سایت خبری پرسون ـ نیروهای حزب الله پس از گرفتن ۲ اسیر از طریق خط امن (که بعدا به طور ویژه بدان خواهم پرداخت) به واحد فرماندهی و کنترل واقع در ضاحیه جنوبی بیروت موفقیت عملیات را اعلام کردند.
همزمان ظرف نیم ساعت تمام مراکز حزب الله و خانواده‌های آنان تخلیه شد؛ از منزل پدر و مادر سید حسن نصرالله تا خانه های اعضای رده پایین جنبش.
در واقع از ساعت ۸:۵۵ دقیقه که رمز موفقیت عملیات به مرکز اعلام شد، تا وقتی که حزب الله مراکز امن و منازل رزمندگانش را تخلیه کرد صرفا ۳۵ دقیقه زمان برد؛ این در حالی بود که اسرائیلی ها ساعت ۱۱ متوجه ربوده شدن ۲ نظامی خود شدند و هنوز آمادگی کامل برای پاسخ همه جانبه نداشتند.
ظهر ۱۲ جولای ایهود اولمرت نخست وزیر وقت اسرائیل در بیانیه‌ای به حزب الله هشدار داد که ۲ نظامی اسرائیلی را آزاد کند و در غیر این‌صورت لبنان بهای بسیار سنگینی را خواهد پرداخت.
سید حسن نصرالله نیز عصر همان روز در کنفرانس خبری در بیروت حضور یافت و هرگونه مذاکره با اسرائیل را رد کرد و اظهار داشت تنها راه آزادی ۲ نظامی دربند حزب الله، مذاکره غیر مستقیم و تبادل با اسرای لبنانی است و هیچ کسی در عالم جز از این طریق نخواهد توانست این ۲ نظامی را آزاد کند.
در واکنش تزیپی لیونی وزیر خارجه وقت دولت اولمرت هرگونه مذاکره را رد کرد و آغاز جنگ با حزب الله را اعلام نمود. اسرائیل اهداف حمله خود به لبنان را اینگونه اعلام کرد : ۱- آزادی ۲ - نظامی در بند حزب الله ۲- اجرای کامل قطعنامه ۱۵۵۹ و خلع سلاح کامل این جنبش و تبدیل آن به یک حزب سیاسی.
دولت وقت لبنان به نخست وزیری فواد سنیوره نیز اطلاع خود از عملیات اسیرگیری را رد کرد و مسئولیت تبعات درگیری با اسرائیل را بر عهده حزب الله دانست.
برای این که متوجه شویم چه کسی پیروز این جنگ بود تحقق یا عدم تحقق همان ۲ هدف اعلامی از سوی نخست وزیر وقت اسرائیل برای عملیات نظامی علیه حزب الله کافی است.
تا پایان روز سی و چهارم اسرائیل هیچ برتری تثبیت شده و تصرف نقطه استراتژیکی در خاک لبنان نداشت، هیچ کدام از مسئولان و افراد کلیدی حزب الله را شکار نکرد و نتوانست مانع راکت پرانی آنها به خاک فلسطینی اشغالی شود و حزب الله به آتش باری خود روی شهرهای اسرائیل تا روز آخر ادامه داد و نه تنها نظامیان این رژیم را آزاد نکرد، بلکه مسئولان آن را وادار ساخت تا ۲ سال بعد اسرای لبنانی (از جمله سمیر قنطار) را آزاد کنند و توانست تمام شروط خود را در مقابل آزادی دو اسیر اسرائیلی محقق سازد.
علل و عوامل پیروزی حزب الله و نتایج آن نیز قابل مداقه است:
۱- موفقیت حزب الله در نبرد اطلاعاتی
از عوامل مهم موفقیت حزب الله می‌توان در حفاظت اطلاعات قوی این جنبش و حیطه بندی آن اشاره کرد.
برای آن که مخاطبان به سطح حفاظت اطلاعات و اجرای دستورالعمل های امنیتی حزب الله واقف شوند به ذکر خاطره‌ای از یکی از فرماندهان ارشد سپاه که شخصا برای نگارنده نقل کرد اشاره کنم.
آن سردار که سالها فرمانده نیروی قدس سپاه در لبنان بود اظهار داشت: روزی جلسه‌ای با دبیرکل حزب الله و فرمانده نظامی آن عماد مغنیه داشتم. در آن جلسه شروع به توضیحات در خصوص موشک جدیدی که برای حزب الله آورده بودیم نمودم.
داشتم وارد جزئیات می‌شدم که بلافاصله سیدحسن کلامم را قطع کرد و گفت: آقای ... آیا حاج عماد مغنیه اطلاعات دقیق این موشک را دارد که بلافاصله پاسخ دادم: بله.
سید ادامه داد: پس چرا اطلاعات دقیق این موشک را برای من نقل می کنی؟
آن فرمانده ارشد گفت: تعجب کردم و گفتم شما دبیرکل حزب الله هستید و باید از اطلاعات دقیق زرادخانه موشکی‌تان باخبر شوید.
سید دوباره پاسخ داد: فرض کنید من ماه آینده که به ایران آمدم هواپیمایم را دولت ترکیه مجبور به فرود در خاک این کشور کرد و اسیر شدم آیا این اطلاعات را داشته باشم بهتر است یا نداشته باشم؟ (آن زمان عراق در اشغال کامل آمریکا بود و دبیرکل و مسئولان حزب الله از مسیر ترکیه به ایران رفت و آمد داشتند).
در واقع سطح حیطه‌بندی اطلاعاتی حزب الله تا آنجا بود که حتی دبیرکل آن داده‌هایی در حدود وظایف خود را می‌دانست و از تمام بخش‌هایی که لزومی به دانستن آنها نبود آگاهی نداشت و به همین دلیل بود که اطلاعات نظامی اسرائیل حتی اگر یک نیروی حزب الله را اسیر می‌کرد و یا از طریق موساد به خدمت می‌گرفت نمی توانست اطلاعات جامع و کاملی به دست بیاورد.
فلذا با تصوری کاملا غلط وارد نبرد همه جانبه با حزب الله شد و از توانایی‌های این جنبش اطلاعات حداقلی داشت.
نویسنده: علیرضا تقوی‌نیا ـ کارشناس مسایل غرب آسیا
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
