته و مغرور، هیبت و عظمت تاریخ را در برابر دیدگانت به تصویر می‌کشد.
در سینه سترگ شاهو و در دامنه‌های آن چشمه‌های گوارای آب، زلالی عشق را به انسان هدیه داده و شرشر سراب هولی نیز ترنم موسیقی بهشت زمزم را یادآور می‌گردد.
دورتر بر فراز کوه آتشگاه، طنین اهورایی زرتشت هنوز در میان صخره ها و درختان بلوط، یادگاری از نیک اندیشی نیاکان ما را به یادگار گذاشته است. اینجا پاوه است قطعه‌ای از بهشت که نقاش هنرمند طبیعت تمامی رنگها و فصلهای خدا را در این نقطه جمع کرده و به تصویر کشیده است. مردمانش با احساسی زیبا و هیبتی مهربانانه بر روی هر رهگذری لبخند مهماندوستی و ادب را نثار کرده و خاطرش را منقش به همه خوبی‌ها و زیبایی‌ها می‌سازند. پاوه شهر هزار ماسوله، شهر تاریخ و شهر مظلومیت است. اینجا برای هر رهگذری، غریبی و غربت معنا نداشته و خاطره ای از عشق جاری خواهد بود.
تا وه ر پیویو به ئاته شگاوه
تا سه مامداران بی پا وه پاوه
تا میخی زه مین هور مه کیشاوه
هه ر ئاوه دان بی شارکه‌م پاوه
نویسنده: اردشیر محمدی ـ فعال رسانه
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
