به گزارش سایت خبری پُرسون، روزنامه اطلاعات نوشت: پس از آن شاهد هیچ توضیحی از طرف دولت نبودیم که در بقیه ماه‌های سال قرار است کسری ارزی واردات بنزین از کدام محل تامین شود.
باز هم فراموش نکرده‌ایم هر وقت از نمایندگان مجلس درباره تعیین تکلیف قیمت بنزین سوال می‌شد این پاسخ داده می‌شد که تصمیم‌گیری در این ارتباط با دولت است و درباره قیمت سوخت از جمله بنزین، این اختیار به دولت داده شده است تا خود تصمیم بگیرد
تقریباً هم نمایندگان و هم مقامات دولت و هم شخص رئیس‌جمهور و هم قاطبه کارشناسان و متخصصان و دلسوزان سال‌هاست هشدار می‌دهند که باید درباره این ناترازی نمایان و یارانه وحشتناک سوخت کاری صورت داد که ادامه روند موجود نه ممکن است و نه منطقی و عقلایی.
اما پس از مدت‌ها انتظار که سرانجام تصمیم دولت دراین‌باره چه خواهد بود؟ سخنگوی محترم دولت خبرداد که قرار است سهمیه ۶۰ لیتری ۱۵۰۰ تومانی و صد لیتری ۳۰۰۰ تومانی پابرجا بماند و تنها بنزین سهمیه کارت سوخت جایگاه‌های فروش به قیمت ۵ هزار تومان ارائه شود چون بخش مهمی از قاچاق سوخت از طریق کارت سوخت جایگاه‌ها صورت می‌گیرد.
وقتی پس از اینهمه بحث و بررسی و انتظار با این تصمیم جدید دولت محترم روبرو می‌شویم یاد این ضرب‌المثل مشهور می‌افتیم که می‌گویند کوه موش زائید!
براساس اظهارات خانم مهاجرانی سهمیه‌های ۶۰ و ۱۰۰ لیتری بیش از ۸۰ درصد نیاز به سوخت را پوشش می‌دهد. با همین آمار ایشان نهایتاً ۲۰ درصد عرضه سوخت با بهای ۵۰۰۰ تومانی عرضه خواهد شد. یعنی ۲۵ میلیون لیتر در روز، که با ضرب این رقم در دو هزار تومان افزایش قیمت می‌رسیم به عدد ۵۰ میلیارد تومان در روز ... یعنی ۵ همت درصد روز و کمتر از ۲۰ همت در سال که آنقدر رقم کوچکی است که نه تنها هیچ کمکی به ناترازی مالی دولت و یا کمک به طبقات محروم جامعه به حساب نمی‌آید بلکه از آن بدتر هیچ اثری هم نه بر قاچاق بنزین می‌گذارد و نه بر کنترل شدت مصرف آن. به ویژه آنکه بنزین ۵ هزار تومانی هم یکدهم قیمت آن طرف مرز است.
اگر قرار است در این باره راهکار افزایش ۲ یا ۳ هزار تومانی قیمت عملیاتی شود بهتر است دست به ترکیب آن نزنیم. مقصود به هیچ روی سکوت و تماشا در برابر این توزیع به شدت ظالمانه و ناعادلانه‌ی یارانه و اتلاف غیرقابل بخششِ سرمایه ملی نیست بلکه اتخاذ راهکار عاقلانه‌ای است که هم به عدالت نزدیکتر باشد و هم نتیجه آن به رفع این ناترازی کمک کند و هم عواید آن به گونه‌ای باشد که با آن بتوان توان مالی دولت را برای رفع کسری بودجه خود از یک طرف و کمک موثر به معیشت مردم از طرف دیگر افزایش داد، و هم اندکی از سرعت دستگاه چاپ پول حقیقی و مجازی بدون پشتوانه که یکی از مهم‌ترین عوامل رشد نقدینگی و تورم به حساب می‌آید کاست. اما چنین به نظر می‌رسد که با وجود همه ضرورتی که برای آغاز انجام اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور احساس می‌شود و با وجود همه خطری که همگی اهمیت تاخیر در آن را به عینه می‌فهمیم و پیش روی داریم، متاسفانه هنوز جرئت انجام آنرا نداریم و مرتب انجام آنرا به تاخیر می‌اندازیم و کار امروز به فردا وا می‌نهیم.
هنوز پاسخ به این سوال بی‌جواب مانده است و امید که مقامات محترم پاسخ آنرا به افکار عمومی بدهند. وقتی ارزِ واردات بنزین در همان ۶ ماهه اول سال مصرف شده، برای ۶ ماهه دوم و واردات کسری بنزین مصرفی چه کرده‌اند؟ تولید داخلی بیشتر شده؟ ـکه بعید است ـ درآمد ارزی دولت بهبود یافته؟ ـکه نیافته،یا از ارز جای لازم دیگر زده‌اند و صرف آن کرده‌اند؟ دیگر اینکه چرا به پیشنهاد بسیاری از کارشناسان دایر بر سهمیه بنزین به هر فرد به جای هر خودرو وقعی گذارده نمی‌شود؟
و سوم اینکه آیا تهیه فرمول منطقی و عاقلانه و عملی و علمی حل مشکل بهای انرژی دشوارتر از ساخت موشک قاره‌پیما با برد چند هزار کیلومتر است که فرمول آنرا بچه‌های نخبه و قهرمانمان پیدا کرده‌اند؟
منبع: اطلاعات
