ما در بانک ملی ایران با باور به این مهم که نقش ما در اقتصاد «بانکداری» است و باید به جای بنگاهداری از «بنگاهسازی» حمایت کنیم؛ خروج از بنگاهداری و واگذاری سهام بانک ملی ایران در بنگاهها و شرکتهای وابسته را به عنوان یک راهکار اجرایی اثربخش در مسیر بهبود چابکی بانک ملی ایران پیگیری کردهایم.
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: بانکها هم به قانون جهش تولید مسکن عمل نکرده و تسهیلات ساخت مسکن را به مردم اعطا نمیکنند. این اقدامات در فرآیند قانون و مصوبات دولت برای مسکنسازی اختلال ایجاد میکنند.
بانک ملی ایران در راستای تحقق منویات مقام معظم رهبری و سیاست های دولت محترم مبنی بر خروج بانک ها از بنگاهداری، 49 شرکت تحت اختیار و زیر مجموعه خود را آماده واگذاری و فروش کرده است.
شرط اصلی فاصله گرفتن بانکها از بنگاهداری اقتصادی آن است که تابوی افزایش نرخ بهره شکسته شود. فشار اجتماعی شدیدی روی بانک مرکزی به عنوان سیاستگذار و بانکها وجود دارد که نرخ بهره افزایش نیابد و پیوسته کمتر از تورم باشد؛ زیرا در این حالت وامگیرندگان نفع زیادی از شکاف بین نرخ تورم و نرخ بهره وامها میبرند و عملا بخشی از صاحبان صنایع ایران اینگونه ثروتمند شدهاند!
مشکل بنگاهداری بانکها، کاهش رشد تولید یا ممانعت از تولید نیست و مساله بیشتر به این میماند که چه کسی از تسهیلات بانک برای ایجاد دارایی، در این مثال کارخانههای تولید فولاد، برای خود استفاده میکند!