شاید عدهای فکر کنند، این روزها بنیامین نتانیاهو خوشحالترین فرد دنیا به خاطر سقوط دمشق است. اما این عده اشتباه میکنند. نوع واکنش برخی روشنفکران غربزده ما و طیفی از مدعیان اصلاحات (نه همه آنها) نشان میدهد آنها بیش از نتانیاهو از اوضاع حاکم بر سوریه خوشحالند.
اگر وفاق پزشکیان برای اصلاحطلبان تندرو بیمعنا و چهبسا خطا است، اما برایشان «نان» دارد! بنابراین، میکوشند آن را مطابق سلیقه خود معنادهند. وفاقی که در برخی روزنامههای اصلاحطلب از آن دم زده میشود، کاری به مردم عادی و مسائلشان ندارد، صرفاً فشاری است یکسویه برای حل مشکلات خود سیاسیون اصلاحطلب!
آنچه در راهبرد کلان ترامپ و همه دولتهای گذشته آمریکا از اهمیت بالایی برخوردار است «تهدید موجودیتی» جمهوری اسلامی ایران است. چیزی که در طول این 45 سال همواره با شکست مواجه بوده است.
پس از کارزار گسترده انتخاباتی اصلاحطلبان برای نامزد انتخابات ریاست جمهوری امریکا، که به شکست هریس و مدافعان او در تهران منجر شد، این جماعت غربگرا، اما در چرخشی ۱۸۰ درجهای از مواضع گذشته خود، این روزها از ترامپ به عنوان یک «فرصت» یاد میکنند که نباید به آسانی از کنار آن گذشت.
وزیر کشور دولت اصلاحات با اشاره به ارتباط اصلاح طلبان با پزشکیان گفت: موفقیت دولت پزشکیان موفقیت اصلاح طلبان هم خواهد بود که البته موفقیت کل کشور است اما به طور خاص، اصلاح طلبان هم در این زمینه موفق میشوند چراکه جریان پایداری و حتی جریان اصولگرایان، علیرغم این که بعضی از آنها گفتند ما در دور دوم از پزشکیان حمایت میکنیم اما نیامدند، دروغ گفتند.
مهمترین ایرادی که میتوان به فاطمه مهاجرانی گرفت این است که او گاهی اوقات در مهمترین مسائلی که پرسشی مطرح میشود، کلمه و یا جملهای را میگوید که برایش دردسرساز میشود.
سخنگوی جبهه اصلاحات، در یک پریشان گویی آشکار با وجود اذعان به غاصب و اشغالگر بودن رژیم صهیونیستی مدعی شد باید طرح دو کشوری در سرزمینهای اشغالی را به رسمیت شناخت!
روزنامه زنجیرهای هممیهن میگوید: رویکرد اصلاحطلبان در قبال حمله اسرائیل، بشردوستانه و بیشتر در راستای دفاع از تمامیت ارضی کشور است، تا پاسخ جنگطلبانه به زیادهرویهای اسرائیل(!)
این روزها اصولگرایان و اصلاحطلبان به صورت توأمان انتقاداتی را درباره انتصابهای دولت مطرح میکنند. انتصابهای مورد انتقاد، هم مربوط به استانداریهاست و هم وزارتخانههای دیگر.
احمد شیرزاد نماینده اطلاح طلب مجلس ششم، احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات و محمدعلی ابطحی رییس دفتر رییس دولت اصلاحات در بر یک نکته مشخص تاکید داشته اند و آن اینکه، «حرفهای امثال غضنفری در تهدید رئیس جمهور را نباید جدی گرفت.»
اینکه هر اقدام غیرمتعارف از سوی افراطی ها، این گونه به سعید جلیلی ختم میشود، نکتهای قابل توجه است. جلیلی از سال ۱۳۸۶ که دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول مذاکرات هستهای شد، رسما وارد فضای عمومی سیاسی ایران شد. با این حال، هویت فعلی او عملا از انتخابات ۱۳۹۲ شکل گرفت. در آن انتخابات، اعضای تشکل تازه تاسیس پایداری، نزد مرحوم مصباح یزدی مراد خود رفته بودند تا بر گزینه منتخب آنها در انتخابات یعنی کامران باقری لنکرانی، مهر تایید بزند.