مرثیه ای برای آوارگان

به گزارش سایت خبری پرسون از اصفهان، مهدی جعفری با فیلم تحسین‌شده بیست‌وسه نفر ثابت کرد که زیبایی‌شناسی را خوب می‌شناسد و برای اینکه وقایع مستند را به سینما بدل کند از چه عناصری بهره بگیرد، اولین نکته مهم «فیلم یدو» سوژه بدیع آن است.

در چند روز آخر محاصره آبادان خانواده­ای به دلیل بی‌کسی و تعلق به آبادی خود حتی در ویرانی هم حاضر به مهاجرت نمی‌شوند، در طول داستان مخاطب همراه این خانواده می‌شود شوخی کودکان به دل می‌نشیند و یدو به‌مثابه یک قهرمان منحنی تغییر شخصیت را طی می‌کند تا در آخر داستان خود را اثبات نماید، متن فیلم و تمهیدات قصه به‌خوبی پایه ریز درام هستند.

زمانی که مادر در حال خارج شدن از شهر است ما هم همراه او داریم از شهر دل می‌کنیم این قلاب کردن مخاطب در اثر اتفاقی است که در فیلم‌های دیگر جشنواره امسال کمتر به چشم می‌خورد.

«فیلم یدو» از آثاری است که همچون بچه ­های آسمان به‌عنوان یک اثر ماندگار در سینمای کودک و نوجوان و همچنین ژانر جنگ یا دفاع مقدس از او همیشه یاد می‌شود.

در مورد بازی­های این فیلم باید چنین عنوان نمود که مثل همیشه جعفری از بازیگرهای منحصر به‌فرد خود بهره می‌برد که همگی به‌خوبی در خدمت اثر هستند با این تفاوت که در این فیلم ستاره پسیانی بازی بسیار چشم‌نوازی دارد و از مادرهای خوب سینما می‌توان از او یاد کنیم و یکی از امیدهای کسب سیمرغ بهترین بازیگری است.

در آخر فیلم یدو هم قصه می‌گوید، هم فرصت خندیدن و هم گریاندن را برای مخاطب ایجاد می‌کند و هم کارگردان به‌خوبی از آبادانی در محاصره تصاویری ارائه می‌دهد که خود مرثیه‌ای برای آوارگان آن سال‌ها است.

منتقد / محمد بزرگ