به گزارش سایت خبری پرسون، محدثه کاظمی نوشت: آتش‌سوزی هکتار‌ها هکتار از جنگل‌‌های ایران یعنی از بین رفتن هزاران گونه گیاه و درخت و گونه‌های جانوری! آتش‌سوزی که در کشور ما، مقدارش به‌طور میانگین قریب به 15 هزار هکتار در هر سال است. این مقدار برای کشور ما عدد بزرگی محسوب می‌شود، زیرا تنها ۷ درصد از مساحت کشور را پوشش جنگلی تشکیل داده و ۹۳ درصد مابقی مساحت کشور خشک و نیمه خشک است و این آتش‌سوزی‌ها به خشک شدن بیشتر کشور دامن می‌زند و این در حالی است که ۴۰درصد از آب شیرین ایران تنها در محدوده زاگرس تولید می‌شود! اینکه این آتش‌سوزی‌ها معلول چه تغییراتی است و علت چه تغییراتی خواهند شد، بحثی است که نیاز به تحقیق و بررسی کارشناسانه دارد.
اما مساله تکرار شونده در هر آتش‌سوزی، دیر رسیدن کمکهای امدادی و در صحنه بودن مردم عادی است، مردمی که به‌رغم برنامه‌های در نظر گرفته شده به هیچ سازمانی تعلق ندارند و این به معنای خاموش کردن آتش جنگل‌ها با تلاش مردم محلی و از جان گذشتگی بدون هیچ ابزار مخصوص است، مردمی که تنها عاشق محیط زیست‌شان هستند و اگر نه خاموش کردن آتش در جنگل‌ها و مراتع با ابزار و ادوات سنتی چون بیل و آتش‌کوب و... در عصر فناوری و اطلاعات توجیهی ندارد! در عصری که همه ابزار هوشمند شده و راکت‌های هوشمند اطفای حریق اختراع شده است، خاموش کردن آتش جنگل با آن حجم وسیع تنها با بیل و شاخه درختان، نوعی شوخی تلقی می‌شود! با توجه به تکرار سالانه آتش‌سوزی‌ها انتظار می‌رود که کمکهای اطفای حریق از لحاظ مواجهه با بحران آمادگی لازم را داشته باشند...
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: اعتماد
