در نشست مشترک کمسیون اقتصادی مجلس و دادستان کل کشور انجام شد؛
به گزارش سایت خبری پرسون، محمدتقی فاضل‌میبدی نوشت: طرح محدودکردن فضای مجازی و کنترل نهادهای امنیت برفضای اینترنت یا به‌اصطلاح طراحان «طرح صیانت از حقوق کاربران» گامی است برای محدودکردن ابزارهای دانش و کنترل فکر و اندیشه ایرانی. زمانی که مرحوم میرزاحسن رشدیه، طرح نوین آموزشی را درایران (در تبریز) اجرا کرد، جمعی کوته‌فکران میز و تخته را شکستند که اینها دینی نیست و با ایمان مردم سر سازگاری ندارد. بچه مسلمان باید در مکتب‌خانه در کنار چوب و فلک و هجی‌کردن کلمات درس بخواند.
زمانی که مرحوم امیرکبیر آموزش‌های جدید در دارالفنون را جدی گرفت، برخی علما به پیشگاه ناصرالدین‌شاه شکایت بردند که دارالفنون باعث بی‌دینی فرزندان ایران می‌شود. کتاب‌های فیزیک، شیمی و امثال آن دربرخی خانه‌ها حرام و ممنوع بود. هرنوع دانش نوینی که در کشور وارد گشت، از پایگاه مذهب مخالفان زیادی داشت. داستان محدودسازی اینترنت و ارتباط با شبکه‌های مجازی، نزد برخی، همان داستان آموزش و فراگیری علوم روز در یکصد‌و‌پنجاه سال گذشته است. اگر دولت سیزدهم بخواهد با چنین نگاه‌هایی که در مجلس وجود دارد، کار خود را آغاز کند، بهتر است تکلیف خود را در آغاز کار با مردم روشن کند.
کشور و ملت ایران از دیرباز مهد فکر و آزادی و اندیشه بوده است و حاکمان در هیچ برهه اززمان نتوانستند جلوی اندیشیدن را بگیرند. بوعلی‌سینا از ترس سلطان غزنوی آواره شد و از این شهر به آن شهر افکار خود را شکوفا می‌کرد. در این روزگار اگر 2درصد مردم از فضای مجازی استفاده‌های غیرعلمی یا احیانا ناهنجاری می‌برند، 98درصد کاربران آن بهره‌های علمی و بازرگانی می‌برند. مانند این است که چند کارخانه مشروب‌سازی را کشف کنند، بعدا بگویند باید تاک‌های انگور را محدود کرد و تحت کنترل درآورد. رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس بداند که چنین شیوه‌هایی هیچ نتیجه‌ای که اینها در پی آن هستند، ندارد؛ مانند طرح محدودکردن ماهواره که امروز در اغلب خانه‌ها وجودارد و صداوسیما را از چشم اهل خرد انداخته است.
شبکه رسانه‌ای تلگرام را که فیلتر کردند چنددرصد از کاربران آن تقلیل یافت یا توئیتر؟ آقایان می‌دانند که اندیشه بشر محدودکردنی نیست. دنیای اینترنت و فضای مجازی به‌شدت رو به گسترش است. چرا باید برخورد حذفی که درقرن گذشته برخی روحانیون با دانش نوین و تکنولوژی داشتند در این روزگار در خانه نمایندگان ملت تکرار شود. تاریخ به پای این تفکر چه خواهد نوشت و ازما چگونه یاد خواهد کرد؟ اگرنمایندگان محترم دغدغه اخلاق جامعه دارند راه علاج آن، این نیست که ایران کره‌شمالی شود.
به‌جای طرح ساماندهی شبکه مجازی، بیایید بحران اقتصادی، بیکاری، بی‌اعتمادی، تورم و... را دغدغه کار خود قرار دهید که با دادن چنین وعده‌هایی به مجلس راه یافتید. مساعدت کنید تا سایه شوم تحریم‌ها از سر ملت برداشته شود و مشکلات سیاست خارجی حل شود. جوان این مملکت چه گناهی کرده که یا باید راه مهاجرت در پیش بگیرد یا نومیدانه زندگی کند که سرانجامش افسردگی یا... است. بنای این مجلس به‌اصطلاح انقلابی براین بود که مشکلات معیشتی مردم را حل کند. به‌قول مولانا: «ای عجب آن عهد و آن سوگند کو/ وعده آن لب چون قند کو؟»
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی
