به گزارش سایت خبری پُرسون، موسویان با اشاره به شیوع رو به افزایش آرتروز مچ پا در سنین پایین گفت: ۷۰ تا ۸۰ درصد موارد آرتروز مچ پا از نوع ثانویه است و معمولاً ناشی از آسیب‌های قبلی مثل شکستگی مفصل، پیچ‌خوردگی‌های مکرر و آسیب رباط‌ها است. این آسیب‌ها موجب ناپایداری مفصل و فشار غیرطبیعی بر غضروف شده و در نهایت به ساییدگی مفصل و آرتروز منجر می‌شوند.
وی افزود: مچ پا مفصلی کلیدی است که وزن بدن را تحمل و ضربات ناشی از راه رفتن و دویدن را جذب می‌کند و تخریب غضروف این مفصل می‌تواند باعث درد، سفتی، محدودیت حرکتی و کاهش کیفیت زندگی شود.
علائم هشداردهنده آرتروز
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد علائم اصلی آرتروز مچ پا را شامل درد مزمن هنگام فعالیت، سفتی مفصل، محدودیت حرکت، تورم و گاهی ناپایداری دانست و افزود: صدای ساییدگی مفصل و سفتی صبحگاهی نیز از نشانه‌های هشداردهنده هستند. در مراحل پیشرفته، درد حتی در زمان استراحت و خواب ممکن است ظاهر شود.
نقش سبک زندگی در کنترل بیماری
موسویان تأکید کرد که اصلاح سبک زندگی، کاهش وزن، استفاده از کفش و کفی مناسب، فعالیت‌های کم‌برخورد مانند شنا و دوچرخه‌سواری نقش مهمی در کاهش علائم دارد. همچنین بریس‌های طبی و اجتناب از حرکات تشدیدکننده درد می‌توانند فشار مفصلی را کاهش دهند و ثبات پا را افزایش دهند.
درمان‌های پزشکی و توانبخشی
وی درباره درمان‌های پزشکی گفت: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف مفصل و تزریقات داخل مفصلی مانند کورتیکواستروئید، هیالورونیک اسید و PRP می‌توانند درد و التهاب را کاهش دهند.
راهکارهای جراحی در موارد پیشرفته
در صورتی که درمان‌های غیرجراحی کافی نباشند، روش‌های جراحی شامل آرترو‌دِز (خشک کردن مفصل) و تعویض مفصل مچ پا مطرح می‌شوند. موسویان خاطرنشان کرد که موفقیت جراحی به رعایت دقیق برنامه توانبخشی پس از عمل بستگی دارد و بیماران نباید تصور کنند محکوم به زندگی با درد هستند.
منبع: بهداشت نیوز
