به گزارش پرسون؛ «صادق برقعی» سال ها خاک صحنه خورده و چندین جایزه دریافت کرده است. او از بین 70، 80 نفر برای بازی در نقش «علیار» در «زمین گرم»، سریال جدید نعمت ا... انتخاب شد، نقشی که با وجود سختی هایی که به عنوان چهره جدید سیما دارد برایش جذاب است. در این گفت و گو سراغ «صادق برقعی» رفتیم تا از او و نحوه بازی اش در مقابل دوربین نعمت ا... در شرایط شیوع کرونا و علایقش بیشتر بدانیم.
چه شد توسط سعید نعمت ا... شناسایی و بازیگر «زمین گرم» شدید؟
17 سال است که تئاتر کار می کنم. در هنرستان در همین رشته تحصیل کردم و در دانشگاه نیز در رشته کارگردانی تئاتر دانش آموخته شدم. در سال 98 بیش از 200 اجرا داشتم. مشغول اجرای یک تئاتر بودیم که برای بازی در این سریال چند نفر از بازیگران دعوت شدند و یکی از دوستان انتخاب شد. یک روز همین دوستم گفت از دفتر تهیه کننده خواسته اند چند نفر از جوانان برای تست به دفتر بروند. من هم رفتم و تست دادم و از بین 70، 80 نفر که برای نقش «علیار» تست داده بودند، انتخاب و از این بابت خیلی خوشحال شدم.
اعتماد و سپردن یکی از نقش های اصلی قصه به بازیگر جدید خیلی مهم است؛ فکر می کنید نعمت ا... در شما چه شاخص هایی دیده بود که انتخاب تان کرد؟
واقعاً نمی دانم. وقتی متن را خواندم احساس کردم نقش برای من نوشته شده است.
می خواهم بدانم چقدر سابقه تئاتری تان در بازی شما مقابل دوربین تاثیرگذار است؟
کم سن تر که بودم حسرت می خوردم که چرا این فرصت به من داده نمی شود ولی امروز خدا را شکر می کنم چون تجربه همه سال هایم به کارم آمد. خیلی خوشحالم این تجربه را تا حدی کسب کردم و قرار است بازی در آثار دیگر را هم تجربه کنم.
برای نخستین بار وقتی مقابل دوربین رفتید ترس داشتید؟
اصلاً ترس نداشتم اما خیلی استرس داشتم؛ کار که پیش رفت و به من اعتماد شد خیلی راحت تر شدم.
بازی جلوی دوربین سخت است یا روی صحنه؟
سوال عجیبی است و نمی توانم به آن پاسخ دهم چون دو مقوله مجزاست. 17 سال است که تئاتر کار می کنم و از دید من راحت تر است ولی برعکس بازیگری که سابقه کار تصویر را دارد اگر بخواهد روی صحنه تئاتر برود برایش سخت است، چون تئاتر زنده است. البته بازی در هر کدام به شدت سخت است. جلوی دوربین بودن سختی هایی دارد که در تئاتر نیست. سریال «زمین گرم» 12 بهمن کلید خورد و در زمان شیوع کرونا هم ضبط داشتیم. ما در این مدت تمام زندگی مان وقف این کار بود که من تا حالا این را تجربه نکرده بودم.
این که بازیگر مقابل دوربین نمی تواند پروتکل های بهداشتی را رعایت کند برای تان سخت نیست؟
خیلی سخت است و خیلی استرس داشتیم. همه عوامل رعایت می کردند ولی ما بازیگران نمی توانستیم و این طبیعی بود. همچنان تصویربرداری داریم و سخت است.
برای بازی در نقش «علیار» چه شناسنامه ای را طراحی کردید؟
پروسه طولانی بود و خیلی عادت ندارم بدون پیش زمینه و شناسنامه بازی کنم. علیار تک بعدی نیست و مثل همه انسان ها اشتباه می کند اما اندازه اش کمتر است. این شخصیت مجبور شده با پدربزرگش زندگی کند و شبیه پدر و برادرش نیست. اتفاقی برای او می افتد و مبارزه می کند و قرار است در ادامه قصه مبارزه کند، نمی توانم قصه را لو بدهم. علیار هیچ شباهتی به «صادق برقعی» ندارد.
چقدر سعی کردید بازیگر خوبی در مقابل بازیگران کاربلد سریال باشید؟
خیلی چیزها یاد گرفتم و شعار نمی دهم. لحظه به لحظه از بازی در کنار علیرضا خمسه، علیرضا آرا، نادر فلاح، مرجان شیرمحمدی، اصغر همت و همه عوامل چیزهایی یاد می گیرم.
اغلب قصه های ایرانی پایان کلیشه‌ای دارند. امیدوارم پایان «زمین گرم» کلیشه ای نباشد.
فیلم نامه را که می خوانم احساس می کنم کلیشه ای نیست و پایانی دارد که برای من بازیگر جذاب و متفاوت است. منتظر اتفاقات غیرمترقبه در قصه باشید.
چرا با توجه به سابقه کاری تان دیر به عرصه تصویر ورود کردید؟
سال 75 در 17 سالگی نقش کوتاهی در «سفر عشق» در افتتاحیه شبکه استانی قم داشتم. در سال 84 در یک تیزر کار کردم و بعد تمام تمرکزم روی تئاتر بود. بعضی فرصت ها بود اما انتخاب نکردم ولی هیچ زمانی چنین پیشنهادی یعنی بازی با تیمی حرفه ای به من داده نشده بود.
چه آرزویی در این حرفه دارید؟
آرزوهایم زیاد است و گفتنی نیست و خیلی فلسفی می شود. در حرفه ام آرزوهایم خیلی بزرگ و بازی در سینمای جهان و حتی آرزویم بزرگ تر از گرفتن جایزه کن است.
فکر می کنید در 10 سال آینده کجای این حرفه ایستاده باشید؟
واقعاً نمی توان پیش بینی کرد و امیدوارم اگر وضعیت خوبی در این حرفه دارم آن را حفظ کنم چون نگهداری این حرفه سخت است.
در پایان از تجربه همکاری در نخستین کار تصویری حرفه ای تان بگویید.
تجربه «زمین گرم» برایم ناگهانی بود. 2 سال قبل از بازی در این سریال تصمیم گرفتم که هر اتفاقی بیفتد تا آخر عمر در این وضعیت بمانم و کار خدا بود که شرایط بازی در زمین گرم برایم به وجود آمد اما وقتی ورود کردم خیلی شرایط برایم سخت بود ولی از یک جایی به بعد برایم این حرفه جذاب شد. به تک تک عوامل گروه وابسته شده ام و اکنون ترس از پایان فیلم برداری دارم.
گفت و گو: مریم ضیغمی
