به گزارش سایت خبری پُرسون، صدای پای جمعیت، بوی چای تازه عراقی، نوای لبیک یا حسین، صدای دمام و آفتابی که از آسمان می‌بارد و روی سنگفرش‌ها می‌نشیند. این‌ها فقط بخشی از تصویرهای جاودانه مسیر عاشقی است. مسیری که از نجف آغاز می‌شود و به کربلای دل‌ها می‌رسد.
هر سال میلیون‌ها دل عاشق راهی این سفر می‌شوند، اما امسال اربعین ۱۴۰۴ حال و هوایی متفاوت دارد. گرمایی بی‌سابقه، جمعیتی انبوه‌تر و ضرورت آمادگی بیشتر برای سلامت و ماندگاری در این مسیر نورانی.
برخی گزارش‌ها از دمای نزدیک به ۵۰ درجه در میانه‌روز حکایت دارند. هوا در برخی ساعات چنان داغ می‌شود که از زمین بخار بلند می‌شود. در این شرایط، راهی شدن به سوی کربلا فقط با دل و عشق کافی نیست. عقل، تدبیر، برنامه‌ریزی و رعایت نکات بهداشتی و ایمنی هم باید هم‌قدم دل شوند. اما با توجه به شرایط گرما در ایام اربعین چگونه باید به سوی کربلا پیاده رفت؟ آمادگی قبل سفر چطور باید باشد؟ عراق در فصل تابستان و اوایل پاییز یکی از گرم‌ترین نقاط خاورمیانه است. در مسیر نجف تا کربلا دمای هوا در برخی نقاط به ۴۷ تا ۵۰ درجه می‌رسد، به ویژه در ساعات ۱۲ ظهر تا ۴ عصر. این دما نه تنها نفس‌گیر بلکه مخاطره‌آمیز است.
بر اساس گزارش‌های پزشکی، گرمای بالا می‌تواند به‌راحتی باعث گرمازدگی، کم‌آبی بدن، افت فشار خون، سردرد، تهوع و حتی از دست‌دادن هوشیاری شود.
بنابراین، زائرانی که عازم پیاده‌روی اربعین هستند باید بدانند که راهپیمایی اربعین، یک سفر معنوی است اما نیازمند آمادگی بدنی، روانی و تجهیزاتی است. مواردی که قبل از حرکت باید در نظر گرفت.
در این گزارش به ارائه توصیه‌هایی برای تسهیل پیاده‌روی اربعین می‌پردازیم:
روزانه بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پیاده‌روی کنید، ترجیحاً در هوای گرم ظهر یا عصر. از همان کفشی استفاده کنید که قرار است در مسیر اربعین بپوشید تا پای‌تان با آن خو بگیرد. تمرین در سربالایی یا مسیرهای خاکی هم مفید است.
افرادی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، فشار خون، قلب، یا مشکلات کلیوی هستند، حتماً باید با پزشک مشورت کرده و داروهای موردنیاز حداقل برای دو برابر طول سفر به همراه داشته باشند.
گرمای هوا و تراکم جمعیت زمینه را برای شیوع بیماری‌های عفونی فراهم می‌کند. بنابراین واکسیناسیون اهمیت دوچندان دارد. بر همین اساس توصیه می‌شود که حداقل ۱۰ تا ۱۵ روز قبل از سفر واکسن‌های مننژیت و آنفلوآنزا تزریق کنند تا بدن فرصت ایجاد ایمنی داشته باشد.
حمل وسایل زیاد، اشتباه رایجی است. اصل طلایی در سفر اربعین این است: «وسایل کمتر، آسایش بیشتر» اما برخی اقلام حیاتی را مثل کلاه لبه‌دار یا چفیه مرطوب برای محافظت از آفتاب، بطری آب شخصی (ترجیحاً فلزی یا خنک‌نگه‌دار)، دستمال مرطوب و ژل ضدعفونی‌کننده دست، داروهای شخصی، قرص ORS، قرص ضد تهوع، ضد درد، قطره چشم و کرم ضدآفتاب، عینک آفتابی، کرم ضد تاول یا وازلین، کفش طبی نرم، جوراب نخی (چند جفت)، کارت شناسایی، برگه گروه خونی، مشخصات فردی به زبان عربی و فارسی نباید فراموش‌کرد.
همچنین زائران باید ماسک، ژل ضدعفونی‌کننده، دستمال مرطوب و صابون کوچک همراه داشته باشند. شست‌وشوی مداوم دست‌ها و استفاده از بطری آب شخصی ضروری است. بسیاری از زائران به اشتباه با خود پتوی سنگین یا وسایل غیرضروری حمل می‌کنند این در حالی است که در گرمای عراق، خواب با یک ملحفه نازک هم کفایت می‌کند.
در هوای گرم عراق، حفظ آب بدن مهم‌ترین نکته است. زائران بهتر است از ایران مقداری خاکشیر، تخم شربتی و کمی عسل همراه داشته باشند تا در موکب‌ها یا هنگام استراحت با آب خنک ترکیب کرده و بنوشند. این نوشیدنی‌ها خنک‌کننده، ضدگرمازدگی و ضد عطش هستند. همراه داشتن مقداری لواشک یا آلو بخارا (برای جلوگیری از یبوست)، بیسکویت‌های خشک، خرما، کشمش و کمی نمک طبیعی نیز توصیه می‌شود. از خوردن خوراکی‌های چرب، شیرین و سنگین در مسیر بپرهیزید.
در طول مسیر، بسیاری از موکب‌ها با نیت خیر غذا و نوشیدنی توزیع می‌کنند. زائران بهتر است غذاهای سبک، کم‌چرب و تازه مانند عدسی، آش ساده، برنج و خورش تازه یا میوه‌جات را مصرف کنند. نوشیدنی‌های سنتی مثل شربت خاکشیر، عرق نعنا و دوغ طبیعی نیز مفیدند. اما از خوردن غذاهای چرب و سرخ‌کردنی، شیرینی‌های خامه‌ای، نوشابه و خوراکی‌هایی که مدت زیادی بیرون مانده‌اند خودداری کنید.
علاوه بر این، برای مقابله با گرمای شدید، برنامه‌ریزی زمانی بسیار مهم است. بسیاری از زائران حرفه‌ای شب‌هنگام مسیر را طی می‌کنند و روزها استراحت می‌کنند. بر همین اساس توصیه می‌شود که زائران حرکت را قبل از طلوع خورشید (۴ تا ۹ صبح) شروع‌کنند.
همچنین استراحت در موکب‌های خنک بین ساعت ۱۲ تا ۴ عصر و ادامه مسیر در ساعات عصر تا شب (۴ عصر تا ۱۰ شب) می‌تواند سختی‌مسیر را کاهش دهد.البته پیاده‌روی بدون وقفه و استراحت، به شدت خطرناک است. بهترین روش، تقسیم مسیر به بازه‌های کوتاه است؛ به طوری‌که هر ۲ تا ۳ ساعت یک‌بار زائران در موکب‌ها یا نقاط سایه‌دار توقف کرده و بدن را خنک کنند. استفاده از چفیه مرطوب، نوشیدن آب خنک به صورت جرعه‌جرعه و کاهش سرعت حرکت در ساعات گرم از مهم‌ترین اصولی است که زائران برای حفظ جان و توان مسیر باید رعایت کنند
در صورت بروز مشکل، چه باید کرد؟طبق اعلام جمعیت هلال‌احمر ایران، بیش از ۱۵ مرکز درمانی در مسیر نجف تا کربلا مستقر شده‌اند (از عمود ۲۱۵ تا ۱۰۹۲). اگر دچار علائمی مثل تعریق شدید همراه با سرگیجه و حالت تهوع، تاری دید یا تپش قلب، خشکی شدید دهان و لب‌ها شدید فوراً به نزدیک‌ترین مرکز درمانی مراجعه کنید. این مراکز به‌صورت ۲۴ ساعته به زائران خدمات رایگان ارائه می‌دهند.البته قبل از مراجعه به مراکز درمانی، سعی کنید فوراً در سایه بنشینید، آب خنک و شیرین بنوشید (نه یخ)، پاها را بالا نگه دارید واگر وضعیت بهتر نشد، به نزدیک‌ترین درمانگاه بروید.
عشق به امام حسین علیه‌السلام میلیون‌ها انسان را از سراسر جهان به کربلا می‌کشاند. اما این شور، اگر با شعور و آگاهی همراه نباشد، می‌تواند جان زائر را به خطر بیندازد. با توجه به اهمیت حفظ سلامت، این راه را با نیت پاک اما با تدبیر طی کنیم.
منبع: فارس
1011421
