فنلاند، امسال نیز برای چهارمین سال متوالی در گزارش سالانه شادی در جهان که از سوی شبکه توسعه پایدار سازمان ملل متحد منتشر می‌شود، به عنوان شادترین کشور جهان انتخاب شد؛ عنوانی که با توجه به آب و هوای سرد این کشور، تعجب مردم جهان و حتی خود فنلاندی‌ها را به دنبال داشته است.
به گزارش سایت خبری پرسون، کارشناسان در پاسخ معتقدند که مردم فنلاند لزوما انسان‌های شادی نیستند، اما قناعت داشتن در زندگی و دسترسی برابر به امکانات رفاهی از جمله آموزش و سلامت، موجب شده تا آنها عنوان «خوشبخت‌ترین مردم جهان» را به نام خود ثبت کنند. به گزارش نیویورک‌تایمز، در یک سال گذشته وقتی دولت‌های سراسر جهان به دنبال شیوع کرونا محدودیت‌های قرنطینه را یکی پس از دیگری اعمال می‌کردند و از مردم می‌خواستند که فاصله اجتماعی ۲ متری را رعایت کنند، مردم فنلاند به شوخی می‌گفتند: «ما می‌توانیم همان فاصله ۴ متری همیشگی را رعایت کنیم؟» آنها سالیان سال است که فاصله اجتماعی خود را با بقیه حفظ می‌کنند و از اینکه به عنوان افرادی درون‌گرا و سرد شناخته شوند، ابایی ندارند. مردم فنلاند یک مثل قدیمی دارند که می‌گوید: «خوشحالی همیشه به اشک ختم می‌شود.»
قانع بودن
در فنلاند به عنوان کشوری که همه از حقوق نسبتا مساوی برخوردار هستند، مردم تمایلی به چشم‌وهم‌چشمی و رقابت کردن ندارند. به اعتقاد برخی کارشناسان، درحقیقت، فنلاندی‌ها بیشتر از اینکه شاد باشند، انسان‌های قانعی هستند. همین که شغل داشته باشند و امکانات اساسی فراهم باشد، احساس خوشبختی می‌کنند.
به اعتقاد ساری پویهونن، استاد زبان‌شناسی دانشگاه ییواسگیلا فنلاند ، انتظارات مردم این کشور از زندگی واقع‌بینانه است. حتی وقتی میزان داشته‌هایشان در زندگی از سطح انتظاراتشان فراتر می‌رود، ترجیح می‌دهند فروتن باشند و آن را جار نزنند. به عبارت بهتر، آنها دوست دارند خوشبختی خود را پنهان کنند.
شاید اوضاع در فنلاند آن‌قدرها هم عالی نباشد. این کشور مانند بقیه کشورهای اروپایی با گسترش ناسیونالیسم راست افراطی روبه‌روست. نرخ بیکاری نیز ۸.۱ درصد و بالاتر از میانگین ۷.۵ درصدی اتحادیه اروپاست. اما موارد زیاد دیگری وجود دارد که فنلاند را از بقیه کشورها جلو می‌اندازد. نظام آموزشی این کشور که کمتر بر امتحان گرفتن از دانش‌آموزان تکیه دارد، جزو بهترین‌ها در جهان است. دانشگاه‌ها رایگان هستند. نظام سلامت این کشور نیز پیشروست و هزینه‌های مراقبت از کودکان ناچیز است. فنلاند یکی از کشورهای اروپایی است که کمترین آسیب را از همه‌گیری کرونا دید. دلیل آن را اعتماد مردم به دولت و رعایت محدودیت‌ها از سوی آنها ذکر کرده‌اند.
نحوه نظرسنجی
گزارش امسال شبکه توسعه پایدار سازمان ملل متحد، براساس اطلاعاتی که از گفت‌وگو با بیش از ۳۵۰ هزار نفر در ۹۵ کشور توسط موسسه نظرسنجی گالوپ جمع‌آوری شده، منتشر شده است. این رتبه‌بندی تنها بر پایه عواملی مانند درآمد یا امید به زندگی نیست، بلکه بر این اساس است که افراد میزان شادی خود را از یک تا ۱۰ چقدر ارزیابی می‌کنند. «آیا دیروز زیاد لبخند زدید یا خندیدید؟» «آیا دیروز کار جدید یا جالبی یاد گرفتید یا انجام دادید؟ آیا کل دیروز با شما با احترام رفتار شد؟» و... از جمله سوال‌های این نظرسنجی است.
سوالات دیگر مرتبط با میزان اعتماد و امنیت است. نویسندگان گزارش درنهایت ۶ معیار را برای سنجش میزان شادی در کشورها در نظرگرفته‌اند: سرانه تولید ناخالص داخلی، حمایت اجتماعی، امید به زندگی، آزادی انتخاب، بخشندگی و سطح فساد. برخی یافته‌ها برای محققان جالب توجه بود؛ اینکه برخی کشورهای اروپای شرقی با اینکه سطح درآمد نسبتا بالایی دارند، در این فهرست رتبه پایینی به دست آوردند؛ درحالی که در آمریکای جنوبی برعکس بود و با وجود درآمد نسبتا پایین‌تر، میزان احساس خوشبختی بالاتر بود.
کشوری مانند آمریکا نیز در رتبه ۱۴ فهرست و پایین‌تر از کشورهایی مانند آلمان و استرالیا و بالاتر از کشورهایی مانند انگلیس و کانادا قرار دارد. طبق تحلیل نیویورک‌تایمز، همه کشورهایی که در بین ۱۰ کشور شاد جهان قرار گرفته‌اند از جمله ۳ کشور اسکاندیناوی دیگر یعنی دانمارک، سوئد و نروژ شرایط سیاسی متفاوتی با آمریکا دارند. برخی کارشناسان معتقدند که سطح پایین رضایت از زندگی در آمریکا به عواملی مانند ناآرامی‌های اجتماعی، اعتیاد به موادمخدر، هزینه‌های بالای خدمات سلامت و اختلاف سطح درآمدی برمی‌گردد.
نوسان شادی
شبکه توسعه پایدار سازمان ملل متحد امسال برای نهمین سال است که رتبه‌بندی کشورهای جهان از نظر شادی و رضایت از زندگی را اعلام می‌کند. تمرکز گزارش امسال بر تأثیر شیوع کرونا بر میزان کیفیت زندگی مردم و ارزیابی واکنش دولت‌ها به این همه‌گیری بوده است. طبق این گزارش، فنلاند، ایسلند، دانمارک، سوئیس و هلند ۵ کشوری هستند که به ترتیب بالاترین میزان خوشبختی را در جهان دارند. در مقابل زیمبابوه، تانزانیا، اردن، هند و کامبوج نیز به ترتیب در پایین‌ترین رده‌ها قرار دارند. در این میان، تغییر جایگاه برخی کشورها جالب توجه است؛ برای مثال، رتبه آلمان در سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ پانزدهم بوده، اما امسال با ۸ پله صعود به رتبه هفتم رسیده است. این موضوع در مورد کشورهایی مانند ژاپن که از جایگاه ۵۰ به ۴۰ و چین که از ۶۹ به ۵۲ رسیده نیز صدق می‌کند. در مقابل رتبه کشورهایی مانند کانادا از ۱۰ به ۱۵، انگلیس ۱۳ به ۱۸، امارات ۱۹ به ۲۷ و ترکیه از ۶۸ به ۷۸ تنزل پیدا کرده است. ایران در این رتبه‌بندی با ۵ پله صعود از جایگاه ۸۲ به ۷۷ رسیده است.
