به گزارش سایت خبری پرسون به نقل از پایگاه ایتالیا تلگراف، در ایام ماه مبارک رمضان، استفاده از خرما به شکلی اساسی در این دوره از سال افزایش می‌یابد. بسیاری از کشور‌های عربی خرما را در طول سال به عنوان بخشی از رژیم غذایی خود، خصوصا در عراق و کشور‌های حاشیه خلیج فارس استفاده می‌کنند.
اما این پرسش وجود دارد که آیا زمان خاصی برای خوردن خرما وجود دارد؟
چندین پژوهش در پایگاه کتابخانه ملی پژشکی آمریکا وجود دارد که نشان می‌دهد خوردن خرما در هر زمانی مقوی و مفید محسوب می‌شود.
کیتی دیویدسون، متخصص تغذیه کانادایی در این خصوص می‌گوید که خوردن هر غذایی در هر زمانی ممکن است که مناسب باشد اما بر اساس پژوهش‌ها، خوردن خرما در صبح، بعدازظهر و یا شب به دلایل مختلف ممکن است، مفید تلقی شود.
صبح: خرما می‌تواند در صبحگاه، راهی عالی برای اضافه کردن شیرینی طبیعی و فیبر به رژیم غذایی شما در صبح زود باشد؛ چرا که مقدار زیاد فیبر برای مدتی طولانی احساس سیری ایجاد می‌کند.
میان وعده عصرگاهی: خرما منبع خوبی برای فیبر بوده و سرشار از قند‌های طبیعی است. این جفت شدن قند و فیبر سبب می‌شود تا قند خون به آهستگی افزایش یابد و به شما احساس انرژی می‌دهد.
پیش از تمرین ورزشی: با وجود آنکه خرما حاوی میزان بالایی از قند طبیعی است اما قند خون را به سرعت بالا نمی‌برد؛ بلکه نوعی کربوهیدرات را فراهم می‌کند که اجازه می‌دهد تا جریان مداوم انرژی برای تمرین بدنی شما را تأمین کند. پیشنهاد می‌شود ۲ تا ۴ عدد خرما را نیم ساعت تا یک ساعت پیش از تمرین ورزشی مصرف کنید.
میان وعده شبانه: خرما به سبب داشتن فیبر بالا، میان وعده‌ای عالی پیش از خواب به حساب می‌آید؛ چرا که فیبر موجود در آن زمان زیادی را برای هضم شدن می‌برد و همین مسئله به فرد کمک می‌کند تا در نیمه شب فرد سیر بماند.
پس از یک وعده غذایی فراوان: از آنجایی که خرما سرشار از فیبر است، خوردن خرما پس از یک وعده غذایی فراوان، احساس سیری بیش از حد و ناراحتی ایجاد می‌کند.
در صورت بروز آلرژی: به شکلی نادر، برخی از افراد از حساسیت خرما رنج می‌برند؛ بنابراین توصیه می‌شود تا این افراد از مصرف خرما دوری کرده و به یک متخصص مراجعه کنند.
در موارد اسهال: از آنجایی که خرما دارای الکل قندی معروف به سوربیتول است، ممکن است حرکات روده را در برخی افراد افزایش دهد؛ بنابراین در مواردی که فرد دارای اسهال است، توصیه می‌شود تا از خرما استفاده نکند.
