خرازی در دیدار شیخ نعیم قاسم مطرح کرد؛
به گزارش سایت خبری پرسون، ابوالقاسم دلفی نوشت: انتشار فایل صوتی منتسب به وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و چگونگی نگاه به محتوای آن، فضای سیاسی ملتهب کشور را که در پی انفجار در مرکز هسته‌‌ای نطنز و منتسب‌دانستن انجام آن به رژیم صهیونیستی و روند پیگیری مذاکرات هسته‌‌ای پرکش‌وقوس جمهوری اسلامی ایران با جامعه بین‌المللی در وین، دچار سردرگمی و دلواپسی‌های فراوان در آستانه انتخابات خردادماه آینده کرده بود، با این پرسش اساسی روبه‌رو کرده است که آیا سرانجام این بازی پرمخاطره در حوزه داخلی تحولات سیاسی کشور محصور‌شده و با برگزاری انتخابات و تعیین رئیس‌جمهور آتی، به سیاست‌بازی‌ها و زدوخوردهای تند جناحی و گروهی خاتمه داده خواهد شد؟
در پاسخ به این پرسش، در وهله اول باید این نکته خاطرنشان شود که در چهار دهه گذشته، مقاطع پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران همواره با التهابات، هیجانات و تنش‌های سیاسی داخلی در مبارزات انتخاباتی همراه بود که بعضا به رو‌در‌رو‌شدن‌های حاد و سینه به سینه شدن نیروها و شخصیت‌های جناحی و گروهی منجر شده و گاهی با عبور از برخی خطوط قرمز نیز همراه شده است که در این دوران و فاصله چندهفته‌ای باقی‌مانده تا انتخابات خردادماه نیز امر نوظهور و خارق‌العاده‌ای در مسیر حرکت سیاسی و اجتماعی کشور تلقی نمی‌شود و اگر به تجربه دیگر کشورهای باسابقه و با دموکراسی‌های مبتنی بر انتخاباتی بسیار طولانی‌تر از ما در اروپا، آمریکا و سایر نقاط جهان نیز بنگریم، تشابهات فراوانی در مسیر پیشرو مشاهده می‌کنیم که آرامش‌بخش هستند.
در چنین فضایی از دیدگاه‌ها و نقطه‌نظرات بسیار مختلف و متنوع مطرح‌شده درخصوص فایل صوتی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، با اولین اظهارنظر ایشان و ترسیم خطوطی از واقعیات این سناریو، این ماجرا سمت و سوی مشخصی به خود گرفته است. آنچه از مطالب ایشان، ریاست‌جمهوری و سخنگوی دولت مستفاد می‌شود، اذعان به سرقت اطلاعاتی، ناخرسندی از انتشار و تصریح بر وجود یک بحث نظری در میان «سرافرازان» دو مجموعه دیپلماسی و دفاعی کشور درخصوص موضوع میدان و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران که کلیدواژه‌ای است که باید در مدخل هر بحث و نظری برای ورود به فضای جناح‌بندی‌ها و دیدگاه‌های سیاسی کشور است.
به‌ویژه از دوران پس از پایان جنگ تحمیلی و پذیرش قطع‌نامه ۵۹۸ با تدبیر امام راحل و انتخاب یک راه‌حل دیپلماتیک برای خاتمه‌بخشیدن به یک جنگ تمام‌عیار هشت‌ساله نظامی، مورد توجه باشد. فارغ از تبعات و میزان اثرگذاری‌های بخش‌های مختلف نظرات وزیر خارجه کشور که همان‌گونه که ایشان هم تصریح بر رضایت‌نداشتن به پخش آن در شرایط فعلی داشته و در فایل صوتی هم منعکس شده است و شاید بهتر بود که به وقت خود علنی می‌شد، نگاه به این پرونده از این منظر هم می‌تواند مورد توجه باشد که آیا اگر تعیین تکلیف «ارجحیت و اولویت‌دادن» به هر یک از این دو «عنصر» برای تعیین و تبیین مسیر راهبردی کشور پس از چهار دهه پرتلاطم، بتواند با عبور کم‌هزینه‌تر و منطقی‌تر در فضای نسبتا متشنج پیشرو و به بهانه انتشار فایل صوتی، به مطلوب همگانی نزدیک شود، سود و فایده آن برای «درون نظام» و «عوامل وابسته بیرونی آن»، «دستاوردی گران‌قدر» نخواهد بود؟
بدیهی است هیچ‌کس در ضرورت وجودی هر دو عنصر و بازیگران صحنه دیپلماسی و میدان دفاعی برای تداوم حیات و بالندگی نظام که ضرورت تام و تمام دارد، تردیدی به خود راه نمی‌دهد. اما ملاحظه اصلی و اساسی این بحث و جدل مبنایی، بر این محور استوار است که تعریف نقش‌آفرینی و عنصر اثرگذاری هر یک از این دو بازیگر، همانند شرایطی که در تمامی نظام‌‌های قانون‌مند فعلی حاکم در جهان ساری و جاری است، منوط و مشروط به آن خواهد بود که هدایت اصلی راهبرد نظام در اختیار کدامین عنصر باشد که با هماهنگی و همراهی دیگری سکان هدایت را به دست بگیرد و در نتیجه راهبردی آن، دنیا و جهان پیچیده پیشرو نیز هماورد و هم‌سخن واقعی خود را در طرف نظام و کشور مشخص کند و با آن مراوده داشته باشد و از این منظر دچار توهمات نابجا نیز نشود.
اینکه در چنین معرکه‌بازاری شنیده شود که دستگاهی که توانایی حفاظت و حراست از اطلاعات خود را ندارد، نمی‌تواند طلب در‌اختیارداشتن اطلاعات خاص کشور کند، به این معنی نخواهد بود که سهم و سطح اعتماد و هم‌افزایی بازیگران این صحنه در حد قابل‌انتظار نبوده و اگر در نتیجه همین منطق و مناسبات متقابل و در پاسخ به ادعای مفروض فوق مطرح شود که تشکیلاتی که محافظت و حراست از ارشدترین مدیر صحنه عملیاتی خود را به دست اما‌و‌اگرها می‌‌سپارد، چگونه خواهد توانست صحنه‌گردان ماجراهای پیچیده و پر‌رازورمزی باشد که سرانجام آن باید بر اشراف صحنه عملیاتی و دفاع از منافع ملی منجر شود؟
اگر این شبهه و عدم وحدت رویه، که مدت‌های مدیدی است از نگاه بیرونی به نظام، نوعی دوگانگی و نزاع کسب قدرت در عدم مسئولیت‌پذیری را تصویر کرده است، به بهای سنگینی که تا امروز برای تداوم نظام پرداخت کرده‌ایم، بتواند در فرصت فراهم‌شده، رفع کدورت و شفاف‌سازی بازیگری را با صراحت به نمایش درآورد، نه‌تنها ایفاگری نقش داخلی و بین‌المللی نظام مؤثرتر خواهد بود بلکه عوامل و سرمایه‌گذاری‌های باارزش بیرونی در چهار دهه عمر نظام که برای ثبات‌بخشی پایه‌های آن به عمل آمده نیز از توهم و دلبستگی به‌سوی هر یک از این دو عنصر دیپلماسی و میدان برای تداوم بقای خود پرهیز داده می‌شوند.
در روزهای اخیر و احتمالا تا مدت‌های مدیدی در آینده رسانه‌های معاند خارجی با فرصت‌طلبی و سوءاستفاده از مطالب فایل صوتی افشاشده و حواشی آن، معرکه‌های تبلیغاتی علیه کشور را در دستور کار داشته و جوسازی‌های خود را با جنجال‌آفرینی در فضای افکار عمومی نشر می‌دهند. اما در‌این‌بین و در عین ناباوری شاهد مطالبی در سایت المنار نزدیک به حزبالله در بخش فرانسه‌زبان آن هستیم که برخلاف مندرجات سایت‌های فارسی و عربی این مجموعه، انعکاس تحولات مربوط به فایل صوتی را به نقل از خبرگزاری‌ها و سایت‌های معلوم‌الحال مبادرت می‌کند.
در چند روز گذشته و تا قبل از موضع‌گیری رئیس‌جمهور درباره فایل صوتی که آن‌هم در نوع خود قابل‌توجه بود، المنار در سایت تلگرامی خود به زبان فرانسه، چندین بازتاب و تحلیل از فایل صوتی یادشده منعکس کرد که منابع آن از جمله بی‌بی‌سی، ایران‌اینترنشنال، New York Times، خبرگزاری فرانسه و... هستند که عمدتا جهت‌دار بوده و نگاه آن به برخی دیدگاه‌های جناحی داخل کشور درخصوص فایل صوتی منتشره معطوف است و در کنار این تفاسیر درج تصویری «غم‌زده و مغبون» از وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، مرثیه‌ای را تداعی می‌کند. برای مثال سردبیری المنار در یکی از گزارش‌ها و تحلیل‌های خود با عنوان اخبار تکان‌دهنده از ظریف نوشته است که وی احتمالا در بغداد با رئیس سازمان سیا دیدار کرده است. هرچند این خبر متعاقبا تکذیب شد.
المنار که با مبنا قراردادن یکی از تحلیل‌های یکی از خبرگزاری‌های داخلی وارد حوزه تحولات درونی جمهوری اسلامی ایران شده در گزارش خود می‌افزاید ظریف در فایل صوتی از نفوذ نظامیها و از نفوذ شخص شهید سلیمانی در موضوع دیپلماسی انتقاد کرده و گفته است که در جمهوری اسلامی ایران بخش نظامی حاکم است. من دیپلماسی را به نفع نظامیها قربانی کردم، در‌حالی‌که جناح نظامی باید در خدمت دیپلماسی قرار گیرد. المنار مطالب دیگری نیز در این راستا و به نقل از خبرگزاری‌ها و رسانه‌های غربی در سایت فرانسه‌زبان خود درج کرده که تکرار آن توضیح واضحات است.
صلابت و سلامت همیشگی «حزبالله» به عنوان نیرویی مقاوم، عقیدتی و متکی بر آرمان و دیدگاه‌های روشن اعتقادی و دارای علقه‌های ایمانی-سیاسی با جمهوری اسلامی ایران همواره از مشخصه‌های بارز این جریان تأثیرگذار در روند مناسبات ملی و منطقهای خاورمیانه بوده و دوری هرچه شفاف‌تر آن و سایر گروه‌های دارای مشخصات مشابه در قبال محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران، باید پرهیز از ورود به موضوعات و تحولات داخلی جمهوری اسلامی ایران را که بعضا نشئت‌گرفته از شرایط زمانی موضوعات دوره‌‌ای در روند تحولات و مشاجرات سیاسی داخلی جمهوری اسلامی ایران است، در دستور کار داشته، تا همواره باعث سلامت، اثرگذاری و شادابی هرچه بیشتر آنها و تثبیت جایگاه والا و با‌ارج شدن و به‌دل‌نشستن محبت همیشگی‌شان نزد افکار عمومی شود و بنابراین باید مراقبت کرد تا قداست حرکت و علقه‌های معنوی موجود که مورد نیاز در بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز تحولات منطقهای است، دستخوش گردبادهای زودگذر نشده و هرچه پررنگ‌تر باقی بماند.
