عضو شورای اطلاع رسانی دولت گفت: «تأکید رئیسجمهور بر کلیدواژه مذاکره شرافتمندانه ، به این معناست که دولت چهاردهم به هر قیمتی حاضر به مذاکره با طرف غربی نیست».
معاون محمدجواد ظریف در معاونت راهبردی ریاست جمهوری تصریح کرد با وجود چند بار پیگیری طرف ایرانی، اراده جدی از طرف اروپا برای آغاز مذاکرات وجود ندارد. ساسان کریمی همچنین از قول ظریف گفت: اروپاییها شفا نمیدهند، اما کور میکنند.
یک استاد دانشگاه تهران رویکرد ایران به مذاکره و گفت وگو با اروپا را مهم ارزیابی کرد و گفت: مذاکره ایران با سه کشور مهم اروپایی شامل آلمان، انگلیس و فرانسه می تواند در روند کاهشی مشکلات اقتصادی تاثیرگذار باشد.
برخیها معتقدند اگر ایران در دورانی که دست برتر قاطع در منطقه داشت وارد مذاکرات میشد، میتوانست امتیازات خوبی به دست بیاورد. هر چند این سخن در جای خود میتواند مورد دقت باشد اما دست ایران چندان خالی نیست و هنوز ابزارهای کافی برای چانهزنی دارد. باید ببینیم که طرفین چه امتیازاتی را به هم پیشنهاد میدهند و هر یک به این پیشنهادهای مطرح شده چگونه واکنش نشان خواهند داد.
رهبر معظم انقلاب بارها نسبت به مسئله مذاکره با آمریکا سخن گفتهاند. به عنوان نمونه ایشان - 30 تیرماه 1397- در دیدار سفرا و مسئولان وزارت امور خارجه فرمودند: «تصور حل مشکلات کشور با مذاکره یا رابطه با آمریکا، خطایی واضح است. آمریکا با اصل نظام اسلامی مشکل اساسی و مبنایی دارد، ضمن اینکه کشورهای فراوانی در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین هستند که با آمریکا رابطه دارند اما همچنان با مشکلات فراوان دست بهگریبانند.»
سیر تحولات تاریخی دوران پیامبر نشان میدهد یکی از رایجترین و عمومیترین و انکارناپذیرترین روشهای دیپلماسی پیامبربرای ایجاد صلح و ترک مخاصمه با دشمنان و قبایل معاند، باز کردن باب مذاکره و گفتگو با آنان بوده است.
آقای روحانی بهتر است به جای فرافکنی؛ به یاد بیاورند که فرجام آن ۸ سال اصرارشان بر توافق برجام به هر قیمتی این شده که اعتراف کنند که مذاکره با آمریکا یعنی دیوانگی!
قائممقام پیشین وزارت خارجه آمریکا میگوید «رئیسجمهور منتخب آمریکا تأکید کرده که بهدنبال مذاکره با ایران و توافقی بهتر با ایران است اما مذاکرات احتمالی صرفا درباره برنامه هستهای ایران نخواهد بود.»
با گذشت بیش از ۴ ماه از آغاز دولت چهاردهم، در پس وقایعی(از جمله تحریمهای جدید اروپا بر علیه کشتیرانی و هواپیمایی ایران، قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام و...) که در هفتههای اخیر به وقوع پیوسته، بحث مذاکرات و نوع تنظیم ارتباط ایران با غرب، بیش از پیش به کانون توجه رسانهها و صاحبنظران تبدیل شده است.
در حالی که مذاکرات در ژنو میان ایران و تروئیکای اروپایی هیچ نتیجهای جز فرار به جلو و ادبیات طلبکارانه طرف اروپایی به همراه نداشت، روزنامههای مبلغ مذاکره تعابیر متناقضی درباره این نشست مطرح کردند.
دور جدید مذاکرات هستهای ایران با تروئیکای اروپا از جمعه ۹ آذر آغاز میشود، اما تجربیات گذشته نشان میدهد که وعدههای اروپا در عمل به تعهدات خود به ندرت محقق شده است. در حالی که هدف اصلی از این مذاکرات کاهش تحریمها و بهبود روابط اقتصادی است، سوالات جدی درباره اراده و توان اروپا برای اجرای تعهدات باقی مانده و نگرانیهایی درباره تحقق نتایج ملموس مطرح است.
بهترین نتیجه مورد انتظار از هر مذاکرهای در وضعیت کنونی، چیزی مانند توافق عدم تنش است که در دولت قبلی در عمان قطعی شد اما با جنگ در فلسطین بینتیجه ماند و شکست خورد، یعنی با وضع جنگی کنونی، همان حداقلها هم در دسترس نیست.
حقیقت پور میگوید: اصل و بنای حل مسائل سیاسی و بینالمللی کشور باید مبتنی بر دیپلماسی باشد. اگر دیپلماسی جواب نداد و پاسخ مناسبی از این رهگذر نصیب ایران نشد، میتوان راههای دیگر را امتحان کرد.