به گزارش سایت خبری پُرسون، پایداری آلودگی هوا در تهران و دورکاری متوالی مدارس و ادارات، شرایطی ایجاد کرده که حتی تردد عادی نیز توصیه نمیشود. یکی از اعضایی که مستقیماً از این شرایط آسیب میبیند، چشم است؛ عضوی حساس که برخلاف دیگر بخشهای بدن هیچ سپری برای محافظت ندارد و سطح آن دائماً در تماس مستقیم با هوای آلوده قرار میگیرد.
ذرات معلق؛ متهم اصلی خشکی و التهاب چشم
پزشکان میگویند ذرات ریز PM2.5 و PM10، کوچکتر از یک تار مو، روی لایه اشکی مینشینند و عملکرد محافظتی آن را مختل میکنند. پیامد این اختلال، علائمی است که بسیاری از شهروندان در روزهای اخیر تجربه کردهاند: سوزش، خارش، قرمزی، آبریزش و احساس وجود جسم خارجی.
خشکی چشم شایعترین پیامد این شرایط است و در صورت مالش مداوم ــ که بسیاری از افراد ناخودآگاه انجام میدهند ــ احتمال آسیبهای جدیتر مانند قوز قرنیه نیز افزایش مییابد.
کودکان و افراد شاغل در فضای باز؛ گروههای پرخطر
در کودکان بهدلیل حساسیت بیشتر چشم و تعداد کمتر پلکزدن، علائم با شدت بیشتری بروز میکند. مالش چشم با دستهای آلوده نیز التهاب را تشدید میکند.
بزرگسالانی که مشاغلشان با تردد شهری گره خورده است ــ مانند رانندگان، کارگران فضای باز و کارکنان حملونقل ــ بیشترین میزان مواجهه را دارند و بیشتر در معرض آسیبهای ماندگار چشمی قرار میگیرند.
تشدید آلرژی چشمی و خطرات استفاده از لنز
به گفته دکتر رضا سوادی، چشمپزشک، غدد تولیدکننده چربی لایه اشکی در روزهای آلوده تحریک یا مسدود میشوند و این مسئله باعث تبخیر سریعتر اشک و خشکی بلندمدت چشم خواهد شد.
وی همچنین تأکید میکند که افراد دارای رینیت آلرژیک، در هوای آلوده دچار شدت بیشتر التهاب و قرمزی ملتحمه میشوند. لنزهای تماسی نیز بهدلیل جذب آلایندهها، مشکل را بدتر کرده و التهاب را طولانیتر میکنند.
آلودگی هوا و آبمروارید؛ رابطهای قابل توجه
برخی پزشکان معتقدند آلودگی شدید هوا میتواند روند ایجاد آبمروارید را تسریع کند. دکتر سوادی توضیح میدهد که مواد آلاینده با افزایش استرس اکسیداتیو، سلولهای عدسی چشم را سریعتر پیر و کدر میکنند و این مسئله سن بروز آبمروارید را پایین میآورد. با این حال، آبمروارید بیماری قابل درمان است اما آلودگی میتواند تعداد افراد نیازمند به جراحی را افزایش دهد.
راهکارهای کاهش آسیبهای چشمی
متخصصان تأکید میکنند که اغلب آسیبهای چشمی ناشی از آلودگی هوا موقت و قابلکنترل هستند. استفاده از قطره اشک مصنوعی چند بار در روز، پرهیز از مالش چشم، کاهش رفتوآمدهای غیرضروری و شستوشوی چشم با آب ولرم از جمله روشهای توصیهشدهاند.
همچنین بستن کامل پنجرهها، استفاده از دستگاه تصفیه هوا، استفاده از عینک بهجای لنز در فضای باز و کاهش حضور در محیطهای آلوده، احتمال بروز علائم را بهطور چشمگیری کاهش میدهد.
منبع: بهداشت نیوز
